„ფაქტია, რომ პროტესტს გამოხატავენ ხშირად სამედიცინო მომსახურების ხარისხზე და ფაქტია, რომ ადამიანები სამკურნალოდ ძირითადად მიდიან თურქეთში,“ – განაცხადა დღეს, 7 მაისს, სასტუმრო „რედისონში“ გამართულ შეხვედრაზე მართვის კომპანია GGM-ის ხელმძღვანელმა, გენო გელაძემ. ამ ორგანიზაციამ მოაწყო დისკუსია ექიმებსა და პაციენტებს შორის შექმნილი პრობლემების გასაანალიზებლად. გენო გელაძე მიიჩნევს, რომ სამედიცინო დაწესებულებების მონოპროფილურობა გააძლიერებს კლინიკებს.
„კომუნისტური ჯანდაცვა მსოფლიოში იყო ერთ-ერთი აღიარებული და კარგად ორგანიზებული. ბაზარი ამას თავისით ვერ დაარეგულირებს,“ – აღნიშნა ექიმმა აკაკი ბერიძემ. ის არ იყო ერთადერთი ექიმი, ვინც დისკუსიის დროს საბჭოთა ჯანდაცვა ინატრა. ექიმების ნაწილი ჯანდაცვის სამინისტროს და სახელმწიფო რეგულირების გაძლიერების საჭიროებაზე საუბრობს, ნაწილს კი ექიმების მუდმივი განათლების, სერტიფიცირების სისტემის ამოქმედებასა და კლინიკების ვიწრო პროფილურობის სჯერა.
ჯანდაცვის ყოფილი მინისტრი და ახლა უკვე უმაღლესი საბჭოს წევრი ნუგზარ სურმანიძეც დაინტერესდა, რატომ იქნება უკეთესი კლინიკების მონოპროფილურობა.
„თქვენი ეს ხედვა რომელ მოდელთანაა მიახლოებული? მე შემიძლია დაგარწმუნოთ, რომ ასეთ პატარა რეგიონში, როგორიც აჭარაა, სადაც მოსახლეობა 400 ათასამდეა, მრავალპროფილურობა უფრო კარგად იმუშავებს.
მართვის კომპანია GGM-ის დირექტორმა, გენო გელაძემ დეპუტატს უთხრა, რომ გამოცდილების მიხედვით, მონოპროფილურობა განსაკუთრებით კარგი შესაძლებლობაა სამედიცინო დარღვევებზე რეაგირების კუთხით.
„გაცილებით უკეთესია, როცა ერთ კონკრეტულ ქეისზე ერთსა და იმავე დაწესებულებაში წარმოდგენილია საკვლევი ინსტრუმენტები, წარმოდგენილია ამ დარგის წამყვანი სპეციალისტები და შესაძლებლობაა იმის, რომ დაისვას ზუსტი დიაგნოზი და იყოს ჯგუფური განხილვა,“ – აღნიშნა გენო გელაძემ.
ლევან გობაძე, კავშირი „ინტელექტი“: „უნდა არსებობდეს გასაზომი ინდიკატორი. გასაგებია, რომ სადაც გიღიმიან, იქ სხვა განწყობაა. უნდა არსებობდეს სისტემა, რომ თქვა, რამდენი დიაგნოზი დადასტურდა, რამდენი უარყოფილი იქნა, თუ ეტალონად ავიღებთ თურქეთის კლინიკებს. რაღაც ეტალონიც უნდა არსებობდეს… ვფიქრობ, ფსიქოლოგია განმსაზღვრელია ხშირად. მივეჩვიეთ, რომ ვართ განვითარებადი ქვეყანა, რაც ნიშნავს, რომ არსებობენ დომინანტი ქვეყნები და ერთ-ერთი ასეთია თურქეთი. თვლიან, რომ იქ მომსახურების ხარისხი არის გაცილებით მეტი და ხშირად ასეც შეიძლება იყოს. მედიცინაში ჩვენთან ყველაფერი ნორმაში არაა. ეს ფაქტია“.
„რა არ არის ნორმაში? ჩვენ ასობით ადამიანს ვემსახურებით ყოველდღიურად, რა არ არის წესრიგში?“ – გაღიზიანდა ბათუმის რესპუბლიკური საავადმყოფოს ხელმძღვანელი, მალხაზ ხალვაში.
დისკუსიაში რამაზ სურმანიძე ჩაერთო, ორგანიზაცია „ექიმთა საზოგადოების“ ხელმძღვანელი. მან თქვა, რომ არაა სწორი, როცა ექიმია ყოველთვის დამნაშავე, პაციენტი – მართალი.
„თუ ექიმი სცოდავს, ჩვენ მას არასდროს ვაფარებთ ხელს,“ – დასძინა რამაზ სურმანიძემ. „ბათუმელებმა“ მას სთხოვა გახსენება, ბოლო პერიოდში რამდენი ექიმი მიეცა სისხლისსამართლებრივ პასუხისგებაში. შეკითხვამ ექიმი ნუგზარ გურგენიძე გააღიზიანა.
„რა პასუხისმგებლობაზე საუბრობთ, დახვრეტას ითხოვთ?“ – იკითხა მან.
„ეს მართლაც საინტერესოა, ვინ უნდა გახდეს მედიატორი. ვფიქრობ, მსგავს შემთხვევებში ისევ საექიმო საზოგადოებამ უნდა შექმნას ინსტიტუტი, რომელიც იქნება მძლავრი ბირთვი. იქ იქნებიან ყველა პროფილის უმაღლესი კლასის სპეციალისტები,“ – განაცხადა რამაზ სურმანიძემ.
ექიმების პროფესიონალიზმის ან სამედიცინო შეცდომებზე რეაგირების კუთხით პრობლემას ვერ ხედავს აჭარის ჯანდაცვის მინისტრის მოადგილე, ზურაბ თენეიშვილი. თავის გამოსვლაში მან ამჯობინა ექიმების უდანაშაულობის პრეზუმფციის დარღვევაზე ესაუბრა.
„საქართველოში ძალიან მაღალი დონის სპეციალისტები არიან, რომლებიც უცხოეთში დადიან და ოპერაციებს აკეთებენ… ჩვენთან, ბათუმში არიან ბრწყინვალე ექიმები. მე თხოვნა მაქვს ჟურნალისტებთან, რომ ვიყოთ ობიექტურები და გავაშუქოთ ერთიც, მეორეც და მესამეც… ძალიან ბევრი ჟურნალისტისგან მომისმენია უდანაშაულობის პრეზუმფციის დარღვევა. ეს ერთ-ერთი ფაქტორია, რის გამოც მოსახლეობას აქვს პროტესტი,“ – მიიჩნევს აჭარის ჯანდაცვის მინისტრის მოადგილე.
პროფესიული განათლების პრობლემაზე ისაუბრეს ექიმებმა – ზურაბ ჩიხლაძემ და სოფო ბერიძემ.
სოფო ბერიძე: პრობლემაა, როცა 10 წლის წინ ავიღე სერტიფიკატი და ვმუშაობ ამ სფეროში. ვთქვათ, ამ პერიოდში შეიძლება გავხდი წამალდამოკიდებული ან ფსიქიკური პრობლემა შემექმნა, არავითარი რეგულირება ამ კუთხით არ არსებობს. ჩემი აზრით, მონოპროფილურობა ჩვენი მასშტაბის ქვეყანაში პრობლემას ვერ მოაგვარებს… მე არ მომწონს აგრესიული დამოკიდებულება ექიმების მიმართ. აგრესია, წინ უძღვის ყველანაირი პრობლემის დანახვის მცდელობას.
ზურაბ ჩიხლაძე: მე არ მომწონს, როცა კომუნისტურ მედიცინას აუგად მოიხსენიებენ. მაშინ ყველა განათლება და გადამზადება უფინანსდებოდა ექიმს, მივლინებები იყო. ახლა როგორ ისწავლოს ექიმმა, როცა კაპიკებია მისი ხელფასი?
დისკუსიას ესწრებოდა საკრებულოს წევრი, ექიმი ნერიმან ცინცაძეც. მან წუხილი იმის გამო გამოთქვა, რომ მედიცინის ფაკულტეტის სტუდენტებს ექიმობა აღარ სურთ. საკრებულოს დეპუტატს არ უთქვამს, რამ შექმნა ეს რეალობა, ან რა არის გამოსავალი. თქვა, რომ ამას ნაწილობრივ ჟურნალისტებს აბრალებს.
„მე-6 კურსის სტუდენტებს ვკითხე ბოლო მეცადინეობაზე, სად აპირებთ ახლა ორდინატურას-მეთქი. 9 სტუდენტიდან სამმა საუკეთესომ მითხრა, რომ არ აპირებენ ორდინატურის გავლას. ერთი ირჩევს ლაბორატორიას და ორი – საზოგადოებრივ ჯანდაცვას. ძალიან გული დამწყდა ამაზე. მე მეშინია, რადგან არ ვიცი, ვინ იქნებიან ჩვენი ექიმები… ჟურნალისტებს ვაბრალებ ბევრ რამეს. არ შემომიტიოთ ახლა, ჟურნალისტების მეშინია,“ – თქვა ნერიმან ცინცაძემ.
დისკუსიის დასასრულს ექიმმა ნუგზარ გურგენიძემ აღნიშნა, რომ მართვის პრობლემა აქვთ კლინიკებს, რასაც კატეგორიულად არ დაეთანხმა რესპუბლიკური საავადმყოფოს დირექტორი მალხაზ ხალვაში. მან შეხვედრის ორგანიზატორს ასევე ჰკითხა, რა იყო ამ დისკუსიის მიზანი.
„თქვენ რომელ კონსილიუმებზე საუბრობთ, როცა დღევანდელი მედიცინის 95 პროცენტი არის დამოკიდებული საერთაშორისო გაიდლაინებზე,“ – განაცხადა მალხაზ ხალვაშმა. მას დარბაზიდან უთხრეს, რომ გაიდლაინებით ვერ გაამართლებს იმ შეცდომებს, რასაც ექიმები უშვებენ და „ყველაფერი რიგზე არ არის“.
„არსებობს სისტემური პრობლემებიც, მაგრამ ამის განხილვა და მოგვარება თქვენთვის რა მატერიალური მოგების მომტანია?“ – იკითხა მალხაზ ხალვაშმა.
„ჩვენ მხოლოდ ჩვენი მენეჯერული ხედვა გაგიზიარეთ… ეს არის ჩვენი, როგორც ბიზნესის სოციალური პასუხისმგებლობა,“ – უპასუხა კითხვას გენო გელაძემ, მართვის კომპანია GGM-ის ხელმძღვანელმა.
შეკრებილებს საკუთარი მოსაზრება გაუზიარა ექიმმა ონკოლოგმა თეიმურაზ გოგიტიძემაც. ის მიიჩნევს, რომ კრიზისი ახლა არ შექმნილა.
„მე არ ვთვლი, რომ კრიზისი შეიქმნა. ზოგადად, კრიზისი არსებობს ყველა ქვეყანაში. ზოგან ეს უფრო ჩანს, ან აქტიურდება კონკრეტულ შემთხვევებში… მეც ვფიქრობ, რომ მონოპროფილურობა არის კარგი, რადგან ეს იძლევა კომფორტულ გარემოში მუშაობის შესაძლებლობას როგორც ექიმებისთვის, ასევე პაციენტებისთვის,“ – ფიქრობს თეიმურაზ გოგიტიძე.
