– მერაბ, როგორც აღნიშნე, უახლოეს მომავალში ბათუმში ერთ–ერთი სერიოზული ოსტატის ჩამოყვანას გეგმავ…
– ეს პიროვნება ოლეგ იაკიმოვია, რუსეთის აიკიდო ტაკემუსუ აიკის ფედერაციის პრეზიდენტი და V დანის მფლობელი. ზედიზედ ხუთი წელია ბათუმში ჩამოგვყავს, იგი წინა სასემინარო მოსამზადებელი ეტაპის გავლაში გვეხმარება, დეკემბერში ველოდებით, ხუთ დღეს დაჰყოფს ჩვენთან. ასეთ ხუთდღიან შეკრებას ჩვენთან ბანაკი ეწოდება. მეც ვიყავი ლიტვის ქალაქ კლაიპედაში ბანაკში, რის შემდეგადაც ჩავაბარე მესამე დანზე. მომავალ წელს ვაპირებთ მსოფლიო შიხანის, მეშვიდე დანის მფლობელის შვედი ულფ ევენანსის მოწვევას (სწორედ მასთან ჩავაბარე გამოცდა მესამე დანზე), რომელიც ბათუმში საერთაშორისო სემინარს ჩაატარებს. ამ სემინარში ევროპის დაახლოებით ათი ქვეყანა მიიღებს მონაწილეობას. ოლეგ იაკიმოვი ხარისხის ამაღლებაში გაგვიწევს კონსულტაციებს, რის შემდეგაც უკვე შვედი შიხანი ჩაიბარებს გამოცდებს და იმედია, ჩვენი მოსწავლეები ღირსეულად წარსდგებიან მის წინაშე.
– აჭარაში აიკიდოს ჩამოყალიბება შენს სახელს უკავშირდება, როგორ დაიწყო ყველაფერი?
– ადრე რუსეთსა და ევროპაში გამართულ სემინარებში ვიღებდი მონაწილეობას, თბილისშიც ვვარჯიშობდი და როდესაც მივხვდი, რომ მზად ვიყავი თავად გამეწვრთნა სხვა, გადავწყვიტე ბათუმში დამეფუძნებინა ორთაბრძოლის ამ სახეობის შემსწავლელი სექცია და აგერ უკვე ათი წელია, ამ საქმეს ვემსახურები. როგორც იტყვიან, „კურთხევა“ თვით ულფმა მომცა. თავდაპირველად აფიშებითა და სატელევიზიო რეკლამებით ვცდილობდით მოსწავლეთა მოზიდვას, შემდეგ მათმა რაოდენობამ იმატა. ამ ეტაპზე ჩემთან ორმოცდაათამდე მოსწავლე ვარჯიშობს, ამათგან ოთხი – მერაბ შავლიძე, ზურაბ გუგულაძე, მუშნი მარშანია და ჯუმბერ დუმბაძე პირველი დანის მფლობელები არიან, ამასთანავე, შავლიძე და გუგულაძე მწვრთნელობასაც ეწევიან.
– ყველა სპორტსმენი ტიტულისთვის იბრძვის, აიკიდო კი, როგორც ვიცი, ერთადერთია აღმოსავლურ ორთაბრძოლებს შორის, რომელშიც არავითარი ჩემპიონატი და ტურნირი არ ტარდება. მაშ რა არის ეს, სპორტი თუ ხელოვნება?
– აიკიდო, ეს არის ხელოვნება, სადაც სწავლობენ სხვადასხვა საბრძოლო იარაღის გამოყენებას, თავდაცვას და ასე შემდეგ. თუმცა, რაც ყველაზე მთავარია, ჩვენ ვემსახურებით ადამიანის როგორც ფიზიკური, ასევე პიროვნული ჩამოყალიბების საქმეს. გარდა ამისა, აიკიდო ძალიან ავითარებს გონებრივ შესაძლებლობებს. ჩვენთან მოსულები, გარდა საბრძოლო ხელოვნებისა, ერთმანეთის სიყვარულს, პატივისცემას და თანადგომას სწავლობენ. რაც შეეხება ჩემპიონატებს, მართალი ხარ, არ ტარდება. აქ უფრო საერთაშორისო სემინარებია, სადაც ერთმანეთთან სხვადასხვა ქვეყნის მებრძოლთა მიერ გამოცდილების გაზიარება და ოსტატობის დონის ამაღლება ხდება.
– სხვადასხვა სახის ორთაბრძოლები აპრობირებულია ძალოვან სტრუქტურებში…
– მართალი ხარ. პირადად მე ვავარჯიშებ სპეცდანიშნულების რაზმის წევრებს, ვასწავლით თავდასხმისა და თავდაცვის ილეთებს, აგრეთვე მოწინააღმდეგის განეიტრალებას ისე, რომ თავად რაც შეიძლება ნაკლები ენერგია დახარჯონ.
– ანუ პრინციპი – „გამოიყენე მეტოქის ძალა მისივე წინააღმდეგ“ მოქმედებს?
– რა თქმა უნდა. არ მინდა ისე გამომივიდეს, თითქოსდა ორთაბრძოლის სხვა სახეობებს ვაკნინებდე ან პატივს არ ვცემდე, ყველას ძალიან ვაფასებ, მაგრამ ჩვენი უპირატესობა იმაშია, რომ იარაღად მეტოქისავე ძალას ვიყენებთ. რაც უფრო ძლიერია ფიზიკურად მოწინააღმდეგე, მით მეტი შანსია მისი დამარცხების. თუმცა ეს არ ნიშნავს იმას, რომ ჩვენს მებრძოლთა ფიზიკურ მომზადებას ყურადღებას არ ვუთმობთ. ვარჯიშებს კი ბონის სპორტულ დარბაზში ვატარებთ.
– რამდენად პოპულარულია აიკიდო გოგონებში?
– სამწუხაროდ, ისეთი სტერეოტიპია შექმნილი, თითქოსდა აიკიდო გოგონებს სხეულს უმახინჯებს, ანუ კუნთების უპროპორციო ზრდას იწვევს და ასე შემდეგ. პირდაპირ გეუბნებით, ეგ მცდარი მოსაზრებაა, ასე რომ, თუ ვინმეს ჩვენთან დაოსტატების სურვილი გაუჩნდება, სიამოვნებით მივიღებთ.
