მთავარი,სიახლეები

აქ რაც ხდება ჰგავს ბუჩას – რას ჰყვება ქალი, რომელიც ოკუპირებულ ხერსონში ცხოვრობს

31.10.2022 • 1944
აქ რაც ხდება ჰგავს ბუჩას – რას ჰყვება ქალი, რომელიც ოკუპირებულ ხერსონში ცხოვრობს

რამდენიმე დღის წინ უკრაინის სამხედრო დაზვერვის ხელმძღვანელმა, კირილო ბუდანოვმა განაცხადა, რომ უკრაინა 2022 წლის ბოლომდე დაიბრუნებს ხერსონს. მისივე თქმით, რუსულ მხარეს გაჰყავთ ქალაქიდან ფინანსური სტრუქტურები, საოკუპაციო ხელისუფლება და დაჭრილები. თუმცა, სამხედრო დაზვერვის ხელმძღვანელის შეფასებით, ეს საინფორმაციო ოპერაცია და მანიპულაციაა, რათა შექმნან ილუზია, რომ ხერსონში ყველაფერი დაკარგეს რუსებმა.

ამასობაში კი ხერსონში რჩებიან ადგილობრივები, რომლებიც უარს ამბობენ რუსული მხარის მიერ შეთავაზებულ ე.წ. ევაკუაციაზე, საკუთარ სახლებში უწევთ დამალვა ოკუპანტებისგან და ყოველდღე ელოდებიან უკრაინელ ჯარისკაცებს, რომლებიც ხერსონს გაათავისუფლებენ.

ლუდმილა ვასილევაც ქალაქ ხერსონის მკვიდრია, ოროთახიან ბინაში მეუღლესთან და შვილებთან ერთად ცხოვრობს. ლუდმილა „ბათუმელებთან“ ოკუპირებული ქალაქის ახლანდელ მდგომარეობაზე საუბრობს.

ლუდმილა ვასილევა

აქ ძალიან რთულია ყოფნა. ვიმალებით. ვცდილობთ სახლიდან არ გავიდეთ. ვემალებით რუსებს, რომლებიც, მათი თქმით, ევაკუაციას, სინამდვილეში კი გადასახლებას აიძულებენ ადამიანებს.

ჯერჯერობით ვცოცხლობთ და აქ ვრჩებით. არ გვინდა ჩვენი სახლების, ჩვენი ქვეყნის დატოვება. ფანჯრებსაც არ ვაღებთ, ვითომ შინ არ ვართ. მათი ნდობა არ შეიძლება, ვვარაუდობდით, რომ თუ შეგვნიშნავდნენ სახლში ვართ ძალით გადაგვასახლებდნენ. არ გადაგვასახლეს ძალით, მაგრამ სხვა მეთოდებით გვკლავენ: შეწყვიტეს მაღაზიებში პროდუქტის გაყიდვა, დაკეტეს აფთიაქები, აღარ გვაქვს არანაირი წამალი.

გაიტაცეს და წაიყვანეს ქალაქ ხერსონიდან სასწრაფოსა და სახანძრო სამსახურის ავტომობილები – დნეპრის მარცხენა სანაპიროზე, სადაც თავისიანები და კოლაბორანტები ჰყავთ გამაგრებულები.

იმედის პატარა ნაპერწკალი მაინც ანთია ჩვენს გულებში – ვხედავთ, როგორ ფრიალებს ყოველდღე ხერსონში უკრაინის დროშები – პარტიზანები ამაგრებენ ქალაქში ყველგან დროშებს.

ქალაქიდან გაიყვანეს პოლიციელები და ადმინისტრაცია, ოკუპაციური მთავრობა, გახიზნეს კოლაბორანტები, დარჩნენ მხოლოდ რიგითი რუსი სამხედროები, მაგრამ მათი რაოდენობა ქალაქში ცოტაა.

საოკუპაციო ძალების დიდმა ნაწილმა დნეპრის მარცხენა სანაპიროზე გადაინაცვლა. რუსი ჯარისკაცები რჩებიან ხერსონის საოკუპაციო საზღვრებთან.

ქალაქში სასწრაფო დახმარების მხოლოდ 10 მანქანა დარჩა, საავადმყოფოებიდან აღჭურვილობაც კი გამოაქვთ და მიეზიდებიან დნეპრის მარცხენა სანაპიროზე.

ექიმებსაც აიძულებენ იქით გადასვლას და ქალაქ ხერსონის დატოვებას. თავიანთი ექიმები არ ჰყოფნით და ამიტომ მიჰყავთ, ვინც უარს ამბობს, საავადმყოფოში მისვლას უკრძალავენ პირადი ნივთების წამოსაღებადაც კი.

ძარცვავენ ჯერ კიდევ გადარჩენილ ოფისებს, საბავშვო ბაღებს, სკოლებს, ბანკებს, ყველაფერი მიაქვთ, ლინოლეუმსაც კი აცლიან იატაკს და მიაქვთ.

მეწარმეებს სძალავენ ყველაფერს, რაც გასაყიდი აქვთ და აიძულებენ დაკეტონ მაღაზიები, აფთიაქებიც, კერძო ვაჭრობა მიდის ახლა, ვისაც რა დარჩა მარაგში იმას ყიდის. მაღაზიები აღარ არის.

ინტერნეტი რამდენიმე თვე არ გვქონდა, გუშინ ჩაირთო, ინფორმაციის გარეშე ვიყავით, კაბელები გადაჭრეს ოკუპანტებმა. დღეს მოვიდა. ჩვენი პროვაიდერები შეიკრიბნენ და რაღაც მოიფიქრეს, ახლა ინტერნეტი გვაქვს, მართალია ძალიან სუსტი, მაგრამ ზოგიერთ უკრაინულ არხს მაინც ვუსმენთ.

ამბობენ, რომ ნოემბრის შუა რიცხვებამდე ინტერნეტი გვექნება, მერე უკვე არ ვიცით.

დნეპრის მარჯვენა სანაპიროზე ქალაქი ხერსონია, მარცხნივ ხერსონის ოლქი, ახლა ტექნიკა ქალაქ ხერსონიდან დნეპრის მარცხენა სანაპიროზე, ხერსონის ოლქის მხარეს გაჰყავთ. გადაიყვანეს თავიანთი მთავრობაც და იქ გზავნიან ფრონტზე დაჭრილ თავიანთ ჯარისკაცებსაც. ამიტომ აწყობენ იქ საავადმყოფოებს და ძალით მიჰყავთ ექიმებიც.

ადგილობრივი, მშვიდობიანი მოსახლეობისთვის ცდილობენ შეუძლებელი გახადონ ხერსონში ცხოვრება, ყველას მარცხენა სანაპიროზე ეპატიჟებოდნენ, მაგრამ რახან იქ ყველა ვერ დაეტევა, ბევრს აიძულებენ რუსეთში წასვლას.

ჩვენ კატეგორიულად არ გვსურს რუსეთში გადასახლება. ვსხედვართ სახლში და ჩვენს ჯარისკაცებს ველოდებით.

რუსებმა უკრაინული არხები უკვე დიდი ხანია გაგვითიშეს, აღარც კი მახსოვს რომელი თვიდან, აჩვენებს მხოლოდ მათი არხები, რადიოც მათი ისმის.

რუსულ არხებზე სასტიკი, ოკუპანტების სამარცხვინო პროპაგანდაა.

ხერსონიდან ევაკუაცია, სინამდვილეში კი გადასახლება თითქოს მოხალისეობრივი პროცესი იყო მათი პროპაგანდით, მაგრამ ლამის სახლებში გვივარდებოდნენ, შეტყობინებები და ზარები უწყვეტად მოდიოდა ტელეფონზე.

გთავაზობენ ქალაქის დატოვებას, თავად უკეთებდნენ ორგანიზებას ტრანსპორტირებას, თითოეულ ადამიანს ჰპირდებიან ასი ათას რუბლს, რაღაც სერტიფიკატებს საცხოვრებლისთვის იმის სანაცვლოდ, რომ აქ უარი უნდა გვეთქვა ჩვენს საცხოვრებელზე.

ზოგმა ეს დაიჯერა, მაგრამ ესენი ძირითადად იყვნენ გულუბრყვილო, გაუთვითცნობიერებელი ადამიანები ან დნეპრის მარცხენა სანაპიროს სოფლებიდანაც ასახლებენ ხალხს რუსეთში, ჩვენ გვაქვს ეს ინფორმაცია. აძლევენ ორდღიან ვადას და ასახლებენ.

პარტიზანები ოკუპაციის პირველი დღეებიდანვე იბრძვიან. თავიდან მათი ქმედებები ფრთხილი იყო, მერე ეს ბრძოლა გამძაფრდა.

ჩვენებმა ჰაიმარსებით გაანადგურეს მათი სამუშაო ადგილები, ააფეთქეს სასტუმროები, სადაც ცხოვრობდნენ, ასევე სააპელაციო სასამართლო, სადაც დაიღუპნენ მათი პირველი პირები.

პარტიზანებით შეწუხებულ კოლაბორანტებს ქალაქ ხერსონში არ დაედგომებათ, აქ არ ცხოვრობენ. აქ ჩამოდიან, იღებენ პროპაგანდისტულ ვიდეორგოლებს და უკან გარბიან. ძირითადად ისინი ვინიცესკში, ყირიმში არიან თავმოყრილები. ოჯახები მათ ქალაქ ხერსონიდან დიდი ხნის წინ გაიყვანეს, რადგან ეშინოდათ, ხერსონელმა პარტიზანებმა იცოდნენ, სად ცხოვრობდნენ ისინი.

ერთგვარი საკონცენტრაციო ბანაკი გვქონდა ხერსონში, ფილტრაციის ბანაკები, სადაც მიჰყავდათ „საეჭვო“ ადამიანები, ვიღაცებს საერთოდ არ უშვებდნენ და დღემდე ჰყავთ ჩაკეტილი სარდაფებში.

იტაცებენ უამრავ ადამიანს: აქტივისტებს, მოხალისეებს, ადამიანებს ქუჩიდან, რომლებიც უბრალოდ არ მოსწონთ რაღაც ნიშნით. ჩემმა ქმარმაც გაიარა ფილტრაციის ბანაკი. რაც მან იქ ნახა და მოისმინა მე ამ საუბრისას ვერ გეტყვით. იქნებ ოდესმე შევძლოთ ამ საშინელებების ხმამაღლა მოყოლა.

ხალხს კეტავენ სარდაფებში, კლავენ, ადამიანები უგზო-უკვლოდ იკარგებიან ახლაც. ვიცით, რომ სადღაც აქვთ მოწყობილი ბანაკი, სადაც დაპატიმრებულები ჰყავთ, მაგრამ არ ვიცით სად. იქ ახლა ბევრი ჩვენი ახლობელი ჰყავთ.

კი, ეს ამბები ჰგავს ბუჩას, მაგრამ ბუჩა პატარა ქალაქია და იქ სწრაფად გამოვლინდა სისასტიკე –  ერთ პატარა ტერიტორიაზე ეს თვალნათლივ ჩანდა. ხერსონი ბევრად დიდია და ჯერ ოკუპირებულია, ამიტომ არ ჩანს აქაური სისასტიკე, არაა გაცხადებული, ვიცით, რომ სასტიკად აწამებენ დაპატიმრებულებს.

გადაბეჭდვის წესი


ასევე: