ზუგდიდის რაიონის სოფელ შამგონაში 700-მდე კომლი ცხოვრობს. ამავე სოფელში ჯიქიების ოჯახს (გვარი შეცვლილია) რკინის საამქრო აქვს, სადაც ოჯახიდან სამი მამაკაცი – მამა და ორი შვილი მუშაობს.
„რკინაზე მუშაობა რთულია, მძიმე მასალაა და დასამუშავებლადაც არ არის მარტივი, მამაჩემი დიდი ხანია ამ საქმეს აკეთებს: თითქმის მთელი სოფლის ღობეები, ღუმელები და წყლის ავზები მისი გაკეთებულია. ხელობა ჩვენც გვასწავლა და შეძლებისდაგვარად მე და ჩემი ძმაც ვეხმარებით“, – ამბობს გიორგი (სახელი შეცვლილია) ჯიქიების ოჯახის ერთ-ერთი წევრი.
31 წლის გიორგი ყოფილი პატიმარია, გათავისუფლების შემდეგ ფილების დაგება ისწავლა, რკინის საამქროში მამას ეხმარება და კერძო შეკვეთებსაც იღებენ. ყოფილი პატიმარია გიორგის მამაც და ძმაც. ოჯახის წევრები ერთდროულად აღმოჩნდნენ საპატიმროში და ეს პერიოდი განსაკუთრებით მძიმე იყო სოფელში მარტო დარჩენილი, უმუშევარი დედისთვის. მძიმე წლები მას ახლობლებისა და ნათესავების ხელშეწყობამ გადაატანინა.
გიორგი გვიამბობს სირთულეების პირად მაგალითზე, რაც მას და მთელ ოჯახს გათავისუფლების შემდეგ ჰქონდა გადასალახი: „რკინის საამქრო მამაჩემს დაპატიმრებამდეც ჰქონდა, ჰყავდა მუდმივი კლიენტები, რომლებიც ჩვენი პატიმრობის შემდეგ სხვა ხელოსნებთან წავიდნენ. ერთად დაგვიჭირეს და გათავისუფლებითაც ერთად გავთავისუფლდით. სამივე ცალ-ცალკე ვცდილობდით სამსახურის მოძებნას, მაგრამ ამაოდ. საამქრო ამუშავება გაგვიჭირდა, საჭირო იყო დაკარგული კლიენტების თავიდან მოზიდვა, აღარ გვქონდა სამუშაო იარაღები და მასალა, რაც იაფი არ ღირს. ამ ყველაფრის შეძენაში ორგანიზაცია „თანაზიარი“ დაგვეხმარა, ყველაფერი თავიდან დავიწყეთ“.
„ყოფილი პატიმრების გაძლიერების პროექტის“ ფარგლებში მამამ და შვილებმა ბიზნესის მართვის ტრენინგიც გაიარეს და მიტოვებულ საქმეს მიუბრუნდნენ.
როგორც გიორგი გვეუბნება ზუგდიდში ბოტანიკური ბაღის სამშენებლო სამუშაოები მიმდინარეობს და ფონდი „თანაზიარი“ მამას და შვილებს ოფიციალურად შუამდგომლობს, რომ სამუშაოებში ყოფილი პატიმრებიც ჩაერთონ დამატებით სარჩოს გამოსამუშავებლად.
ისევე როგორც მთელ დასავლეთ საქართველოში, შამგონაშიც ძირითადი სარეალიზაციო პროდუქტი, თხილი, ფაროსანამ სრულად გაანადგურა, რამაც ოჯახს წელს სერიოზული ფინანსური პრობლემები შეუქმნა. კერძო შეკვეთებიც ჯიქიების ოჯახის საამქროს რეგულარულად არ აქვს. მათი ფინანსური სიძლიერე მომავალ წელს იმაზე იქნება დამოკიდებული, სწორად შეწამლავენ თუ არა მავნებლის საწინააღმდეგო პრეპარატით თხილის პლანტაციას. მხოლოდ საამქროს შეკვეთები თვიდან თვემდე ოჯახის საჭიროებებს ვერ აკმაყოფილებს.
გიორგის დედას ოფიციალური სამსახური არ აქვს, თუმცა მევენახეობითაა გატაცებული და ამ საქმეს სხვას არავის ანდობს. გიორგი ამბობს, რომ ქალები განსაკუთრებულად გემრიელ ღვინოს აყენებენ, დიდი ვენახი არ აქვთ, მაგრამ რაც აქვთ ოჯახისთვის ჰყოფნით. ძირითადად „მესხიას“ ჯიშის წითელ ღვინოს აყენებენ.
ყოფილი პატიმრების გაძლიერების პროექტს „დემოკრატიის ინსტიტუტი“ პარტნიორ ორგანიზაციებთან ერთად აჭარაში, გურიაში, სამეგრელო ზემო-სვანეთსა და იმერეთში ახორციელებს.
მასალა მომზადებულია პროექტის – „ყოფილი პატიმრების, პატიმართა ოჯახებისა და პრობაციონერების მხარდაჭერის პროგრამა“ ფარგლებში.
პროექტს ახორციელებს ა(ა)იპ „დემოკრატიის ინსტიტუტი“ და დაფინანსებულია ევროკავშირის მიერ.
მასალაში გამოთქმული მოსაზრებები ავტორისეულია და შესაძლოა არ გამოხატავდეს დონორი ორგანიზაციის თვალსაზრისს
