განათლება,მთავარი,სიახლეები

აყალბებენ თუ არა პედაგოგები დოკუმენტებს? – ინტერვიუ სქემის მონიტორინგის მენეჯერთან 

14.06.2018 •
აყალბებენ თუ არა პედაგოგები დოკუმენტებს? – ინტერვიუ სქემის მონიტორინგის მენეჯერთან 

არის თუ არა ინფორმირებული მასწავლებელთა პროფესიული განვითარების ეროვნული ცენტრი პედაგოგების მხრიდან „პრაქტიკის კვლევის“  სავარაუდო  ყიდვის შემთხვევებთან დაკავშირებით და როგორ ამონიტორინგებს ცენტრი სქემით გათვალისწინებულ ვალდებულებებს. ამ საკითხზე „ბათუმელებთან“ ეროვნული ცენტრის მასწავლებელთა პროფესიული განვითარების და კარიერული წინსვლის სქემის პროგრამის მონიტორინგის მიმართულების მენეჯერი, კახა ჟღენტი საუბრობს.

ბატონო კახა, ბოლო პერიოდში პედაგოგები და განათლების სფეროში დასაქმებული პირები ღიად საუბრობენ იმაზე, რომ პედაგოგები აყალბებენ დოკუმენტაციას. თუ ხართ ამის შესახებ ინფორმირებული და რა ზომებს მიმართავს ასეთ შემთხვევაში ცენტრის მონიტორინგის სამსახური?

ჩვენი მონიტორინგის სამსახური ყოველწლიურად 200 საჯარო სკოლას ამოწმებს. ეს ხდება გარკვეული პარამეტრებით, შემთხვევითი შერჩევის პრინციპით. ჩვენ გვაქვს ელექტრონულ სისტემაზე  წვდომა – როდესაც შეფასების პროცესი მთავრდება და ვავლენთ გარკვეულ ხარვეზებს,  ვუკავშირდებით სკოლებს და ვაძლევთ რეკომენდაციებს.

თუ დავინახავთ, რომ კანონის დარღვევასთან გვაქვს საქმე, მაშინ განათლების სამინისტროს შესაბამის სამსახურს ვაწვდით ინფორმაციას.

რაც შეეხება დარღვევებს, ორი წლის განმავლობაში ჩვენ გვქონდა ორი შემთხვევა, როცა სკოლის დირექტორებმა არ შეაფასეს მასწავლებლის გარკვეული აქტივობა. როცა მასწავლებელმა გაასაჩივრა ეს ფაქტი, ჩვენი მონიტორინგის სამსახური დაუკავშირდა სკოლას, ავიღეთ ინტერვიუ დირექტორისგან, დაველაპარაკეთ შეფასების ჯგუფის სხვა წევრებს და მათაც დაადასტურეს, რომ იმ მცირე დროში, რაც დროშიც იყო პედაგოგის მიერ წარმოდგენილი შედეგები, შეუძლებლად ითვლებოდა კვლევის ჩატარება.

შესაბამისად, სკოლის შეფასების ჯგუფმა არ ჩათვალა ეს აქტივობა შესრულებულად. შეფასების ინსტრუმენტებში წერია, რომ თუკი ჩნდება ეჭვი, რომ კვლევა არ არის ჩატარებული, მაშინ სკოლის შეფასების ჯგუფს აქვს უფლება არ შეაფასოს კვლევა.

თქვენ საუბრობთ ორ შემთხვევაზე. თუმცა სოციალურ ქსელებში პედაგოგები უფრო მეტ შემთხვევაზე საუბრობენ.

მეც ვკითხულობ ამ წერილებს. თუ ადამიანი რეკავს ტელეფონზე, ჩვენ ვეუბნებით, რომ დაგვისახელოს კონკრეტული მაგალითები, თუმცა არ ასახელებენ.

თუ ვსაუბრობთ პლაგიატზე, მეცნიერებათა აკადემიის ერთ-ერთ ინსტიტუტში ვმუშაობდი და მინახავს სხვისი დაწერილი საკანდიდატოები, სამეცნიერო შრომებიც, რაზეც ხარისხები აქვთ მიღებული ადამიანებს და ეს შეიძლება ხდებოდეს სკოლაშიც. სამწუხაროდ, ეს პრაქტიკა არსებობს ჩვენს ქვეყანაში საბჭოთა კავშირიდან მოყოლებული დღემდე.

მსგავსი შემთხვევები არის ცოტა, რადგან მთავარი პრინციპი, რაც ახალმა სქემამ დანერგა არის ის, რომ პასუხისმგებლობა გადაეცა სკოლას. აქამდე საუბარი მიდიოდა იმაზე, რომ უნდა ვენდოთ სკოლას, რადგან ყველაზე კარგად, თუ როგორია მასწავლებელი, როგორ გაკვეთილს ატარებს, ხომ არ იტყუება, კეთილსინდისიერი არის თუ არა, ამის ცოდნა თბილისიდან შეუძლებელია, ეს იცის მხოლოდ სკოლის კოლექტივმა და მისმა დირექტორმა. შესაბამისად, სქემამ პასუხისმგებლობა გადასცა სკოლას.

არაკეთილსინდისიერებისგან დამცავი მექანიზმი არის სწორედ სკოლის კოლექტივი და თუ სკოლა არის წესიერი, ის არ დაუშვებს, რომ მასწავლებელმა სხვისი კვლევა გაასაღოს თავისად და ამაზე თვალი დახუჭოს შეფასების ჯგუფის ყველა წევრმა.

შეფასების ჯგუფში ხუთი-ექვსი კაცი მაინც არის და, იმედია, ამდენი ადამიანი არ დაუშვებს იმას, რომ ტყუილის თანამონაწილე გახდეს.

პედაგოგები წერენ იმის შესახებ, რომ გახშირდა არა მარტო „პრაქტიკის კვლევის“ გაყალბების, არამედ ჩაუტარებელი გაკვეთილების გეგმების ატვირთვის შემთხვევებიცამის მონიტორინგის რა ბერკეტი აქვს ცენტრს?

ჩვენ გვაქვს ორი გაკვეთილი – ერთი, რომელსაც ესწრება შეფასების ჯგუფი და ამის გაყალბება გამორიცხულია, რაც შეეხება სამოდელო გაკვეთილს, აქაც იგივეს ვიტყვი რაც ვთქვი – მთავარი კონტროლის მექანიზმი გადაეცა სკოლას. თუ რომელიღაც სკოლაში მასწავლებელმა არ ჩაატარა გაკვეთილი, ისე შემოიტანა შეფასებაზე და შეფასების ჯგუფის არც ერთი წევრი არ გაერკვა, ეჭვი არ გაუჩნდა, რომ ეს არის ჩაუტარებელი გაკვეთილები, მაშინ საქმე გვაქვს ძალიან სამწუხარო ამბავთან – გვაქვს რომელიღაც სკოლა, რომლის მთელი პედაგოგიური კოლექტივი თანახმაა, რომ ასეთ პედაგოგიურ უნამუსობას ხელი მოაწეროს.

თუ ასეთ შემთხვევები გამოაშკარავდება, ძალიან მნიშვნელოვანი იქნება, მაგრამ მე მასწავლებლებზე უკეთესი წარმოდგენა მაქვს.

რაც შეეხება სამოდელო გაკვეთილს?

არსებობს უამრავი გაკვეთილის გეგმა, რომელიც გამოქვეყნებულია სხვადასხვა ჟურნალში, მასწავლებლის წიგნებში, ერთ-ერთმა გამომცემლობამ გამოაქვეყნა წიგნი – „მენტორი მასწავლებლების  საუკეთესო გაკვეთილები“. ეს იმას ნიშნავს, რომ მასწავლებლები ერთმანეთს უზიარებენ თავიანთ გამოცდილებას და მასწავლებელს შეუძლია გამოიყენოს ეს შაბლონები. მაგრამ თუ მასწავლებელი გადაწყვეტს, რომ მოიქცეს უნამუსოდ, ამაზე ინფორმაცია უნდა ჰქონდეს სკოლას.

შეფასება რომ ხდებოდეს ცენტრალიზებულად და მხოლოდ ერთ ადამიანს ჰქონდეს პასუხისმგებლობა, მაშინ რისკები იქნებოდა უფრო მაღალი. სამოქალაქო საზოგადოებებში შეფასების ჯგუფის არსებობა არის ერთ-ერთი ფორმა კორუფციის წინააღმდეგ და ვფიქრობთ, სკოლის შეფასების ჯგუფის შემოყვანა ამ სისტემაში არის სწორედ სიყალბისა და პლაგიატისგან დამცავი  მექანიზმი.

 

გადაბეჭდვის წესი


ასევე: