არასამთავრობო ორგანიზაცია „პარტნიორობა ადამიანის უფლებებისთვის“ (PHR) იურისტი ანა არგანაშვილი ამბობს, რომ ქართულმა სასამართლომ ორი მცირეწლოვანი უკრაინელი ლტოლვილი ბავშვის საჩივარი არ დააკმაყოფილა. ბავშვებს ამ დროისთვის არ აქვთ საკვები, თავშესაფარი და აქვთ ფიზიკური ტკივილი, რისთვისაც ვერ იღებენ სამედიცინო მომსახურებას. ბავშვების უფლებებს სასამართლოში აღნიშნული ორგანიზაცია იცავდა.
„ორგანიზაციაში ათი იურისტი ვართ და ათივეს გვიჭირს იმის გაგება, რატომ თქვა სასამართლომ საჩივრის განხილვაზე უარი, იმდენად ბუნდოვანია სასამართლოს დასაბუთება. სასამართლო გვეუბნება, რომ არ მოეწონა გარკვეული იურიდიული ფორმულირება. დაახლოებით მეათასეხარისხოვან საკითხებზე აქვს სასამართლოს საუბარი.
მე სასამართლოს ვეუბნებოდი, რომ ბავშვებს დღეს შიათ, არ აქვთ თავშესაფარი, არიან ქუჩაში, არ აქვთ ჰიგიენის ნივთები, აქვთ სამედიცინო საჭიროება, რომელიც არ უკმაყოფილდებათ და ბავშვებს აქვთ ტკივილის განცდა. ვერ დავასახელებ რისი, რადგან პერსონალური ინფორმაციაა. აი ამ ფონზე, სასამართლო გვედავება ფრაზების სწორად ჩამოყალიბებაზე. გვეუბნება, რომ მოპასუხე მხარედ არ უნდა გვყავდეს საქართველოს მთავრობა, არამედ სხვა უწყებები, რომლებიც მთავრობის განკარგულებაშია ნახსენებიო. ჩვენ მთავრობის განკარგულებას ვასაჩივრებთ და სხვა როგორ გვეყოლება მოპასუხედ?“ – გვითხრა არგანაშვილმა.
მისი თქმით, ეს არის ტექნიკური, იურიდიული საკითხი, რომელსაც ამ შემთხვევაში არ ჰქონდა გადამწყვეტი მნიშვნელობა.
„ამ ბავშვებს ის მიზერული თანხაც კი არ მიუღიათ, რომელიც მთავრობის განკარგულებით არის დადგენილი. ეს იმ პირობებში, როდესაც 9 და 10 წლის ბავშვებს არ აქვთ საკვები, თავშესაფარი, აქვთ ფიზიკური ტკივილი, ეს არ არის რელევანტური სასამართლოსთვის. ასეთი მაგალითები აჩვენებს, რომ სასამართლოსთვის ბავშვთა უფლებები მეათეხარისხოვანია.
ერთი თვის წინ მოვიგეთ გაეროს ბავშვთა უფლებათა კომიტეტში საქმე და ნამდვილად არ უთქვამს გაეროს ბავშვთა უფლებების კომიტეტს, რომ რაღაც ფრაზა არ მოსწონს და ამის გამო არ განიხილავს ბავშვის უფლებების დარღვევას. სტრასბურგში მოვიგეთ დროებითი განჩინება და არც იქ უთქვამს სასამართლოს მსგავსი რამ, ეს არის საქართველოს სასამართლოს ხედვა ბავშვთა უფლებებზე“, – ამბობს ანა.
მისი თქმით, სასამართლოს საჩივრით ბავშვებმა მიმართეს და მათ უფლებებს იცავდა PHR- ი. ორგანიზაცია სასამართლოს ზეპირ მოსმენას სთხოვდა, რაზეც სასამართლომ უარი თქვა იმ მოტივით, რომ ვერ ხედავდა ბავშვების მოსმენის საჭიროებას.
„ბავშვის აზრის მოსმენის და სათანადოდ გათვალისწინების აუცილებლობა სახეზე არ არის“, – გვითხრა სასამართლომ. ვერ ხედავს აზრს, რომ მოუსმინოს ბავშვს, ვერ ხედავს აზრს იურიდიული ფორმალობების მიღმა დაინახოს, რომ ბავშვს შია და დახმარება სჭირდება. ხედავს იმის აზრს, რომ ჩვენ გვეკამათოს, როგორი იურიდიული ტექნიკა გამოვიყენოთ.
ეს რომ ვუთხარი ბავშვების დედას, რომელიც ბავშვებს ვერ აჭმევს, ხმა ჩაუწყდა. ჩემთვის ძალიან მძიმეა ამ პირობებში მუშაობა, როდესაც ვიცი, რომ ბავშვებს შიათ, სტკივათ და ჩემს გასაჩივრებაზეა დამოკიდებული, რამე შეიცვლება თუ არა. ეს არის არაეთიკური, როდესაც ამ მდგომარეობაში ვართ მთელი საზოგადოება, მოსახლეობა, რადგან ფაქტობრივად საზოგადოების შემოწირულებებით არსებობენ ეს ბავშვები“, – ამბობს ანა არგანაშვილი.
მისი თქმით, საერთაშორისო სამართალი უპირატესობას ანიჭებს ბავშვის ინტერესებს და ნაკლებად ტექნიკურ ნაწილს. „როცა არ გინდა სარჩელის დაკმაყოფილება, მაშინ უამრავ მიზეზს იპოვი, ძალიან ბევრი კითხვის ნიშანია ამ გადაწყვეტილებაში“, – ამბობს ანა არგანაშვილი.
უკრაინელი ბავშვების საქმეს მოსამართლე ნინა ბუაჩიძე განიხილავდა.
__________________________
მსგავს თემაზე:
„300 ლარით სად ვიქირაოთ ბინა?“ – უკრაინელი ლტოლვილები აჭარის მთავრობის სახლთან
