მთავარი,სიახლეები

საზღვაო აკადემიაში სწავლას ქართულ ენაზე ვაპირებ – მიროსლავა უკრაინიდან

03.06.2024 •
საზღვაო აკადემიაში სწავლას ქართულ ენაზე ვაპირებ – მიროსლავა უკრაინიდან

“როცა გავიღვიძე, არ ვიცოდი, რომ ომი იყო დაწყებული. დედამ მითხრა, შვილო, მოდი მოვემზადოთ, მე კი ვერ ვხვდები, სად უნდა წავიდეთ ღამის სამ საათზე. დედამ დაიჟინა, რომ ისვრიან და უნდა წავიდეთ…” – 17 წლის მიროსლავა ბელოზაროვა ომის დაწყების ღამეს იხსენებს.

მიროსლავა ხარკოვიდანაა, უკრაინაში სრულმასშტაბიანი ომის დაწყების შემდეგ, ოჯახის წევრებთან ერთად ორი კვირა ხარკოვის მეტროს აფარებდა თავს, შემდეგ სამი თვე ლვოვში, საერთო საცხოვრებელში ცხოვრობდა, ბოლოს კი, ქვეყნის დატოვება მაინც მოუხდათ. მიმართულებად საქართველო აირჩიეს, რადგან აქ ახლობლები ეგულებოდათ  – “თოვდა იმ დღეს, ქარბუქი იყო, არაფერი ჩანდა და მტერს გაუჭირდებოდა ჩვენთვის სროლა. სადგურშიც არავინ იყო. აქ 2022 წლის 11 ივნისს ჩამოვფრინდით, ეს მახსოვს ძალიან კარგად”.

“მივიღეთ ის ფაქტი, რომ იმ მომენტში უკრაინაში ყოფნას, ასე ვთქვათ, აზრი არ აქვს. თუმცა ბოლომდე ვფიქრობდი, რომ უკრაინიდან არ წავიდოდი და ლვოვში დავრჩებოდი. უკრაინიდან გამომგზავრება რთული იყო… საზღვართან უცებ გახსენდება სკოლის ცხოვრება, ახლობლები… იქ დავტოვეთ ბებია, ბაბუა, მამა და კიდევ ერთი ბებია”.

საბრძოლო ტექნიკისა და ტრანსპორტის დასაფარი კამუფლაჟის ქსოვა. ლვოვის საერთო საცხოვრებელი

მიროსლავამ ბათუმში ჩამოსვლის შემდეგ ხარკოვის სკოლაში სწავლა დისტანციურად გააგრძელა. პირველ რიგში იმიტომ, რომ იცოდა იქ გარანტირებულად გასცემდნენ ატესტატს, გარდა ამისა “ეს ჩემი საყვარელი სკოლაა და მინდოდა ვყოფილიყავი სწორედ ამ სკოლის კურსდამთავრებული, მსურდა, მისი ერთგული დავრჩენილიყავი,” – ამბობს ის. 

მიროსლავა ჰყვება, რომ იყო შემთხვევები, როცა გაკვეთილები უქმდებოდა უშუქობის გამო და რომ მასწავლებლები სხვადასხვა ადგილას ეძებდნენ დენის ალტერნატიულ წყაროებს, რომ გაკვეთილები არ ჩაშლილიყო, “შთაგონებული ვარ ჩემი კლასის დამრიგებლის, იგივე ისტორიის მასწავლებლის სიმშვიდით, რომელიც განგაშის დროსაც კი გვეუბნებოდა, რომ ყველაფერი მწყობრშია და ვაგრძელებდით გაკვეთილს”.

“სკოლის გამოსაშვები საღამო, სამწუხაროდ, არ გვექნება.  ჩემი კლასიდან მხოლოდ რამდენიმე ადამიანია ხარკოვში, დანარჩენები მთელ ევროპაში არიან გაბნეული. გვინდოდა, ონლაინ გვეცადა რამე, მაგრამ გადაწყდა, რომ ისინი კლასის ხელმძღვანელთან ერთად, სადმე ჩამოსხდებიან, ერთმანეთთან ახლოს, რომ რაღაც სიმბოლურიც იყოს და გულთან ახლოსაც”.

სწავლის გაგრძელება საქართველოში და ბარიერები

მიროსლავა ბათუმში, საზღვაოს განხრით აპირებს სწავლის გაგრძელებას, თუმცა ეს მისი თავდაპირველი გეგმა არ ყოფილა. ხარკოვში ცხოვრების დროს, ბიზნესის ფაკულტეტზე აპირებდა სწავლას, “უნივერსიტეტიც შერჩეული მქონდა… მაგრამ ომის შემდეგ  ყველაფერი გაჩერდა, დავიკარგე, რა უნდა მექნა, არ ვიცოდი”.

  “ჩასაბარებლად რომ საზღვაო აკადემიას განვიხილავ, ჩემი მამინაცვლის დამსახურებაა. თავიდან წინააღმდეგი ვიყავი, ამით გატაცებული არ ვარ… მაგრამ ახლა უკვე ვიწყებ ფიქრს, რომ უკრაინაში, ალბათ, კიდევ ერთ ხანს ვერ წავალ და უნდა დავიწყო აქ საკუთარი თავის შექმნა” – ამბობს ის.

ამის პარალელურად მიროსლავას სურს, რომ ხელოვნების უნივერსიტეტში, ქორეოგრაფიის ფაკულტეტზე ჩააბაროს, ასეთივე გეგმა ჰქონდა მას უკრაინაშიც, რადგან ცეკვა მისი დიდი ხნის გატაცებაა:

“საკმაოდ დიდი ხანია ცეკვით ვარ დაკავებული, ბავშვობიდან, უკვე 13 წელია. მიყვარს ცეკვა, ეს ის არის, რითაც მუდამ ვიწვი. ხარკოვში ვცეკვავდი ხალხურ, თანამედროვე, კლასიკურ ცეკვებს, მოკლედ სხვადასხვანაირს. აქ ვიპოვე თანამედროვე ცეკვის კოლექტივი; ძალიან მომწონს ქართული ცეკვები. ვაპირებ, რომ ვცადო მათაც ჩავუღრმავდე. რამდენიმე თვე ხარკოვშიც ვცეკვავდი ქართულს,” – ჰყვება ის.

ბათუმის საზღვაო აკადემიაში სამი ურკაინელი სტუდენტი სწავლობს, სამივე ნავიგაციის ფაკულტეტზეა. მათგან ორი ინგლისურ ენაზე გადის სასწავლო პროგრამას, ერთი კი, რომელმაც ენა ქართველი ოჯახის წევრებისგან იცოდა – ქართულ სექტორზეა. 

რაც შეეხება ბათუმის სახელმწიფო უნივერსიტეტს, 2024 წლის  მარტის მონაცემებით აქ ოთხი უკრაინელი სტუდენტი სწავლობს – ერთი – თურქოლოგიის ფაკულტეტზე, დანარჩენები სლავური ფილოლოგიის მიმართულებასა და სამედიცინო ფაკულტეტის ინგლისურენოვან პროგრამაზე ირიცხებიან.

ბათუმის მე-20 საჯარო სკოლის უკრაინულ სექტორს წელს 14 კურსდამთავრებული ჰყავს. მე-20 სკოლის დირექტორის მოვალეობის შემსრულებელი, თეა დავითაძე ამბობს, რომ მე-11 კლასის მოსწავლეთაგან, რომლებმაც დაასრულეს უკრაინის ზოგადსაგანმანათლებლო დაწესებულება ონლაინ, “ზოგიერთი აპირებს თბილისში უმაღლეს სასწავლებელში ჩაბარებას, სადაც სწავლება მიმდინარეობს ინგლისურ ენაზე (მაგალითად სამედიცინო ფაკულტეტზე), ზოგიერთს კი, პროფესიულ სასწავლებლებში სურს სწავლა,” – ამბობს ის.

აქვე აღსანიშნავია, რომ ინგლისურენოვანი პროგრამა საქართველოს უნივერსიტეტებში, მხოლოდ რამდენიმე ფაკულტეტს აქვს, რაც ნიშნავს, რომ ინგლისური ენის შესაბამის დონეზე ფლობის შემთხვევაშიც კი, უკრაინელები საქართველოში პროფესიის შერჩევაში შეზღუდულები არიან.

გეგმები საქართველოში და ენის ბარიერი

ამჟამად მიროსლავასთვის, სწავლის ერთ-ერთ მნიშვნელოვან ბარიერს ქართული ენის არასათანადო ცოდნა წარმოადგენს, თუმცა მას მტკიცედ აქვს გადაწყვეტილი, რომ ქართულად ილაპარაკებს.

ეროვნული გამოცდები საქართველოში ორ ენაზე, ქართულად და ინგლისურად ბარდება, მიროსლავა გამოცდებს ინგლისურ ენაზე ჩააბარებს, სწავლას კი ქართულ ენაზე აპირებს: “ალბათ ინგლისურ ენაზე ჩავაბარებ გამოცდებს, ცოტა ინგლისურიც უნდა ამოვქაჩო, მაგრამ ძალიან მინდა გავაძლიერო ჩემი ქართული, რომ ასევე სხვა მხრივაც განვვითარდე…” – ამბობს ის. 

იმისთვის, რომ უკრაინის მოქალაქე საქართველოში ჩაირიცხოს მისაღებ გამოცდებზე და შეძლოს სწავლა ქართულენოვან პროგრამებზე, მას მოეთხოვება ქართული ენის ფლობა B2, ანუ საშუალოზე მაღალ დონეზე. აღსანიშნავია, რომ სახელმწიფო უნივერსიტეტები უცხოენოვან სტუდენტებს, ქართული ენის შემსწავლელ ერთწლიან მოსამზადებელ კურსს სთავაზობენ, თუმცა, ეს კურსი ფასიანია.

მიროსლავა უკრაინელებისთვის განკუთვნილი ქართული ენის უფასო კურსებზე დადის, ამბობს, რომ ახალი ენა თავიდან საკმაოდ რთული ეჩვენა, თუმცა კითხვა მალევე ისწავლა და ახლა მტკიცედ სჯერა, რომ ქართულად ლაპარაკს აუცილებლად შეძლებს: 

“ჯერ მაინც დამწყებ დონეზე ვარ [ენის ცოდნის]… ალბათ, მზად ვიქნები ნახევარი ან ერთი წლის შემდეგ. რაც შეეხება უნივერსიტეტს [ქართულად სწავლას], თუ რაიმეს ვერ გავიგებ, თამამად ვიკითხავ, ეს ხელს არ შემიშლის. დარწმუნებული ვარ, შევძლებ ქართულად ლაპარაკს. ქართულ ენაზე კომუნიკაცია ძალიან საიინტერესოა, თანაც იმ ქვეყნის ენაა, რომელიც ასე დაგვეხმარა.

თავიდან მიჭირდა აქ საკუთარი მომავლის წარმოდგენა, ახლა ვფიქრობ რომ აქ ბევრი შესაძლებლობაა და შემიძლია აქ საკუთარი მომავლის შენება. საქართველო ჩემთვის მეორე სახლივითაა,” – ამბობს მიროსლავა.

ერთი თვის წინ მიროსლავას დედამ, დაითანხმა მშობლები საქართველოში ჩამოსვლაზე, მიროსლავას მამა და კიდევ ერთი ბებია უკრაინაში დარჩნენ. 

გადაბეჭდვის წესი


ასევე: