მთავარი,სიახლეები

საქართველოს მოქალაქეობა გვინდა, რუსეთის არა – მობილიზაციას გამოქცეული ძმები

02.11.2022 •
საქართველოს მოქალაქეობა გვინდა, რუსეთის არა – მობილიზაციას გამოქცეული ძმები

34 წლის ვასილი ნიკიტინი საქართველოში რუსეთიდან ერთი თვის წინ, 22 სექტემბერს ჩამოვიდა ძმასთან ერთად – ლარსის გზით. ვასილს და მის 27 წლის ძმას, საშას, რუსეთში გამოცხადებული მობილიზაცია ეხებოდათ. ომში გაწვევა მათ არ მისვლიათ, მაგრამ დარწმუნებულები არიან, რომ ადრე თუ გვიან გამოიძახებდნენ.

პეტერბურგში ვასილიმ დატოვა მეუღლე, მშობლები, ნათესავები, მეგობრები, სახლი, მანქანები და ძმასთან ერთად ჩამოვიდა საქართველოში. ამბობს, რომ ომი მისთვის მიუღებელია და არ სურს რუსეთში დაბრუნება პუტინის პრეზიდენტობის პირობებში.

ვასილ ნიკიტინი

არ შემიძლია ვინმეს მითითებით წავიდე და ჩემნაირი ხალხი მოვკლა. უკრაინელებს არაფერი დაუშავებიათ. ერთია, როცა სამშობლოს, შენს მიწას იცავ და მეორეა, როცა მიდიხარ სხვაგან, სხვის ტერიტორიაზე და გაურკვეველია, რატომ იბრძვი. არ ვუჭერ მხარს პუტინის პოლიტიკას.

სამ დღეზე მეტ ხანს მოვდიოდით საზღვარზე, უზარმაზარ საცობში ვიდექით. ველოსიპედებით, მანქანებით და „სამაკატებითაც“ რომ მოდიოდა ხალხი გეცოდინებათ.

საცობში, რუსეთის საზღვართან კაცი გავიცანით, რომელიც უკან გააბრუნეს, სადღაც წაიყვანეს, რუსეთის ფედერალური უსაფრთხოებიდან იყვნენ და გამოჰკითხეს დაწვრილებით, სად და რატომ მიდიოდა, როცა ასე მნიშვნელოვანია სამშობლოსთვის ბრძოლაო.

არ ვიცი, რატომ უნდა წავიდე სხვა ქვეყნის მიწაზე, რისთვის უნდა ვიბრძოლო. ხალხს, ვის მოსაკლავადაც მგზავნის ჩემი ხელისუფლება, ჰყავთ ოჯახები, პატარა ბავშვები, ცოლები, დები, დედები და ჩემთვის არაფერი დაუშავებიათ. უკრაინა სუვერენული სახელმწიფოა.

რასაც რუსეთი აკეთებს ბანდიტიზმია. აქ ჩამოსვლისას გავიგეთ, რომ საქართველოშიც წევს საზღვარს რუსეთი ნელ-ნელა და ბორდერიზაციით იტაცებს მიწევს, აფხაზეთის და გორის ომის შესახებაც არ ვიცოდით, ამ ომებზეც აქ გვითხრეს, საქართველოში.

საქართველოში თავს ძალიან კარგად ვგრძნობთ, აქ ხალხი ძალიან კარად გვექცევა, გეხმარებიან, რჩევები არ ენანებათ, კეთილგანწყობილები არიან, მეზობლებმაც კარგად მიგვიღეს, ხშირად გვეძახიან: ჩამოდით ხოლმე ეზოში, ვისაუბროთ, კონტაქტი გვქონდესო.

გვაქებენ, ყოჩაღ რომ არ წახვედით ომში და რუსეთი დატოვეთო – ქობულეთში ვცხოვრობთ.

რუსეთში ხალხს სხვანაირი მენტალიტეტი აქვს, აქ ხალხი კეთილგანწყობილია და ურთიერთობების მოყვარული, ჩვენთან პირიქითაა, რუსს რუსი არ უყვარს. ყველა ასე არ არის, მაგრამ ძირითადად ასეა.

აქ კი ჩემს ძმას, საშას, უცებ აპოვნინეს ქართველებმა სამსახური. ელექტრომექანიკოსია. მიასწავლეს, სად იყო კარგი პირობები და ანაზღაურება, რომელ ვულკანიზაციაში. ისიც კი გაგვიგეს წინასწარ მისცემდნენ თუ არა ჩემ ძმას ახალ სამსახურში სუფთა სპეცტანსაცმელს ხშირად, გაგვიგეს სისუფთავე იყო თუ არა სამუშაო ადგილზე.

ერთი თვეა უკვე აქ ვართ, საქართველოში არ ჭირს ჩვენთვის სამსახურის პოვნა. მე მძღოლი ვარ, მაგრამ ჯერ არ დამიწყია მუშაობა.

თავიდან თბილისში ჩავედით და ბაზარი შევისწავლეთ, ძვირი იყო ბინები, ბათუმში და ქობულეთში იმავე ფასად უკეთესი ბინებია გასაქირავებელი. დავსახლდით ქობულეთში.

კერძო სახლის მეორე სართული დავიქირავეთ მთლიანად, 4 ოთახია, 600 დოლარს ვიხდით. წინასწარ შევუთანხმდით სახლის მეპატრონეს, რომ ექვსი თვით ნამდვილად დაგვჭირდება სახლი და დავრჩებით.

საქართველო ან ლატვია, ვნახოთ, სად გაგრძელდება საბოლოოდ ჩვენი ცხოვრება. ლატვიელი ბებია გვყავს მე და ჩემ ძმას, თუ საქართველოს მოქალაქეობას ვერ მივიღებთ, ლატვიაში წავალთ და რეპატრიაციაზე ვიფიქრებთ, შეიძლება იქაური მოქალაქეობა მივიღოთ. სულერთია საქართველო იქნება თუ ლატვია, ნებისმიერ ქვეყნის მოქალაქეობა გვირჩევნია რუსეთის მოქალაქეობას.

რუსეთის გარდა არსად ვყოფილვართ აქამდე, თუ არ ჩავთვლით იმას, რომ ბავშვობაში ეგვიპტეში ვიყავით ერთხელ. კი არის პეტერბურგშიც, ისევე როგორც მთელ რუსეთში კრემლის პროპაგანდა, რომ ამერიკა ცუდია და ბაიდენმა ჩაითრია პუტინი ომში, მაგრამ ფაქტია, რომ მობილური ტელეფონი, რომელსაც ვიყენებ ამერიკულია.

მე არ ვიცოდი პუტინის განცხადების შესახებ, რომ გადასახედია მოლდოვასა და საქართველოში რუსეთის მოქალაქეების უფლებების დაცვის საკითხი. არ მგონია, რომ ეს საქართველოსთვის საშიშ განცხადება იყოს, თუმცა პუტინი ყირიმსა და დონბასშიც, ლუგანსკშიც იმავე მოტივით ამართლებს ომს – ამბობს, რომ თავისიანებს იცავს ამ ტერიტორიებზე.

ლატვიაში ბევრი რუსი ცხოვრობს და ლატვიას არ ესხმის რუსეთი თავს. შესაბამისად, არც საქართველოს ემუქრება საფრთხე ჩვენი აქ ყოფნით. მაგრამ ალბათ რახან ლატვია ევროკავშირის წევრი ქვეყანაა, ამიტომ ვერ შედის პუტინი? არ ვიცი, მაგრამ მაინც არ უნდა შეგეშინდეთ…

ხალხს აღარ უნდა მიტინგებზე სიარული, როცა პროტესტი იყო ახშობდნენ, ნავალნი დაიჭირეს, ნემცოვი მოკლეს, აქციაზე ერთხელ დგომის გამო შეიძლება 8, 10 წლით დაგაპატიმრონ. ციხეში კიდევ ვის როგორ ექცევიან ცალკე თემაა…

პეტერბურგში კულტურული და განათლებული ხალხი ცხოვრობს, მაგრამ უამრავ მანქანას ნახავთ სტიკერთ – СССР. საკმაოდ ბევრია ასეთი და ასე ფიქრობს ახალგაზრდების არც თუ ისე უმნიშვნელო ნაწილი.

მე რას ვიტყოდი საბჭოთა წარსულზე? არ ვიცი, მე ხომ იმ ეპოქაში არ მიცხოვრია. უმრავლესობა ამბობს, რომ ხალხი მაშინ კარგად ცხოვრობდა.

ომით ხალხი კმაყოფილი არ არის პეტერბურგში, მაგრამ ამ უკმაყოფილების გამოხატვა მხოლოდ ერთმანეთთან შეუძლიათ. საჯაროდ ვერავინ გამოთქვამს აზრს.

დაგიჭერენ.

ვფიქრობ, ძალიან რთულია რუსეთში ცვლილებების გამოწვევა. სულ რომ არავის დაეტოვებინა რუსეთი და ყველა, ვისაც არ მოსწონს პუტინი დარჩენილიყო ქვეყანაში, მაინც ვერაფერს შეძლებდნენ. მაინც არ იქნებოდა ადამიანების ეს რაოდენობა საკმარისი ცვლილებებისთვის.

პუტინის რეჟიმმა შემოიკრიბა ირგვლივ ძალაუფლების მქონე სტრუქტურები, გავლენიანი ადამიანები, ხალხი მათ ვერაფერს უზამს. მეეჭვება ვინმემ შეძლოს შედეგის მომტანი წინააღმდეგობის გაწევა.

გადაბეჭდვის წესი


ასევე: