საპროტესტო აქცია „მეტრო სითის“ მიმდებარედ დღეს შპს „ნინოს“ თანამშრომლებმა გამართეს. ისინი კომპანია „მეტრო მეფისგან“ შპს „ნინოზე“ გასაცემი კუთვნილი თანხის ანაზღაურებას ითხოვენ.
„ჯერ კიდევ, 29 ივლისის საპროტესტო აქციაზე, თანამშრომლები [მშენებლები] აცხადებდნენ, რომ უხარისხო საჭმელს მიირთმევდნენ. მოთხოვნა კომპანიამ ნაწილობრივ დააკმაყოფილა და შეუჩერა საჭმლის მიმწოდებელ ქვეკონტრაქტორ შპს „ნინოს“ ხელშეკრულება… ერთდროულად არ მოხერხდებოდა თანხის გადახდა, პირველ რიგში უნდა გადაგვერიცხა ხელფასები და ეს რომ მომხდარიყო, ამისთვის ვთხოვეთ ქვეკონტრაქტორ კომპანიის დირექტორს მოსულიყო და შესაბამის ხელშეკრულებაზე მოეწერა ხელი. მაგრამ მან ეს არ გააკეთა.“ – ამბობს რაულ კახაძე, „მეტრო მეფის“ დირექტორი.
„თუ მათ არ მოსწონდათ ჩვენს მიერ მიწოდებული საჭმელი, ორი წლის განმავლობაში, ან თავად როგორ ჭამდნენ, ან კიდევ მუშებს როგორ აჭმევდნენ.“ – ამბობს ნინო გოგიტიძე, შპს „ნინოს“ დირექტორი.
„მხოლოდ ხელფასების გადახდას არ ვითხოვთ, უნდა გადაგვიხადონ ის დავალიანებაც, რაც ჯამში 460 ათას 300 ლარს შეადგენს. ეს დავალიანება გადაიხადოს და ჩვენ აქ აღარ მოვალთ.“ – ამბობს ლამზირა შარაბიძე, შპს „ნინოს“ თანამშრომელი.
აქცია „მეტრო სითის“ მიმდებარედ / ფოტო: როინ გუნდაძე
რაულ კახაძის თქმით, ამ შემთხვევაში „ნინოს“ ხელმძღვანელობა თანამშრომლებს იყენებს: „არც ერთი თანამშრომლის ხელშეკრულების პირობები არ დარღვეულა. რომ არ დაზარალებულიყვნენ შპს „ნინოს“ თანამშრომლები, ჩვენ დავიბარეთ და მათთვის უნდა აგვენაზღაურებინა კუთვნილი ხელფასები, თუმცა უარი მივიღეთ. ხელმძღვანელობამ განაცხადა რომ თანამშრომლები ხელფასებს არ აიღებდნენ და აქციებითაც დაიმუქრნენ“.
აქციის მონაწილეების თქმით, თუ ორი დღის განმავლობაში არ მოხდება ხელფასების [საუბარია 25 000 ლარზე] და ზემოთ აღნიშნული 460 ათას 300 ლარის გადმორიცხვა, ისინი აჭარის მთავრობის სახლის წინ შეიკრიბებიან.
აქცია „მეტრო სითის“ მიმდებარედ / ფოტო: როინ გუნდაძე
ორგანიზაცია „ჩვენი უფლებებისთვის“ ხელმძღვანელის, თამაზ ბაკურიძის თქმით, „ხშირად, სადაც აქციაზე მივალ, ყველგან ისმის ერთიდაიგივე – არასათანადო სამუშაო პირობები, ხელშეკრულებების არარსებობა, არანორმირებული სამუშაო საათები, არაადამიანიური კვება, მოქცევა და დამოკიდებულება. განსაკუთრებით უცხოურ კომპანიებში. სახელმწფომ ვერ შეძლო ისეთი საკანონმდებლო ბაზის შექმნა რომ დაცული იყოს ადგილობრივი მუშა ხელი.“
