„შემოდგომისთვის ამოვისუნთქებთ“ – ეს მოლოდინი აქვს ექიმს და „ევროპული საქართველოს“ ერთ-ერთ ლიდერს, ვახტანგ კალოიანს კოვიდსიტუაცაზე საქართველოში. ექიმი საშემოდგომოდ მედიკამენტს ელის და თავად ვირუსის ლოგიკას, როცა პიკის შემდეგ დაღმასვლა იწყება გარდაცვალების მაჩვენებლების ზრდის და ტრაგიკული შემთხვევების პარალელურად.
„ეს შეიძლება შევადაროთ, მაგალითად, როგორ შეიძლება ვცდილობდეთ მანქანის გაჩერებას კედელთან შეჯახებით, თანაც ისე, რომ ღვედს არ ვიკეთებთ,“ – ამბობს ვახტანგ კალაოიანი. ექიმის აზრით, საქართველოში თავად ხელისუფლებაა ანტივაქსერი.
- ბატონო ვახტანგ, თქვენი აზრით, როგორ აისახება „მწვანე პასპორტის“ გაუქმება სიტუაციაზე, როცა კორონავირუსით ინფიცირების დღიური მაჩვენებელი 26 ათასს გასცდა, ხოლო ვაქცინირებული არის მოსახლეობის მხოლოდ 42 პროცენტი?
„მწვანე პასპორტი“ თავიდანვე იყო არაეფექტური და კარგად აჩვენა ხელისუფლების ანტივაქსერული განწყობა. ეს იყო გადაწყვეტილება გადაწყვეტილებისთვის თავისი შინაარსიდან გამომდინარე, როცა, მაგალითად, კოვიდის გადატანის გამო შეიძლებოდა მიგეღო „მწვანე პასპორტი“ და ასე შემდეგ.
ჩანს იცის, რომ ამ ჩარევით ვერ გაიზარდა ვაქცინაციის მაჩვენებელი. შესაბამისად, ეს იყო ძალიან არაეფექტური ინტერვენცია. გაუქმებიდანაც არ ველი რამე მნიშვნელოვან პრობლემას.
- „მწვანე პასპორტის“ გაუქმება არ წაახალისებს ანტივაქსერულ განწყობას?
ანტივაქსერულ განწყობებზე, პირველ რიგში, მოქმედებს ხელისუფლების წახალისება და საინფორმაციო კამპანია, რომელსაც ფაქტობრივად არ ატარებენ, თუ არ ჩავთვლით ერთეულ შეხვედრებს, რასაც სისტემური ხასიათი არ აქვს. „მწვანე პასპორტებს“ კი, როგორც შემოღებით, ასევე მისი გაუქმებით, ვერ ექნება მნიშვნელოვანი გავლენა.
- როგორ აისახება ეს ელექტრონულ სისტემაზე – როგორც ცნობილია, „მწვანე პასპორტი“ ისევ გვჭირდება, თუკი სხვა ქვეყნებში მივდივართ.
ეს იყო კომიკური ვითარება „მწვანე პასპორტის“ შემოღების დროსაც, როცა გვქონდა ორი პასპორტი, ერთი საგარეო, მეორე – საშინაო. საგარეო პასპორტი ძალაში რჩება ისევ. არ მგონია, რომ ამ მხრივ რამე პრობლემა შეიქმნას.
შიდა რეგულაციები ძირითადად გააუქმეს იმ ქვეყნებმა, რომლებმაც მიაღწიეს ვაქცინაციის მაღალ დონეს. ჩვენთან კი, ხელისუფლება მოქმედებს მოსახლეობის გარკვეული ნაწილის გულის მოსაგებად. ამ დროს კი, უკვე კორონავირუსით 15 ათასზე მეტი ადამიანი გარდაიცვალა.
- ვისი გული მოიგო ხელისუფლებამ? თქვენი დაკვირვებით, რატომ დასჭირდა მთავრობას „მწვანე პასპორტის“ გაუქმება?
ხელისუფლებას იდეოლოგიური და სულიერი სიახლოვე აქვს აგრესიულ, ანტივაქსერულ ჯგუფებთან. შესაბამისად, მათთვის იყო ეს გადაწყვეტილება მიღებული. აქ არ უნდა ავურიოთ მოქალაქეები, როცა მათ რეალური კითხვები აქვთ ვაქცინაციასთან დააკავშირებით. ისინი იმსახურებენ კითხვებზე პასუხის მიღებას.
ვგულისხმობ აგრესიული ჯგუფებს, რომლებიც ხელისუფლებასთან საკმაოდ ახლოს არიან, აქვთ ახლო პოლიტიკური და იდეოლოგიური კონტაქტი. შესაბამისად, ამ ჯგუფებისთვის იყო ეს გადაწყვეტილება [„მწვანე პასპორტის“ გაუქმება] მიღებული. საქართველოს ხელისუფლება იდეოლოგიოურად არის ანტივაქსერი. გვახსოვს ხომ გამონათქვამებიც, რომ ვაქცინა პანაცეა არ არის და ასე შემდეგ.
- როცა კორონავირუსით ინფიცირების მაჩვენებელი მზარდია, რა დატვირთვა აქვს ამ დროს ტესტირებას?
ტესტირებას ყოველთვის აქვს აზრი და ინფიცირების დროულ გამოვლენას, რაც გადარჩენის ძირითადი საშუალებაა. რაც უნდა დიდი რაოდენობა იყოს ინფიცირების, მასობრივი გამოვლენა უნდა იყოს მიზანი. მაგალითად, ვენაში, სადაც ასევე ინიფიცირების მაღალი მაჩვენებელია, დღეში კეთდება 300 ათასი ტესტი, ჩვენ ვაკეთებთ 60 – 70 ათას ტესტს დღეში ქვეყანაში… მნიშვნელოვანი იქნებოდა, რომ სამჯერ მეტი ტესტი კეთდებოდეს ქვეყანაში, რომ რეალურად ყველა მოქალაქემ იცოდეს, სჭირს თუ არა მას კოვიდი.
ეს და შემდეგი კვირა იქნება ძალიან სახიფათო, რადგან ის ადამიანები, რომლებიც დაინფიცირდნენ, ახლა უმძიმდებათ მდგომარეობა. ამიტომაც ძალიან მნიშვნელოვანია პირველადი ჯანდაცვის გამართული მუშაობა, მათ უნდა ჰყავდეთ საკმრისი რაოდენობის პერსონალი, რომელიც შეძლებს თითოეული მოქალაქისთვის ყურადღების მიქცევას.
- ორი კვირის შემდეგ რატომ გაქვთ მაჩვენებლების კლების მოლოდინი?
ორი კვირის შემდეგ დაიწყება ნელ-ნელა კლება, რადგან ეს არის ვირუსის გავრცელების ლოგიკა. იმ ქვეყნებშიც, სადაც იყო ძალიან მაღალი მაჩვენებელი, რამდენიმე კვირის შემდეგ მაჩვენებელი მიდის ქვემოთ. ჩემი ვარაუდით, ეს იქნება თებერვლის მეორე ნახევარი საქართველოში. რთულია პროგნოზის გაკეთება, სანამდე შეიძლება ჩამოვიდეს ინფიცირების მაჩვენებელი.
- რა შედეგამდე შეიძლება მიგვიყვანოს ამ პოლიტიკამ, როცა რეგულაციები ფაქტობრივად არ გვაქვს, დაავადების გავრცელების მაჩვენებელი მზარდია?
სამწუხაროდ, ჩვენ ბოლომდე წავედით ბუნებრივი იმუნიტეტის იმედად. ინფექციის იმუნიტეტის ჩამოყალიბება შეიძლება შევადაროთ, მაგალითად, როგორ შეიძლება ვცდილოდებთ მანქანის გაჩერებას კედელთან შეჯახებით, თანაც ისე, რომ ღვედს არ ვიკეთებთ. მანქანა როცა კედელს შეეჯახება, არსებობს რისკი, რომ 10 მძღოლიდან 6 გადარჩეს, 4 კი მძიმედ დაზიანდება, შესაძლოა, მოკვდეს კიდეც.
ასე ვართ ჩვენც – ვინც გადარჩება, გადარჩება.
ეს მიდგომა გვაქვს ჩვენ პანდემიის მართვაშიც. ამ პოლიტიკით ჩვენ გვეყოლება 20 ათასამდე გარდაცვლილი პანდემიის მძიმე ტალღის დაკლებამდე. ფრთხილი ოპტიმიზმი გვაძლევს იმის თქმის საფუძველს, რომ შემოდგომისთვის შედარებით ამოვისუნთქებთ. იმუშავებს ბუნებრივი იმუნიტეტი, პლიუს ვაქცინაცია და მედიკამენტი. კორონავირუსის სამკურნალო მედიკამენტი უკვე იღებს ყველა საჭირო აკრედიტაციას და ლიცენზიას, ის გამოჩნდება მსოფლიო ბაზარზე და ჩვენ ოდესღაც შვძლებთ, ალბათ, რომ ეს მედიკამენტი მივიღოთ.
- ვაქცინაციის ტემპის მატების რესურსს ხედავთ, რადგან მიიჩნევთ, რომ ყველა ანტივაქსერი არ არის, ვინც ვაქცინირებული არ არის.
NDI-ის ბოლო კვლევის მიხედვით, მოსახლეობის 25 პროცენტი მზადაა გაიკეთოს ვაქცინა. გამოდის, ხელისუფლებას ვერ მიაქვს ამ ადამიანებამდე სათანადო ინფორმაცია. მე, სამწუხაროდ, არ ველოდები ამ საინფორმაციო პოლიტიკის მნიშვნელოვან გარღვევას.
