თბილისის ზოოპარკის დირექტორი ზურაბ გურიელიძე ამბობს, რომ ქართულ რეალობაში ბუნებაში დათვის დაბრუნება ჭირს. მისი თქმით, თავისთავად დათვის „მოშინაურება“ არასწორი და კანონით აკრძალულია, მაგრამ ასეთი ფაქტები მაინც ხდება. „დათვი დიდი ზომის მტაცებელი ცხოველია, რომლის ბუნებაში დაბრუნება ბევრ სირთულესთან არის დაკავშირებული. დათვი არის პოტენციურად სახიფათო ცხოველი, მას შეუძლია დაესხას თავს საქონელს, რიგ შემთხვევაში, თუ მოხდა კონტაქტი ადამიანთან, მას არ ეშინია ადამიანის, შესაძლებელია თავს დაესხას კიდეც, ამიტომ მისი გაშვება, მით უფრო თუ ასაკოვანი ცხოველია, არ შეიძლება. ერთადერთი, შესაძლებელია ბელების დაბრუნება, თუ სპეციალურად მომზადება ამისათვის, რასაც დიდი ძალისხმევა სჭირდება. ისე უნდა გაიზარდოს ბელი, რომ მაქსიმალურად ველურ დათვს დაუახლოვდეს თავისი ქცევით, ეშინოდეს ადამიანების, იცოდეს საკვების მოპოვება და ა.შ.“ – ამბობს ზურაბ გურიელიძე.
მისი თქმით გარემოსა და ბუნებრივი რესურსების დაცვის სამინისტრომ იმ პირებს, ვისაც დათვი ან დათვის ბელი ჰყავს, ცხოველი უნდა ჩამოართვას. თუმცა აქვე თავს იჩენს პრობლემა, სად უნდა წაიყვანონ ადამიანებთან გაზრდილი დათვები?
„რა უნდა უყონ ამ დათვებს? ერთადერთი გამოსავალი იყო, ჩვენთან ზოოპარკში მოეყვანათ, მაგრამ ამჟამად ჩვენ 17 დათვი გვყავს და ზოოპარკი გადატვირთულია მთლიანად. გამოსავალი ის არის, რომ აშენდეს დათვების თავშესაფარი, სადაც დროებით მოთავსდებიან. ამასთან საჭიროა კონტროლის გამკაცრება ბრაკონიერობასთან დაკავშირებით, რომ ისევ არ აღმოჩნდნენ დათვის ბელები ადამიანებთან“, – ამბობს ზურაბ გურიელიძე. მისი თქმით მალე დაიწყება კამპანია, რომელიც დათვების გადარჩენას ისახავს მიზნად.
დათვებისგან განსხვავებით შვლების ბუნებაში დაბრუნება სირთულეებთან დაკავშირებული არ არის. ოთხი შველი ბათუმის ზოოკუთხეში სხვადასხვა დროს მიიყვანეს. როგორც „ბათუმელებს“ „6 მაისის პარკის“ ადმინისტრაციიდან აცნობეს, ბათუმის ზოოკუთხეში აჭარის სოფლებიდან მოსახლეობას გზააბნეული შვლები ხშირად მიჰყავს. 2010 წლიდან დღემდე „6 მაისის პარკმა“ უპატრონოდ დარჩენილი ოთხი შველი შეიფარა. დღესდღეობით ყველაზე ასაკოვანი შველი (20.05.2010 წელს ხელვაჩაურის რაიონის სოფელი მახოდან მოყვანილი მდედრი) 3 წლისაა, ხოლო უმცროსი (ისიც მდედრი, 17.02.2012 წელს ხულოს რაიონის სოფელ ზამლეთიდან) – 1 წლის და 6 თვის. მანამდე `6 მაისის პარკში“ კიდევ ერთი მდედრი შველი (2011 წლის 9 იანვარს) ხულოს რაიონის სოფელ ირემაძეებიდან, ხოლო მამრი (იმავე წლის 30 მაისს) ხელვაჩაურის რაიონის სოფელ ჯოჭოდან მიიყვანეს. გარემოსა და ბუნებრივი რესურსების დაცვის სამინისტროსთან შეთანხმებით შვლები მტირალას ეროვნულ პარკში გაუშვეს. ზურაბ გურიელიძე ამბობს, რომ ამ შემთხვევაში სწორი გადაწყვეტილება იქნა მიღებული.
ზურა გურიელიძე: „შველი არ არის ისეთი ცხოველი, რომლის ბუნებაში დაბრუნება შეიძლება იყოს დიდ სირთულეებთან დაკავშირებული, ამიტომაც მარტივად მოხდა მათი გაშვება. როდესაც ცხოველი ტყვეობაშია, ის ეჩვევა ადამიანს, ეჩვევა მირთმეულ საკვებს, რაც შვლის შემთხვევაში გამორიცხულია. ის ბალახისმჭამელია, შესაბამისად მათთვის სპეციალურად რაღაც თვისებების გამომუშავება, რომ საკვების მოპოვება შეძლონ, საჭირო არ არის. ერთადერთი რისკი რჩება, რომ ადამიანს ნაკლებად უფრთხის და შეიძლება ბრაკონიერმა მოკლას. ამ შემთხვევაში უკვე ამის გარანტია ხდება დაცული ტერიტორია. ადგილი უნდა იყოს შერჩეული ისე, სადაც ეს უფრო ადვილად არის თავიდან ასაცილებელი. ასეც იქნა შერჩეული მტირალას ეროვნული პარკის ტერიტორია. იმედი მაქვს, რომ ახლა თვითონ პარკის რეინჯერები და დირექცია კარგად გაართმევს თავს მის დაცვას“.
