მთავარი,სიახლეები

ხელისუფლებამდე რა ინფორმაციის მიტანა სთხოვეს მოქალაქეებმა ჟურნალისტებს

22.04.2019 • 1788
ხელისუფლებამდე რა ინფორმაციის მიტანა სთხოვეს მოქალაქეებმა ჟურნალისტებს

„მედია და საზოგადოება“ – ამ სახელწოდების დისკუსიათა ციკლის ფარგლებში,  12 აპრილს, „თავისუფალ ჟურნალისტთა სახლმა“ კიდევ ერთი  შეხვედრა  გამართა.  ხულოს მუნიციპალიტეტის  სოფელ  ბოძაურის  მოსახლეობის მოსაზრებები და პრობლემები  „ბათუმელების“ რედაქტორმა  ეთერ  თურაძემ და  „საზოგადოებრივი მაუწყებლის აჭარის ტელევიზიისა და რადიოს“  ხულოს  ბიუროს  ჟურნალისტმა ლენა მამულაძემ მოისმინეს.

მსგავსი შეხვედრები აჭარის სხვადასხვა მუნიციპალიტეტში იმართება და მისი  მიზანია  აჭარის  რეგიონში მოქმედი მედიასაშუალებების  მონაწილეობით მუნიციპალიტეტის  მოსახლეობის პრობლემების გამოვლენა და მათ შესახებ  საზოგადოების ინფორმირება. უკვე  ჩატარებული შეხვედრებისგან გასხვავებით, სოფელ ბოძაურში ქალების აქტიურობა გამორჩეული იყო. შეხვედრის  დასაწყისში  მედიის  წარმომადგენლებმა  მონაწილეებს თავიანთი  საქმიანობის მიზნები და  პრინციპები  გააცნეს.

ეთერ თურაძე, „ბათუმელების“ რედაქტორი: მიხარია, რომ ქალბატონები ხართ ამ  შეხვედრაზე. როგორც ქალების აქტიურ გულშემატკივარსა  და მხარდამჭერს, მგონია, რომ ეს არის ძალიან  მნიშვნელოვანი.  მე წარმოვადგენ ორ გამოცემას:  „ბათუმელებსა“ და  „ნეტგაზეთს“. სატკივარი, რომელიც  თქვენ შეიძლება გქონდეთ, ჩვენი  გავლით  შეიძლება  მივიტანოთ  ცენტრალურ ხელისუფლებამდე, ლოკალურ დონეზეც დავსვათ კითხვები. ჩვენ წარმოვადგენთ მხოლოდ  საზოგადოების  ინტერესს და მგონია, რომ თუ თქვენი ხმა გაჟღერდება ამ, სრულიად მიუკერძოებელ მედია საშუალებებში, იქნება  ძალიან  მნიშვნელოვანი საერთო პრობლემის გადაწყვეტისთვის.  არამგონია, რომ ერთჯერადი აქტივობებით  შევძლებთ  შევცვალოთ გარემო უკეთესობისკენ, მაგრამ დარწმუნებული ვარ, რომ ჩვენი ყოველდღიური შრომა, განწყობა აუცილებლად გამოიღებს  შედეგს. აუცილებლად  იქნება კარგი  განათლების შესაძლებლობა თქვენი შვილებისთვის, იქნება  კარგი ინფრასტრუქტურა, გვეყოლება ხელისუფლება, რომელიც მოგვისმენს, რადგან ისინი ჩვენი  დაქირავებული ადამიანები არიან. ჩვენ უნდა ვისწავლოთ მოთხოვნა.

შეხვედრა სოფელ  ბოძაურში

შეხვედრის  ფორმატი მოიცავდა მოსახლეობის მოსაზრებებისა და პრობლემების შესახებ საუბარს.  

თალიკო  შავაძე:  გვჭირდება სოფლის სახლი.  ჩვენ სოფელში 120 კომლია და მუდმივად არსებობს საკითხები, რომელიც მოითხოვს გადაჭრას. ძირითადად ვიკრიბებით სკოლის შენობაში. მხარდაჭერა გვინდა იმისთვის, რომ ჩვენი სოფელი შენარჩუნდეს. გვაქვს საბავშვო ბაღი, თუმცა ჯერ კიდევ არ ფუნქციონირებს, გასულ წელს, გაზაფხულზე დასრულდა მშენებლობა და დღემდე არ გახსნილა.  ბავშვები დაგვყავს რიყეთში, დიოკნისში, ჩვენივე სახსრებით.

ანზორ შავაძე: სოფელში არ არის გზა, იწყება ხვნა-თესვა და აზოტი არ გვაქვს. ხულოში ფასები ძალიან მაღალია და ამიტომ გვიწევს ბათუმში ჩასვლა. მანქანას დამატებით 2 ლარს ვუხდით. აზოტი მზადდება საქართველოში და ამიტომ უნდა იყოს იაფი.

მედიის  წარმომადგენლები დაინტერესდნენ  ხულო-ზარზმის  გზის  მშენებლობის  შესახებ, რაზეც მონაწილეებს  ერთი მოსაზრება  ჰქონდათ.

ანზორ შავაძე:  51 წლის კაცი ვარ და ამ გზას 30 წელია აკეთებენ.  შევარდნაძის მერე ეს გზა არავის გაუკეთებია. არჩევნებზე ამოდიან, იძლევიან დაპირებებს, თუმცა ამაოდ, გზა ისევ არ არის.

გზის საკითხის  გარდა  მოსახლეობას  სასმელი  წყლის  პრობლემაც  აწუხებს.

შეხვედრა სოფელ  ბოძაურში

იოსებ ხოზრევანიძე:  გასული საუკუნის 80-იან წლებში, დაახლოებით 50-მა ოჯახმა, 7 კმ-ის მანძილიდან მოიყვანა სასმელი წყალი, დღეს ის გაუქმების პირასაა, არანაირი რემონტი  არ ჩატარებულა. იქნებ სასმელი წყლის რეაბილიტაცია მოხდეს?  ჩვენ მივმართეთ მუნიციპალიტეტს განცხადებით დაახლოებით ერთი კვირის წინ  და პასუხი არ მიგვიღია.  7-8 კილომეტრია და დაახლოებით 6-7 ავზი დაგვჭირდება.

ადგილობრივების  კიდევ ერთი პრობლემა, როგორც  აღმოჩნდა  სახანძრო  უსაფრთხოებას  ეხება. სოფელში  სახლები  ხის კონსტრუქციით არის  აშენებული და ზაფხულში ცეცხლის საშიშროებაა. გარდა ამისა, ერთი სახლიდან მეორეზე მარტივად გადადის ცეცხლი. მოსახლეობა მიიჩნევს, რომ უსაფრთხოების  მიზნით  სახანძრო  ქვედანაყოფი უნდა შეიქმნას. 

შეხვედრა სოფელ  ბოძაურში

დისკუსიის  მოდერატორის, ასლან ჭანიძის  შეკითხვაზე, რამდენჯერ ჰქონდათ მცდელობა მიემართათ მუნიციპალიტეტისთვის  და  იყო თუ არა რეაგირება მოსახლეობის პასუხი ამგვარად  ჟღერდა: „ორი წლის წინ მივმართეთ, თუმცა ეს პრობლემები ყოველთვის რეაგირების გარეშე რჩება“. სოფლის მოსახლეობის თქმით, ხანძრის  შემთხვევაში  მეხანძრეებს 1 საათი მაინც სჭირდებათ დაბა ხულოდან  სოფელში ასასვლელად.  ცოტა  ხნის  წინ  მომხდარი ფაქტიც  გაიხსენეს,  როგორ  ცდილობდნენ თავად  (100-მდე ადამიანი ) ხანძრის ჩაქრობას. ამბობენ, რომ  ხანძრის დროს  მათი მიზანი  უფრო ის არის, რომ ხელი შეუშალონ  სხვა სახლებზე  გავრცელებას.

სოფელ  ბოძაურის  კიდევ  ერთ  მცხოვრები,  თემურ ხოზრევანიძე  სანიაღვრე  არხის  პრობლემაზეც  საუბრობს,  მან თავისი  წუხილი იმასთან დაკავშირებით გამოთქვა, რომ ძლიერი კოკისპირული წვიმის  დროს  შესაძლოა  რამდენიმე ოჯახი მეწყერულმა პროცესებმა რისკის ქვეშ დააყენოს.

შეხვედრის  ბოლოს დისკუსიის  მონაწილეებმა  განაცხადეს, რომ  სასმელი  წყლის ლაბორატორიულ შემოწმებას  ითხოვენ.

დისკუსია ქვეყნდება შემოკლებით. 


დისკუსიათა ციკლი „მედია და საზოგადოება“ იმართება „სიტყვის თავისუფლების მხარდაჭერის“ პროექტის ფარგლებში, ამერიკული ფონდის „ეროვნული წვლილი დემოკრატიისთვის“ [NED] დაფინანსებით.

გადაბეჭდვის წესი


ასევე: