ავტორი: მიდა მელაძე
„თბილისში ვსწავლობ, მაგრამ წარმოშობით ბათუმიდან ვარ, ამიტომ თავიდან ძალიან გამიხარდა, რომ ჩემს ოჯახთან ერთად ყოფნას შევძლებდი ბათუმში და პარალელურად კარგი განათლების მიღებას. რა თქმა უნდა, მეგობრებთან და კურსელებთან დაშორება, რაღაც მხრივ, გამიჭირდა, მაგრამ თავიდან პლუსს ვხედავდი. მომწონდა კიდეც, რომ არ მიწევდა დროის და ფინანსების ხარჯვა უნივერსიტეტში სასიარულოდ. მაგრამ მივხვდი, რომ ადამიანის, როგორც სოციალური არსების სტატუსი მეკარგებოდა იმიტომ, რომ სახლიდან ფაქტობრივად ვერ გავდიოდი.
ონლაინ სწავლამ მიმაჯაჭვა ჩემს ოთახს და მარტივი კომუნიკაციაც მავიწყდებოდა. მავიწყდებოდა ჭამა, წყლის დალევა და ასეთი უბრალო რაღაცები. კვირა ისე გადიოდა, არც ვიხედებოდი ფანჯრიდან. ახლა არც პანდემიის პირობების სწავლა მომწონს და არც სახლში დარჩენა.
სწრაფად მინდა, რომ რაიმე საზღვრებში ჩადგეს ჩემი ცხოვრება, თორემ ასე მგონია, სადავეებს ვკარგავ“, – ამბობს მარიამ კეკელიძე, სტუდენტი, რომელსაც ონლაინ სწავლების გამო, თბილისიდან ბათუმში დაბრუნება მოუწია.
ონლაინ სწავლება დიდ გამოწვევად იქცა სტუდენტებისთვის. არა ერთი სტუდენტი აღნიშნავს, რომ მათზე პანდემიამ ფსიქოლოგიურად იმოქმედა.
პანდემიამ ფინანსური გავლენაც იქონია სტუდენტებზე.
მაგალითად, ანა გორგილაძე, რომელიც ბათუმში სწავლობს გვიყვება, რომ პანდემიის დროს მოსწავლეები დაკარგა, რომელთა მომზადებაში ის გარკვეულ ანაზღაურებას იღებდა.
„ონლაინ სწავლა ნაკლებად ეფექტური გამოდგა, გამოცდებზე საუბარი ზედმეტია… პანდემიამდე მყავდა მოსწავლეები, რომლებსაც არ უნდოდათ სწავლის ონლაინ გაგრძელება, ხოლო ფიზიკურად ახლო კონტაქტი აკრძალული იყო. შესაბამისად მოსწავლეები დავკარგე.
გარდა ამისა, ასოციალური გავხდი. ზოგადად მიყვარს ხალხში ყოფნა და სხვებთან კომუნიკაცია, თან მუდმივად ოჯახში ყოფნაც არაა მარტივი და მათგან დასვენება ზოგადად, მნიშვნელოვანია. ცოტა აგრესიულიც გავხდი და კონფლიქტურიც“ – ამბობს ანა.
იგივე პრობლემაზე საუბრობენ სხვა სტუდენტებიც.
„ფინანსურად იყო პრობლემები, არის და გამწვავდა რაღაც კუთხით ახლა, მაგრამ ნამდვილად არა ისე, როგორც ამას აღწერს უმეტესობა.
მე არ მიმუშავია პანდემიის დროს, პირადი პრობლემების გამო, მაგრამ ჩემს ქალაქში, ქობულეთში, სადაც არც თუ ისე იოლია ზამთრით სამუშაოს ნახვა, ლამის შეუძლებელი გახდა“, – ამბობს გიორგი ჭყონია, რომელიც ბათუმში სწავლობს.
სტუდენტების თქმით, ონლაინ სწავლების დროს პრობლემური გახდა პრაქტიკული საგნების ჩატარებაც. ქრისტინა მუმლაძე, რომელიც თბილისში სწავლობს, ამბობს:
„ვსწავლობ არქიტექტურას, სწავლის ძირითადი ნაწილი არის პრაქტიკული სამუშაო და მნიშვნელოვანია ლექტორებთან ურთიერთობა, ჩანახატების კეთება და ხელით მუშაობა იდეაზე, რაც ონლაინ არ ხერხდება. საერთოდ რამდენიმე თვე მქონდა ფიქრები, რომ რა აზრი აქვს? მომავალი ძალიან ბუნდოვანი იყო“.
ფოტომონტაჟი: მიდა მელაძე
არსებობს თუ არა სტატისტიკა, რომელიც აღწერს პანდემიის პირობებში ქართველი სტუდენტების ფსიქოლოგიურ მდგომარეობას? ასევე, საინტერესოა, თუ გაიზარდა ახალგაზრდების მიმართვიანობა ფსიქოლოგთან პანდემიის გამო? – ამ კითხვებით მივმართეთ ფსიქოლოგ ქეთევან ბერიძეს, რომელმაც დაგვიდასტურა, რომ მასთან, როგორც პრაქტიკოს ფსიქოლოგთან, პანდემიის პერიოდში გაიზარდა ამ ასაკობრივი ჯგუფის მიმართვიანობა.
ქეთევან ბერიძემ აღნიშნა, რომ არ არის ინფორმირებული სტატისტიკის შესახებ, რომელიც აღწერს პანდემიის გავლენას სტუდენტების ფსიქიკაზე, თუმცა მან მოიყვანა კვლევის შედეგები, რომლის მიხედვითაც ადამიანის მოთხოვნილებათა შორის პირველია ჯანმრთელობის, ხოლო შემდეგ სოციალიზაციის სურვილი.
ფსიქოლოგი ქეთევან ბერიძე ამბობს, რომ პანდემიის პირობებში ონლაინ სწავლის ალტერნატივა ნაწილობრივი გამოსავალია, რომლის გარეშეც უარესს შედეგს მივიღებდით.
„პირადი მომართვიანობის საფუძველზე შემიძლია გითხრათ, რომ გაიზარდა ნევროზული რეგისტრის აშლილობები, ეს გახლავთ: ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობა, როდესაც ადამიანები მუდმივად ასრულებენ ერთი და იგივე რიტუალებს. დაინფიცირებისგან დასაცავად განუწყვეტლივ იბანენ ხელებს, გაძლიერებულად ასუფთავებენ ყველაფერს. იპოქონდრიული ნევროზული აშლილობა, როდესაც ადამიანს აქვს შიში არ დაავადდეს, პანიკური შფოთვები და ფობიები.
თუ ადრე შუახნის ადამიანები მომმართავდნენ, მაჩვენებელი გაახალგაზრდავდა, ეს ეხება ასევე დეპრესიის მქონე პაციენტების მომართვიანობასაც, რასაც ვუკავშირებ პანდემიას“.
ფსიქოლოგის თქმით, როცა მდგომარეობა კონტროლს აღარ ექვემდებარება და ადამიანს საკუთარი ძალებით უჭირს ფსიქოლოგიურ პრობლემებთან გამკლავება, მიზანშეწონილია სპეციალისტის ჩარევა.
ქეთევან ბერიძე დასძენს, რომ ფსიქოლოგიური მდგომარეობის გაუარესების პრევენციისთვის, სასურველია დისტანციის გათვალისწინებით შეხვედრა ღია სივრცეში ან ახალი ჰობით დაკავება, ასევე, მნიშვნელოვანია, დასვენებისა და მუშაობის საათების გადანაწილება, ძილის მოწესრიგება და სწორი კვება, რითაც შესაძლებელია ადაპტირება მიმდინარე პროცესებთან.
______________________________
