ახალი წლის დილა, ძველი, თითქმის უკაცრიელი ბაქანი ზღვის პირას და ადამიანი, რომელსაც თვითმკვლელობა აქვს გადაწყვეტილი. სადღაც ტელეფონი რეკავს, ერთხელ, ორჯერ… კაცი პოულობს ვიღაცის მიერ დაკარგულ ტელეფონს, ზარს პასუხობს და ისმენს უცნობი, შეყვარებული ქალის სიტყვებს, რომლებიც მას არ ეკუთვნის… – შოთა ფილმის შესახებ მიამბობს. „ბოლო სადგური“ მისი მესამე მხატვრული ფილმია „შარშანსა“ და „მარცხენა ყვრიმალის„ შემდეგ. ამ უკანასკნელმა, რომელიც ათი წლის წინ, ხელოვნების ინსტიტუტში სწავლისას გადაიღო, რამდენიმე კინოფესტივალის პრიზიც აიღო.
მხატვრული მოკლემეტრაჟიანი ფილმის გადაღების შესაძლებლობა ქართველ რეჟისორებს „თიბისი ბანკის” პროექტის შედეგად მიეცათ. ჟიურიმ, რომლის შემადგენლობაში ოთარ იოსელიანი, ალექსანდრე რეხვიაშვილი, გია ყანჩელი და მიხეილ კობახიძე შედიოდნენ, კონკურსის 600-ზე მეტ მონაწილეს შორის 12 რეჟისორი, სცენარის ავტორი, ოპერატორი, კომპოზიტორი შეარჩია. მათ შორის მოხვდნენ შოთა გუჯაბიძე და ოპერატორი მამუკა ჩხიკვაძე. რეჟისორის ასისტენტი რეჟისორი სალომე საღარაძეა.
„მე, ჭოჭი (მამუკა ჩხიკვაძე) და სალომე ერთი სასტავი ვართ. საერთოდ, თუ რამ გადამიღია, რაიმეს გადაღება მიფიქრია, ყოველთვის ჭოჭის ვგულისხმობ. ის რამეს მოიფიქრებს, უნივერსალური კაცია, ადამიანი – ორკესტრი, რაღაცას დაეკიდება, კაუჭს, არ ვიცი, რას და ისე გადაიღებს, რომ ვერც მიხვდები, რომ ამის გადაღება რთული იყო. სხვათა შორის, როდესაც ეს კონკურსი გამოცხადდა, ისე გავაგზავნეთ მისი მონაცემები და ნამუშევრები, მისთვის არც გვითქვამს, დაურეკეს და უთხრეს, გამარჯვებული ხარო.“ – ამბობს შოთა.
რა იყო ყველაზე ძნელი ამ ფილმზე მუშაობისას? – „ძნელი იყო ის, როცა ტელევიზიაში ვმუშაობთ ორი-სამი ადამიანი, ყველაფერს ვაკონტროლებთ: შუქი როგორ შემოდის, რა ხდება, ხმა როგორ იწერება… ყველა ტექნიკური წვრილმანის მოგვარება გიწევს. აქ კი იყო რამდენიმე ტრაილერი ტექნიკა, ოცდაათი ადამიანი, რომელთა მუშაობის გაკონტროლების საშუალება არ გაქვს, მითუმეტეს, რომ ამავე დროს მსახიობებისგან, გარემოსგან უნდა შექმნა ის, რაც ჯერ არ არსებობს.“ – პასუხობს შოთა.
ფილმის გადაღება ძირითადად მწვანე კონცხის ბაქანზე მიმდინარეობდა. „ბოლო სადგურის“ სცენარის ავტორი ნინი სარდლიშვილია, მხატვარი -მარიამ ჭიჭივეიშვილი, კომპოზიტორი კი – რომან გიორგაძე.
„ბოლო ორი ღამე მაგრად ვიხალისეთ” – ამბობს შოთა, „ღამე ვწერდით მუსიკას ფილმისთვის, დასაწყისში არის ასეთი სცენა – მთავარი გმირი მიდის ბაქანის სალაროში, რაღაც უნდა იკითხოს და მინდოდა რადიოში ყოფილიყო 50-60 –იანი წლების სიმღერა, მაგრამ იქ ამბავი ატყდა, არა, არ შეიძლება, საავტორო უფლებები და ა.შ. და ჩვენმა კომპოზიტორმა, რომელიც არის უაღრესად ნიჭიერი ადამიანი და იქვე შეთხზა მუსიკა, გვჭირდებოდა ტექსტი და სასწრაფოდ გადმოვრეკე ბათუმში, მეგობარ პოეტებთან, მაგრამ იმდენად გვიან იყო, რომ მინდია ცეცხლაძეს ეღვიძა მარტო, რომელიც ფილმის ერთ ეპიზოდშიც მონაწილეობს. მინდიას ლექსი დალაგებული იყო და შევეცადეთ ცოტა მოგვესულელებინა, მოვიფიქრეთ სასაცილო, სულელური ტექსტი, რომელიც იმღერა სალომე საღარაძემ, რეჟისორმა. სასაცილო სიმღერა გამოვიდა.“
მოკლემეტრაჟიანი ფილმების კრებულის სახელწოდებაა „20/12″. 17 დეკემბერს ბანკი 20 წლის ხდება, ამიტომაც დაიგეგმა ამ დღეს ფილმის პრემიერა.
„თიბისი” ბანკის პიარის სამსახურის უფროსის, მაია ძირკველიშვილის განცხადებით, ფილმის ნახვა ნებისმიერ დაინტერესებულ მაყურებელს მას შემდეგ შეეძლება, რაც ფილმი კინოგაქირავებაში ჩაეშვება, ეს კი 2013 წლის იანვრის ბოლოს მოხდება.
