„ს. ს.-მ ფარულად დამონტაჟებული მობილური ტელეფონის ვიდეოკამერის მეშვეობით უკანონოდ მოიპოვა პირადი საიდუმლოს – ა. შ-ს სრულიად შიშველი სხეულის ამსახველი ვიდეოჩანაწერი, რამაც მნიშვნელოვანი მორალური ზიანი გამოიწვია,“ – წერია საქმეში, რომელიც ხელვაჩაურის რაიონულმა სასამართლომ უკვე განიხილა.
საქმის მასალების მიხედვით, კაცმა, რომელმაც ქალის პირადი ცხოვრების ამსახველი ვიდეოჩანაწერი მოიპოვა, სოციალური ქსელის მეშვეობით სხვა პირს გადაუგზავნა ქალის შიშველი სხეულის ამსახველი ფოტო. დაზარალებული ქალი ბრალდებული კაცის პარტნიორის და იყო. დაზარალებული ხელვაჩაურის ერთ-ერთ დასახლებაში, ნაქირავებ სახლში ცხოვრობდა.
ხელვაჩაურის რაიონულმა სასამართლომ ს.ს. დამნაშავედ მიიჩნია, სსკ-ის 157-ე მუხლის მიხედვით [პირადი ცხოვრების ამსახველი ინფორმაციის ან პერსონალური მონაცემების ხელყოფა], ასევე 157-ე მუხლის პრიმა ნაწილის მიხედვით [პირადი ცხოვრების საიდუმლოს ხელყოფა].
კაცს 4 წლით თავისუფლების აღკვეთა მიუსაჯეს.
ეს იყო პირადი ცხოვრების ხელყოფა, თუ პირადი ცხოვრების საიდუმლოს ხელყოფა? – ამ საკითხზე უზენაესმა სასამართლომ იმსჯელა და საბოლოოდ ს.ს.-ს სასჯელი შეუმსუბუქეს.
ქუთაისის სააპელაციო სასამართლომ 2023 წლის მარტში დაცვის მხარის სააპელაციო საჩივარი ნაწილობრივ დააკმაყოფილა: ს. ს-ს მიმართ საქართველოს სსკ-ის 157-ე პრიმა მუხლის 1-ელი ნაწილით წარდგენილი ბრალდება [პირადი ცხოვრების საიდუმლო] გადაკვალიფიცირდა სსკ-ის 157-ე მუხლის 1-ელ ნაწილზე [პირადი ცხოვრების ინფორმაციის ხელყოფა]. საბოლოოდ კაცს მიუსაჯეს 2 წლით და 6 თვით თავისუფლების აღკვეთა.
ხელვაჩაურის რაიონული პროკურატურის პროკურორს – რამაზ შანიძეს საკასაციო საჩივრით მოუთხოვია ქუთაისის სააპელაციო სასამართლოს განაჩენში ცვლილების შეტანა. პროკურორმა უზენაესი სასამართლოს მოსამართლეებს სთხოვა ს.ს.-ს დამნაშავედ მიჩნევა როგორც სსკ-ის 157-ე, ისე სსკ-ის 157-ე პრიმა მუხლების მიხედვით და მისთვის მკაცრი სასჯელის შეფარდება.
„საკასაციო სასამართლო აღნიშნავს, რომ საქართველოს სსკ-ის 157-ე მუხლით გათვალისწინებული დანაშაულის საგანია პირადი ცხოვრების ამსახველი ინფორმაცია და პერსონალური მონაცემები.
პირადი ცხოვრების ამსახველ ინფორმაციას წარმოადგენს ფოტო, აუდიო, ვიდეო ან დოკუმენტურ მასალაზე აღბეჭდილი ინფორმაცია, რომელიც არ მოიცავს ინდივიდის პირად საიდუმლოებას, თუმცა ასახავს მისი ყოველდღიური ცხოვრების დეტალებს, როგორიცაა პირადი ჰიგიენა, გადაადგილება, შეხვედრები, შესყიდვები, დასვენება და სხვა აქტივობები, რომლებიც საზოგადოების წეს-ჩვეულებებსა და მორალური კრიტერიუმების ფარგლებს არ სცდება, – „ვკითხულობთ უზენაესი სასამართლოს განჩინებაში.
ამავე განჩინების მიხედვით:
„რაც შეეხება პერსონალურ მონაცემებს, „პერსონალურ მონაცემთა დაცვის შესახებ“ საქართველოს კანონის მე-2 მუხლის „ა“ ქვეპუნქტის თანახმად, პერსონალური მონაცემი არის ნებისმიერი ინფორმაცია, რომელიც უკავშირდება იდენტიფიცირებულ ან იდენტიფიცირებად ფიზიკურ პირს.
საქართველოს სსკ-ის 157-ე პრიმა მუხლით გათვალისწინებული დანაშაულის საგანია პირადი ცხოვრების საიდუმლო.
აღნიშნული მუხლის მიზნებისთვის პირადი ცხოვრების საიდუმლო წარმოადგენს ინდივიდის მიერ საკუთარი ძალისხმევით, საზოგადოების წეს-ჩვეულებებითა და მორალური კრიტერიუმების საფუძველზე დაფარულ პირადი ცხოვრების რეალობას, რომელიც არ წარმოადგენს საქართველოს სსკ-ის სპეციალური ნორმით დაცულ საიდუმლოებას, თუმცა მისი გასაჯაროება პირს შეუქმნის გარკვეულ უხერხულობას ან/და ჩააყენებს თავის მართლების რეჟიმში.
პირადი ცხოვრების საიდუმლოება შესაძლებელია იყოს როგორც ოფიციალურ ჩანაწერებში, ასევე ფოტო, აუდიო, ვიდეო ან დოკუმენტურ მასალაზე აღბეჭდილი.
პირად საიდუმლოებას წარმოადგენს ინდივიდის მიერ დაფარული ისეთი ცნობები, რომლებიც ეხება პირის ეთნიკურ კუთვნილებას, ჯამრთელობის მდგომარეობას, სიშიშვლეს, სქესობრივ ცხოვრებას, მსხვერპლად აღიარებას, ფინანსურ მდგომარეობას, სხვადასხვა სამართლებრივ ურთიერთობას (ნასამართლეობა, ქორწინება, განრიდება, დაჯარიმება) და ა.შ…. ამგვარი ინფორმაციის გასაჯაროება თავისთავად ზიანის მიმყენებელია ნებისმიერი პირისთვის.
პირის ბანაობის ამსახველი ვიდეოჩანაწერი და შიშველი სხეულის ფოტო წარმოადგენს არა პირადი ცხოვრების საიდუმლოს, არამედ პირადი ცხოვრების ამსახველ ინფორმაციას.
ამდენად, საკასაციო სასამართლოს აზრით, სააპელაციო პალატამ ს. ს-ს ქმედება სწორად დააკვალიფიცირა საქართველოს სსკ-ის 157-ე მუხლის 1-ლი ნაწილით და მიიჩნია, რომ ს.ს-მა მის მიერ განხორციელებული ქმედებებით ჩაიდინა პირადი ცხოვრების ამსახველი ინფორმაციის უკანონოდ მოპოვება, შენახვა და გავრცელება, რამაც მნიშვნელოვანი ზიანი გამოიწვია,“ – აღნიშნულია უზენაესი სასამართლოს განჩინებაში.
