უკრაინული 24-ე არხი აქვეყნებს „აზოვსტალში“ მყოფი მებრძოლის ცოლის, იულია ფედოსიუკის ნაამბობს. იულიას ქმარი ფეხშია დაჭრილი.
_____________________________
„29 წლის ვარ. ომამდე რადას დეპუტატის თანაშემწედ ვმუშაობდი. ჩემი ქმარი, არსენ ფედოსიუკი, მარიუპოლის მცველი პოლკის მებრძოლია, აღმოსავლეთ უკრაინაში ომის დაწყებიდან, 2014 წლიდან იბრძვის.
ომში ის კიევ-მოგილიანსკის აკადემიის დასრულებისთანავე წავიდა. პროფესიით ისტორიკოსია, აქტიურად მონაწილეობდა მაიდანის აქციებში. მაიდანის შემდეგ წავიდა ომში.
„აზოვსტალშია“ უკვე ორი კვირა. აქამდე მებრძოლების ორი ჯგუფი იყო, ერთი – „აზოვსტალში“, მეორეს კი მარჯვენა სანაპირო ეჭირა. ჩემი ქმარი, არსენი, მარჯვენა სანაპიროს ჯგუფში იყო. მერე რუსებმა იმატეს, იმატა მათმა ტექნიკამაც და ორმაგ ალყაში მოექცნენ. ანუ მარიუპოლის ირგვლივ ალყის გარდა ალყაში იყო ჩემი ქმრის ჯგუფიც ქალაქის მარჯვენა სანაპიროზე.
არსენი. ფოტო: 24tv.ua
იყო მომენტი, როცა რუსები უკვე ძალიან ახლოს მივიდნენ მათთან. ანუ უკვე შეეძლოთ ჩვენი ჯარისკაცების „გაწმენდა“. დავემშვიდობეთ, რადგან სიტუაცია მაქსიმალურად დრამატული იყო.
რაღაც სასწაულით მოახერხეს ალყის გარღვევა, რომ „აზოვსტალის“ პოლკის ძირითად ნაწილს შეერთებოდნენ.
მათ ალყა არტილერიისა და ტანკების ცეცხლის ქვეშ გაარღვიეს, გადაცურეს მდინარე და მიაღწიეს აზოვსტალამდე. ვფიქრობ, ეს ამ ომის ყველაზე ფანტასტიკური ოპერაციაა. ეს უმაღლესი ხარისხის გამბედაობაა, ჩემი აზრით.
იმ დროიდან ჩემი ქმარი უკვე „აზოვსტალშია“. მიამბობს, რომ მათ განუწყვეტლივ ბომბავენ. ბევრი დაჭრილია, კვდებიან სეფსისით, განგრენით. უთავდებათ სასმელი წყალი. ჩემმა ქმარმა შეტყობინება გამომიგზავნა, რომ ვიპოვო ინფორმაცია, როგორ შეიძლება იცოცხლო წყლის გარეშე. ამ მესიჯითაც გასაგებია, იქ რა ხდება.
არსენის მესიჯი ცოლს: „დაგუგლე, რამდენ ხანს შეიძლება იცოცხლო წყლის გარეშე. დააკოპირე რამე გამოსადეგი სტატია ამ თემაზე და ჩამომიგდე. მხოლოდ ტექსტი და არა, სქრინი. ფოტოები არ იტვირთება“.
ისინი იმიტომ არ ჩაბარდებიან ტყვედ, რომ რუსები პოლკის მეომრებს ტყვეობაში კლავენ. ერთი თვის წინ მათ მარიუპოლში ერთი მებრძოლი აიყვანეს ტყვედ, აწამეს, ვიდეო გადაიღეს, შემდეგ მოკლეს და დედამისს ფოტო გაუგზავნეს, რომელზეც ის მოკლული იყო.
ამიტომაც ტყვედ ჩაბარება მარიუპოლის დამცველი პოლკის მეომრებისთვის შეუძლებელია. ერთადერთი, რაც შეიძლება, ეს ჰუმანიტარული კორიდორია და ექსტრაქცია მესამე ქვეყანაში, სადაც ისინი შეძლებენ ამ ომის დასრულებამდე დარჩენას.
ამას ვცდილობთ, ვთხოვთ დეპუტატებს, პოლიტიკოსებს ყველა ქვეყნიდან, ზეწოლა მოახდინონ პუტინზე, რომ ისინი გამოუშვას“.
რა ხდება მარიუპოლში
უკრაინის ქალაქი მარიუპოლი რუსული საოკუპაციო ძალების ალყაში აღმოჩნდა. რუსეთისთვის მარიუპოლის დაკავებას სტრატეგიული მნიშვნელობა აქვს, რადგან ამის შემდეგ მიიღებს სახმელეთო გზას დონბასიდან ყირიმამდე და ექნება შეტევის ახალი მიმართულებებით გადატანის შესაძლებლობა.
მარიუპოლი ამჟამად ფაქტობრივად განადგურებულია რუსული ბომბებისგან. უცნობია, რამდენი მშვიდობიანი მოქალაქე ემსხვერპლა ქალაქის ოკუპაციას. ჯერ კიდევ მარტის ბოლოს მარიუპოლის მერმა განაცხადა, რომ ქალაქში 5 ათასი მშვიდობიანი მოქალაქე დაიღუპა და მათ შორის 210 ბავშვია.
ქალაქში ოკუპანტებმა დაბომბეს თეატრის შენობა, რომელსაც მოქალაქეები აფარებდნენ თავს და სამშობიარო სახლი.
მარიუპოლი არ დატოვეს უკრაინელმა მებრძოლებმა. ქალაქს იცავდა „აზოვი“, უკრაინის ერთ-ერთი ყველაზე ელიტარული პოლკი, საზღვაო ქვეითები და უკრაინის სასაზღვრო ძალები. ქალაქზე განუწყვეტელი შეტევის შედეგად უკრაინელი მებრძოლები მოექცნენ მარიუპოლის უდიდესი ქარხნის, „აზოვსტალის“ ტერიტორიაზე, რომელშიც მიწისქვეშა გვირაბებია. სწორედ ამ გვირაბებში აფარებენ თავს უკრაინელი მებრძოლები.
რუსეთმა მარიუპოლის მცველებს არაერთხელ მოუწოდა დანებებისკენ, მაგრამ უკრაინელი მებრძოლები დანებებაზე უარს აცხადებენ.
ბოლო დღეებამდე „აზოვსტალის“ ბუნკერებში და მარიუპოლში მდებარე სხვადასხვა თავშესაფარში იმყოფებოდა ასობით მშვიდობიანი მოქალაქე, თუმცა საერთაშორისო ორგანიზაციების, „წითელი ჯვრისა“ და გაეროს ჩართულობით მარიუპოლიდან მათი დიდი ნაწილის გამოყვანა მოხერხდა.
ახლა „აზოვსტალში“ ძირითადად მებრძოლები არიან, რომელთაც არ აქვთ წამლები დაჭრილებისთვის. უკრაინელი მებრძოლები ჰუმანიტარულ კორიდორს და ექსტრაქციას ითხოვენ, მესამე ქვეყანაში უსაფრთხოდ გაყვანას, რომელსაც ისინი ომის დასრულებამდე არ დატოვებენ.
