ბათუმის თოჯინებისა და მოზარდ მაყურებელთა თეატრს თემურ მახარაძე წელიწადი და ორი თვეა რაც ხელმძღვანელობს, თეატრის სამხატვრო ხელმძღვანელი კი გიორგი ჩხაიძეა. რა შეიცვალა ბოლო წლის განმავლობაში ბათუმის თოჯინებისა და მოზარდ მაყურებელთა თეატრში? – ამის შესახებ „ბათუმელები“ თეატრის დირექტორს, თემურ მახარაძეს ესაუბრა.
- თემურ, რა შეიცვალა თეატრში თქვენი მოსვლის შემდეგ?
ბევრი რამ შეიცვალა. გახმოვანების აპარატურა არ ვარგოდა და მთლიანად შევცვალეთ, რაც დაახლოებით 74 ათასი ლარი დაგვიჯდა. შევცვალეთ განათების სისტემა, რისთვისაც 235 ათასი ლარი დაიხარჯა; დავიწყეთ რემონტი, შევცვალეთ შიდა ინტერიერი, რადგან ძველი არ შეესაბამებოდა თეატრალურ გარემოს. თეატრს ერთი სცენა აქვს, სპექტაკლები კი მოთხოვნადია, მაყურებელი არ გვაკლია და დავიწყეთ ფიქრი ალტერნატიულ სცენაზე. ჯამში, სარემონტო სამუშაოებზე, 90 000 ლარი გამოიყო.
რაც მეამაყება, თეატრის შემოსავალი წინა წლებში იყო 40-50 ათას ლარამდე და უკვე გავხდით დღგ-ეს გადამხდელები, ანუ ერთი წლის განმავლობაში ჩვენი შემოსავალი უკვე აღემატება 100 ათას ლარს.
ახლა ვემზადებით საახალწლო სპექტაკლისთვის, გიორგი ჩხაიძე დგამს „მერი პოპინსს“. წინა წელს, საახალწლო სპექტაკლზე – „კონკია“ – გავყიდეთ დაახლოებით 5 000 ბილეთი, რომელსაც თან საჩუქარი მოჰყვებოდა და 2 ათასი ბილეთი – საჩუქრის გარეშე. წელს 6 500 ბილეთს ვბეჭდავთ საჩუქრით და დანარჩენს საჩუქრის გარეშე, ანუ უფრო მეტ ბავშვს ველოდებით.
- ბილეთების გაყიდვით მიღებული შემოსავალი რამდენად სერიოზულია თოჯინების თეატრისთვის?
თეატრის შემოსავალი გასამმაგდა. აქვე აღვნიშნავ, არ შეცვლილა ჩვენი ბიუჯეტი, დაფინანსება, რასაც ვიღებთ აჭარის განათლების, კულტურისა და სპორტის სამინისტროსგან. თანხა იგივე დარჩა სადადგმო ნაწილში, ამ თანხით ადრე კეთდებოდა ორი საპრემიერო სპექტაკლი, მაგრამ ამ თანხას ჩვენ დავამატეთ ჩვენი შემოსავლები და შედეგად მივიღეთ ის, რომ წელს თეატრი გამოუშვებს მეშვიდე საპრემიერო სპექტაკლს და გიორგი ჩხაიძე დაიწყებს მუშაობას მერვე სპექტაკლზე, ანუ წელს სულ 8 რვა ახალი სპექტაკლი გვექნება.
- ვინ არის თქვენი მაყურებელი? რა ასაკის ბავშვები არიან ძირითადად?
ჩვენი მაყურებელი, ძირითადად, 3-დან 16 წლამდეა. ამ რვა საპრემიერო სპექტაკლიდან 3 მოზარდებზეა გათვლილი, 5 – პატარებზე. მაგალითად, „რომეო და ჯულიეტა“ და „მიყვარხარ, მიყვარხარ, მიყვარხარ“ გათვლილია მე-9-მე-10 კლასელებისთვის და უფროსებისთვის, 3-4 წლის ბავშვი ამას ვერ გაიგებს, რა თქმა უნდა.
ისეთი სპექტაკლი, როგორიც „რომეო და ჯულიეტაა“, თამამად შემიძლია ვთქვა, რომ თოჯინების თეატრს ჯერ არ ჰქონია. სპექტაკლის სცენოგრაფია გიორგის ეკუთვნის, რეჟისურა კი ნიკა ჩიკვაიძეს.
- ამჟამად რატომ არ აჩვენებთ ამ სპექტაკლს?
ახალი განათების სისტემა გვაქვს, რომელიც რობოტებზეა, ყველაფერი უნდა ჩაიწეროს. რა თქმა უნდა, მეტი შესაძლებლობა აქვს ახალ სისტემას, ამიტომ ყველა სპექტაკლი არის გადასაწყობი. ამ ეტაპზე ვართ ახლა. ჯამში 23-მდე სპექტაკლია რეპერტუარში, ყველა მათგანზე უნდა გადაეწყოს განათება ხელახლა. ამიტომ შაბათ-კვირას საღამოს არის სპექტაკლები. თეატრიდან ამის გამო გავდივართ დილის ოთხზე, ხუთზე.
- სამომავლოდ თუ გეგმავთ მოზარდებისთვის სხვა წარმოდგენებს?
გაზაფხულზე „რომეო და ჯულიეტა“ გვინდა გავიტანოთ ქალაქში, ღია სივრცეში მოვაწყოთ ჩვენება. ჩვენი მარკეტინგის მენეჯერი მუშაობს, რომ უკვე ბათუმში მდებარე უმაღლეს სასწავლებლებთან დაიწყოს ისეთივე თანამშრომლობა, როგორც გვაქვს ბაღებთან და სკოლებთან, რომ მოზარდები მოვიზიდოთ.
- ბილეთებს როგორ ყიდით?
ჩვენი მარკეტინგის მენეჯერი დადის სკოლებში, ბაღებში, აფიშებით, სთავაზობს სპექტაკლებს, რის ჩვენება შეგვიძლია, რა არის ახალი, უთანხმდება სკოლას ან ბაღს და იგეგმება ჩვენება. ღია სალაროს რეკლამირება ხდება ფეისბუქგვერდით, ელექტრონული ბილეთებიც იყიდება, biletebi.ge-ზე ვართ რეგისტრირებული. დარბაზში სულ 186 ადგილია, მაგრამ არ გვყოფნის.
- უკვე წლებია საუბრობენ თეატრებში იმაზე, რომ მაყურებლის რაოდენობა მცირდება. თქვენთან რის ხარჯზე მოხდა მაყურებლის გასამმაგება?
გვყავს სამხატვრო ხელმძღვანელი, რომელმაც იცის, რა უნდა მიაწოდოს ბავშვებს, აქვს ხედვა, გვაქვს ძალიან საინტერესო და ლამაზი სპექტაკლები. გიორგიმ პირველად „კონკია“ დადგა აქ, რომელიც ნახა 7 000-მა ადამიანმა, უყვებოდნენ თავიანთ მეგობრებს რამდენად კარგი სპექტაკლი ნახეს და გაჩნდა ინტერესი.
- თვეების მიხედვით სტატისტიკის აღმავლობა და ვარდნა თუ შეიმჩნევა და რაზეა ეს დამოკიდებული?
ყველაზე მაქსიმალური არის დეკემბერსა და იანვარში. სხვა თვეებში სტაბილურია და არის ვარდნა ზაფხულში, აგვისტოში თეატრი ისვენებს, ისვენებენ სკოლები, ბაღებიც და ნაკლები გვყავს მაყურებელი, თუმცა ტურისტული სეზონისთვისაც უკვე დაგეგმილი გვაქვს ერთი სიახლე. ერთი თვის წინ გვქონდა ავთო ვარსიმაშვილის სპექტაკლის პრემიერა – „მიყვარხარ, მიყვარხარ, მიყვარხარ“. ამ სპექტაკლში არის ხმა მთლიანად ჩაწერილი, მსახიობები მარიონეტებს ათამაშებენ მხოლოდ. ახლა იწერება ამ სპექტაკლის ინგლისური ვერსია და ივლისსა და აგვისტოში ვაჩვენებთ ინგლისურენოვან სპექტაკლს, გვინდა ეს ორი თვეც ამოვქაჩოთ.
კიდევ ერთი სიახლეა ის, რომ ამ თეატრსა და შენობაში არასოდეს არ ყოფილა კაფე. გვქონდა სივრცე, რომელსაც შემოქმედებითად ვერ ვიყენებდით, უნდა გაგვეკეთებინა კაბინეტი. ზოგადად, კაბინეტები მაქსიმალურად შევამცირეთ, მეც და სამხატვრო ხელმძღვანელიც ერთ კაბინეტში ვსხედვართ, რადგან საქმე არის თეატრში და არა კაბინეტში. გვაქვს პირველ სართულზე სივრცე, რომელსაც აქვს ისტორიული აივანი და გადავწყვიტეთ გაგვეკეთებინა თეატრალური კაფე. აუდიტმა შეაფასა, შენობის მფლობელისგან [აჭარის ფინანსთა და ეკონომიკის სამინისტრო] ავიღეთ ნებართვა, გავიტანეთ აუქციონზე და გაქირავდა კაფე ერთი წლით.
რაც შეეხება სახელწოდებას, გვკითხეს, რა სახელი დაერქვათ კაფესთვის. როცა თეატრმა მესამედ განაახლა თავისი არსებობის ისტორიაში მუშაობა, ეს იყო 1981 წელს, მაშინ პირველი სპექტაკლი დაიდგა „ხეტიალა“, გივი სარჩიმელიძის მიერ და ამის საპატივცემულოდ კაფესაც ვუწოდეთ „ხეტიალა“.
- წელს ითქვა, რომ თოჯინების თეატრში მოსულ ბავშვებს სპექტაკლის ნახვის გარდა სხვა გასართობიც ექნებათ – თოჯინების მუზეუმი და საბავშვო ატრაქციონი – ელექტრომატარებელი. რა ხდება ამ მიმართულებით, ეს სერვისები უკვე მუშაობს?
ჯერ არ ამუშავებულა, ჩასასვლელი ვერ მოვასწარით. ამჟამად თოჯინების თეატრის ღია სივრცე იხურება, ხარაჩოებია ახლა, რომელიც უნდა დაიშალოს და გაკეთდება ჩასასვლელი მუზეუმში. იქნება დიდი ოთახი, სადაც გამოფენილი იქნება აფიშები, ფოტოები და შემდეგ გადავალთ დიდ სივრცეში, სადაც დადის ელექტრომატარებელი. თავიდან ეს იქნება უფასო, შემდეგ უკვე დავარეგულირებთ ფასებს, რადგან რთულია წინასწარ განსაზღვრა, რა დატვირთვა ექნება, რამდენი ბავშვი მოვა და ა.შ. გვქონდა სარდაფში სივრცე და ვფიქრობდით რა გაგვეკეთებინა. ეს იყო სამხატვრო ხელმძღვანელის იდეა, გიორგიმ თქვა, რომ დეკორაცია უნდა დავალაგოთ ლამაზად და აქ უნდა იაროს მატარებელმა ბავშვებისთვის. თავიდან გაგვეცინა, მაგრამ ბოლოს კარგი რაღაც გამოვიდა.
- რა მოხდება მას შემდეგ, რაც დასრულდება სამუშაოები და თეატრის შიდა ეზო გადაიხურება მინით? როგორ აპირებთ ამ სივრცის გამოყენებას?
ჩვენ გვაქვს ჩემოდნის სპექტაკლები, რომელსაც დიდი სცენა ნამდვილად არ სჭირდება, პატარა სცენა კი არ გვაქვს. ერთხელ, როცა დიდი სცენა დაკავებული იყო, დიდ ოთახში გავაკეთეთ სპექტაკლი, რაც არ მოეწონათ არც ბავშვებს, არც მშობლებს. ღია სივრცე გვქონდა, მაგრამ წვიმის დროს გარეთ ვერ გავიდოდით. ახლა კი წვიმა იქნება, ქარი, თოვლი თუ მზე, ჩემოდნის სპექტაკლები გვექნება პატარა სივრცეში.
- ამ დროისათვის რამდენი ადამიანი მუშაობს თეატრში და რამდენია თქვენი ბიუჯეტი?
ახლა თეატრში მუშაობს 69 ადამიანი, სულ 70 შტატი გვაქვს. რაც შეეხება მსახიობების ანაზღაურებას, სხვადასხვაა, მაქსიმალური ხელფასია 840 ლარი, მინიმალური – 505 ლარი. ბიუჯეტი არის 650 ათას ლარამდე, აქედან 550 ათასი ლარი არის შრომის ანაზღაურება, დანარჩენი თანხა არის გადანაწილებული კომუნალურ ხარჯებზე, სადადგმო, სამეურნეო ხარჯები და ა.შ. ბიუჯეტიდან გვაქვს გამოყოფილი 35 ათას ლარამდე სადადგმო ბიუჯეტისთვის, რითაც ფიზიკურად შეუძლებელია 7-8 სპექტაკლის მომზადება. ამიტომ შემოსავლის ძირითადი, 90 პროცენტი მიემართება სადადგმო ხარჯებზე.
- თქვენი აზრით, რა სჭირდება ამჟამად ბათუმის თოჯინებისა და მოზარდ მაყურებელთა თეატრს განვითარებისთვის?
ალტერნატიული სივრცეები, რაზეც ვფიქრობთ. თუ მოგვცემენ უფლებას, გვინდა მესამე სართულზე ვიფიქროთ, რომ დიდი სივრცე და სახელოსნო გავაკეთოთ. ასევე, ორ სპექტაკლზე თუ მუშაობდა სამი ადამიანი, შვიდზე იმუშავა იგივე სამმა ადამიანმა. მათ სჭირდებათ სივრცე, შტატების გაზრდა ვთხოვეთ სამინისტროს და თუ დაგვიმატებენ, კიდევ უფრო მეტ სპექტაკლზე შეგვიძლია ვიფიქროთ. მეტი სივრცე რომ გვექნება, პარალელური სპექტაკლების დანიშვნა შეიძლება, შესაბამისად, უფრო მეტი მაყურებელი გვეყოლება და მეტი შემოსავალიც გვექნება.
__________
მთავარ ფოტოზე: თემურ მახარაძე