ემიგრანტების ნამდვილი ისტორიები საფრანგეთიდან [ფოტო-ვიდეო]

ნდობა ექიმსა და პაციენტს შორის – საფრანგეთში მცხოვრები ზაზა ფუტკარაძე ფიქრობს, რომ ეს ისევ მთავარი ფაქტორია, რის გამოც ადამიანები რისკების მიუხედავად საფრანგეთში, ან ევროპის სხვა ქვეყნებში მიდიან და ფიზიკურ გადარჩენას ცდილობენ.

„აქ ჩამოსული ადამიანების ისტორიებიდან ჩანს, რომ საქართველოში ისევ გვაქვს პრობლემები დიაგნოსტირებასთან დაკავშირებით. ისინი ბოლო შანსს იყენებენ ევროპის ქვეყანაში წასვლით,“ – დასძინა ჩვენთან ზაზა ფუტკარაძემ.

ვინ იღებს რეალურად თავშესაფარს ევროპაში? 

თავშესაფრის მოლოდინში ორსული ქალებიც კი ქუჩაში ათევენ ღამეს.

„ლტოლვილის სტატუსის მოთხოვნა არ ნიშნავს იმას, რომ საფრანგეთში ავტომატურად მოგცემს სახლს და შეგიქმნის კომფორტს. სამწუხაროდ, ხშირად ასე ფიქრობენ. ლტოლვილის სტატუსის მოთხოვნა მარტივად ნიშნავს იმას, რომ სამშობლოში ვეღარ დაბრუნდები, რადგან შენს სიცოცხლეს იქ კონკრეტული მიზეზით საფრთხე ემუქრება და სახელმწიფო ამის აღმოსაფხვრელად არაფერს აკეთებს. რაც მთავარია, ეს უნდა დასტურდებოდეს დოკუმენტურად. საუბარია შემთხვევაზე, როცა ადამიანის საყოველთაოდ აღიარებული უფლებები ილახება, მაგალითად, ქალი გინეიდან, რომელიც ამბობს, რომ მის ქვეყანაში გოგონებს ისევ უსახიჩრებენ სასქესო ორგანოებს. ჩამოვიდა ქალი და თქვა, რომ მისი და ამ საშინელი ტრადიციის შედეგად ბავშვობაში გარდაიცვალა, თვითონ გადაიტანა და ახლა თავის მცირეწლოვან ქალიშვილთან ერთად გამოაღწია ქვეყნიდან.. ლტოლვილის სტატუსს იღებენ ადამიანები საომარი ტერიტორებიდან და ასე შემდეგ,“ – გვიყვება სალომე საძაგლიშვილი.

„ჩვენ, ანუ მიგრაციის სამსახურიც კი, როცა ვრეკავთ ცხელ ხაზზე, 115-ზე, ხშირად ვერ გვპასუხობენ და საათობით ველით დაკავშირებას… ბინა პარიზის რეგიონში განსაკუთრებით ძვირია. ერთხელ როცა მიიღებ დროებით ღამის თავშესაფარს, ეს არ ნიშნავს, რომ მეორე დღესაც იქ იქნები. არა მხოლოდ ქართველები და სხვა ქვეყნის მოქალაქეები, თავად ფრანგებიც ხშირად რჩებიან ქუჩებში. ისინი ღამეს ათევენ მეტროებში, სადგურებში, ხიდების ქვეშ… საბუთების შეტანიდან ინტერვიუს ჩანიშვნას ზოგჯერ რამდენიმე კვირა სჭირდება.

ხშირად ადამიანები საქართველოდან მოდიან ეკონომიკური პირობებიდან გამომდინარე. ამ ხალხმა არ იცის, რომ საფრანგეთი არავითარ შემთხვევაში არ ანიჭებს თავშესაფარს არავის იმიტომ, რომ მას თავის ქვეყანაში უჭირს, ან სახლი არ აქვს, ეს გამორიცხულია,“ – კატეგორიულად ხაზს უსვამს საუბრის ამ ნაწილს საფრანგეთის მიგრაციის სამსახურის თანამშრომელი. ის ამავდროულად არის ასოციაციის „ქართველები საფრანგეთში“ ვიცე-პრეზიდენტი.

სალომე საძაგლიშვილი – საფრანგეთის მიგრაციის და ინტეგრაციის დეპარტამენტის OFII-ის თანამშრომელი

„უსაფრთხო ქვეყანა“ – ევროპის ქვეყნები და მათ შორის საფრანგეთი ამ სტატუსს აღიარებს. ეს სტატუსი ლტოლვილის სტატუსის მიღებას კიდევ უფრო ართულებს. სალომე საძაგლიშვილის თქმით, საფრანგეთი საქართველოს მოქალაქეებიდან დაახლოებით 93 პროცენტს უარს ეუბნება ლტოლვილის სტატუსის მინიჭებაზე.

როცა ლტოლვილის სტატუსის მომლოდინეთა რიცხვი ყოველდღიურად იზრდება

რას უნდა აკეთებდეს ასეთ ვითარებში საქართველოს ხელისუფლება, როცა ვიზალიბერალიზაციის შემდეგ ლტოლვილის სტატუსის მომლოდინეთა რაოდენობა ყოველდღიურად იზრდება? – ექსპერტი ევროკავშირის საკითხებში, ვანო ჩხიკვაძე მოკლევადიან და გრძელვადიან გეგმაზე საუბრობს. მისი თქმით, ხელისუფლება „თითქოს ყველა არსენალს“ იყენებს, მაგრამ ეფექტური საინფორმაციო კამპანია ამ მიმართულებით არ არსებობს.

„საინფორმაციო კამპანიას ხელისუფლება აწარმოებს, მაგრამ ამას დიდი ეფექტი არ გააჩნია. სამიზნე ჯგუფის წინასწარი ანალიზი უნდა ჩატარდეს, უნდა შევისწავლოთ წინასწარ, რა აინტერესებს ხალხს და მათზე მორგებული გზავნილები უნდა გავრცელდეს. შესაძლოა ერთი-ორი წარმატებული ისტორია გავრცელდეს, როგორ მიიღო კონკრეტულმა პირმა თავშესაფარი და ამან შესაძლოა გადაწონოს მთელი საინფორმაციო კამპანია. შესაბამისად, საინფორმაციო კამპანიის აქვს ძალიან დიდი მნიშვნელობა“, – გვითხრა ვანო ჩხიკვაძემ.

ევროინტეგრაციის ექსპერტი ასევე მიიჩნევს, რომ უნდა გაგრძელდეს მუშაობა „უსაფრთხო ქვეყნის“ სტატუსის მიღებაზე ევროკავშირის ყველა ქვეყანაში და ეს უნდა მოხდეს საქართველოში დისკრიმინაციის ფაქტების აღმოფხვრის რეალური და ეფექტური მექანიზმების შექმნის პარალელურად.

„სიღარიბე – ეს არის მთავარი მიზეზი, რის გამოც ადამიანები ევროპის ქვეყნებში ითხოვენ თავშესაფარს. გრძელვადიან გეგმაში ამას ვგულისხმობდი – ხელისუფლება უნდა ზრუნავდეს სიღარიბის მაჩვენებლის შემცირებაზე,“ – ამბობს ექსპერტი ევროკავშირის საკითხებში, ვანო ჩხიკვაძე.

ვანო ჩხიკვაძე

„შეჩერების მექანიზმი“, ანუ უვიზო მიმოსვლის გაუქმების პროცესი ჯერ არ დაწყებულა, თუმცა ეს თემა ევროსტრუქტურებში გააქტიურებულია. ექსპერტი ვანო ჩხიკვაძე მიიჩნევს, რომ ევროკავშირი ძირითადად პოლიტიკური ფაქტორით ინარჩუნებს ამ დრომდე დუმილს.

„ოფიციალურად არა, მაგრამ რეალურად ამაზე ჩვენი ხელისუფლების წარმომადგენლებსაც ხშირად ესაუბრებიან. შეჩერების მექანიზმს აქვს არა მხოლოდ ტექნიკური, არამედ პოლიტიკური განზომილება – რეალურად ეს ძალიან კარგი გადაწყვეტილება იქნება პრორუსულად განწყობილი ძალებისთვის, ეს საქართველოს ევროინტეგრაციის მხარდამჭერებსაც ძალიან დაარტყამს,“ – დასძენს ექსპერტი.

რას აკეთებს ხელისუფლება? 

საინფორმაციო კამპანიის გაძლიერებას  ევროპელი პარტნიორები რომ სთხოვენ საქართველოს ხელისუფლებას, ამას ვლადიმერ კონსტანტინიდიც ადასტურებს, საგარეო საქმეთა სამინისტროს წარმომადგენელი. მისივე თქმით, ხელისუფლება ყველა საკომუნიკაციო არხს იყენებს. პრობლემას კი უფრო „სტერეოტიპული აზროვნება“ ქმნის.

„ყველა საკომუნიკაციო არხი გვაქვს გამოყენებული ფაქტობრივად, რაც არის ხელმისაწვდომი და გათვლილია ყველა სეგმენტზე, მათ შორის, იმ ადამიანებზე, რომლებიც, ვთქვათ, ვერ ფლობენ თანამედროვე ტექნოლოგიებს… საინფორმაციო კამპანიას იმდენად ინტენსიური ხასიათი აქვს, რომ რეგიონებშიც კი დავიწყეთ სიარული. ჩვენ მათ ვაცნობთ, როგორც სიკეთეებს, ასევე რისკებს, რაც შეიძლება ამან გამოიწვიოს. აქცენტირება კეთდება იმაზე, რომ თუკი კონკრეტული ადამიანი, ბოროტად გამოიყენებს ამას, ეს შეიძლება ცუდად აისახოს საჯარო ინტერესებსა და ქვეყნის ინტერესებზე.

ერთ-ერთ მთავარ როლს თამაშობს სტერეოტიპული წარმოდგენები: 90 -იანი წლების შუა პერიოდიდან ყოფილი საბჭოთა ქვეყნებიდან დასავლეთ ევროპაში იყო მიგრაციის მაღალი ტალღა. ეს, ძირითადად, ეკონომიკური პირობებით იყო გამოწვეული. ადამიანები ამ დროს ასე თუ ისე ახერხებდნენ გარკვეული სტატუსის მოპოვებას. არსებობდა მექანიზმები, რომ მათ ფიზიკურად ყოფნა ევროპაში გაეხანგრძლივებინათ. ეს წარმოდგენები იმდენად იყო გავრცელებული, რომ ეს შემორჩათ ადამიანებს…“ – მიიჩნევს ვლადიმერ კონსტანტინიდი, საქართველოს საგარეო საქმეთა სამინისტროს წარმომადგენელი.

საგარეო საქმეთა სამინისტროში არ იზიარებენ პოზიციას, რომ საინფორმაციო კამპანიას შესაძლოა სხვაგვარად სჭირდება დაგეგმვა.

ვლადიმერ კონსტანტინიდის დაკვირვებით, ადამიანებს, რომლებიც ევროპის ქვეყნებში თავშესაფარს ითხოვენ, ხშირად ატყუებენ „დამკვალიანებლებიც“, რომლებიც ფულს იღებენ სამუშაოს დაპირებითა და უცხო ქვეყანაში ვიზის ლეგალური სტატუსის მინიჭებით.

რა მოლოდინს უჩენენ საგარეო საქმეთა სამინისტროს წარმომადგენლები ევროპელ პარტნიორებს, როცა საუბარი სიღარიბეს ეხება, როგორც მიგრაციის მთავარ მიზეზს? – ვლადიმერ კონსტანტინიდმა ამჯერადაც არჩია ადამიანების მორალზე გაემახვილებინა ყურადღება და არა ხელისუფლების  პასუხისმგებლობაზე. საგარეო საქმეთა სამინისტროს წარმომადგენელმა აქვე დაგვამშვიდა, რომ „შეჩერების მექანიზმის“ ამოქმედების რეალური საფრთხე ჯერ არ არსებობს.

„დასამალი არ არის, რომ ადამიანების დიდი ნაწილი, ვინც საზღვარგარეთ მიემგზავრება, არის ის, რომ გაიუმჯობესონ მატერიალური პირობები… ჩვენი, როგორც საგარეო უწყების ამოცანაა, რომ ეს ისტორიული მონაპოვარი შენარჩუნებულ იქნას და საფრთხე არ დაემუქროს… „შეჩერების მექანიზმი“ არსებობს და იგი იდგა სხვა ქვეყნებთან მიმართებაშიც, თუ ეს მიიღებს უკონტროლო ხასიათს. დღეისთვის ამის რეალური საფრთხე არ არსებობს. ჩვენი უცხოელი პარტნიორები ხედავენ, რომ რეადმისიის პირობებს ზედმიწევნით ვასრულებთ,“ – გვითხრა ვლადიმერ კონსტანტინიდმა.