ბათუმში შესაძლოა ტურიზმის მოსაკრებელი დაწესდეს, რაც ქალაქს დამატებით შემოსავალს მოუტანს. მოსაკრებლის დაწესების შემთხვევაში, ტურისტს დამატებით 1 ლარის გადახდა მოუწევს ქალაქში გაჩერებულ თითოეულ დღეზე.
ტურისტული მოსაკრებლის დაწესების შესახებ კერძო სექტორში კვლევა არასამთავრობო ორგანიზაცია „ტურიზმის ინსტიტუტმა“ ჩაატარა. „ბათუმელები“ ამ საკითხზე ორგანიზაციის ხელმძღვანელს მამუკა ბერძენიშვილს ესაუბრა.
მისი თქმით, ტურიზმის სფეროში მიმდინარე რეფორმების ფარგლებში ორი მნიშვნელოვანი პროცესია – ეს არის ტურიზმის კანონი და ტურიზმის მოსაკრებელი.
მამუკა ბერძენიშვილი
„ორივე რეფორმას სათავეში უდგას ამერიკის მთავრობა, USAID-ის პროგრამების საშუალებით. ამ შემთხვევაში USAID-ის ეკონომიკური მმართველობის პროგრამის ფარგლებში მიმდინარეობს ამ რეფორმის განხორციელება. შესაბამისად, კერძო სექტორს ეს საშუალებას აძლევს ჰქონდეს სახელმწიფოსთან ურთიერთობის პლატფორმა და შეძლოს საკუთარი აზრის დაფიქსირება“, – ამბობს მამუკა ბერძენიშვილი.
მისი თქმით, ტურიზმის კანონი, რომელიც პირველი მოსმენით უკვე მიიღეს, მხარს უჭერს ტურიზმის დეცენტრალიზაციას, რომ რეგიონულ დონეზე წარიმართოს ტურისტული პოლიტიკა.
„დღეს ასეთი მართვის ორგანოები არსებობს კახეთში, იმერეთში, შესაბამისად, ეს უკვე განისაზღვრა, დარეგულირდა კანონით, რაც საშუალებას აძლევს რეგიონებს და მუნიციპალიტეტებს, რომ თავად წარმართონ პოლიტიკა საჭიროებებისამებრ. ამის წინაპირობაა ტურიზმის მოსაკრებელიც, რაც ადგილობრივ ბიუჯეტში დამატებით შემოსავალს გააჩენს“, – ამბობს მამუკა ბერძენიშვილი.
მისი თქმით, ტურიზმის მოსაკრებელს იხდის ტურისტი და არა ვთქვათ სასტუმროს მფლობელი. შესაბამისად, ტურისტს ამ თანხის გადახდა შეუძლია მაშინ, როცა ის იხდის სასტუმროში ღამის თევის საფასურს.
ტურისტები ბათუმში
„მაგალითად, როცა ტურისტი იხდის სასტუმროს ფულს, დამატებით მას ართმევენ ზედმეტ 1 ლარს. თუ ვთქვათ სასტუმრო ღირს 100 ლარი, ტურისტი გადაიხდის 101 ლარს და ეს 1 ლარი პირდაპირ მიდის თვითმმართველობის ბიუჯეტში.
ეს არის მუნიციპალური გადასახადი, რომელსაც აწესებს კონკრეტული ქალაქი, იქნება ეს ბათუმი, ქობულეთი თუ სხვა და არა რეგიონი“, – ამბობს ბერძენიშვილი.
კონკრეტული ქალაქი თვითონ საზღვრავს რამდენი იქნება ეს გადასახადი 1 ლარი, თუ უფრო მეტი.
„ბოლო მონაცემებით, მაგალითად, ბათუმის შემთხვევაში 4,2 ღამეა საშუალო გაჩერება. შესაბამისად, 4,20 ლარით გაუძვირდება ტურისტს ბათუმში გაჩერება.
რამდენ სასტუმროშიც გაჩერდება ტურისტი, იმდენი 1 ლარი უნდა გადაიხადოს ერთ საწოლზე, ერთ ადამიანზე, ერთ ღამეზე.
ეს მოსაკრებელი არსებობს იმისთვის, რომ კონკრეტულმა ქალაქმა შეძლოს დამატებით სახსრების მობილიზება იმისთვის, რომ ტურისტის მიერ ქალაქზე მიყენებული „ცვეთა“ დააკომპენსიროს“, – ამბობს მამუკა ბერძენიშვილი.
მისი თქმით, კერძო სექტორი მომხრეა, რომ ტურისტული მოსაკრებელი არ იყოს 1 ლარზე მეტი.
„ჩვენ ვიკვლიეთ ამ საკითხზე კერძო სექტორის აზრი: 52% პროცენტი ამბობს, რომ თანახმაა დაწესდეს ტურიზმის მოსაკრებელი. შესაბამისად, ახლა უკვე დარჩენილია სახელმწიფოს ნება და გარკვეული პროცედურები, რომ საგადასახადო კოდექსში ამ მიმართულებით შევიდეს ცვლილება, რომ შემდეგ ამის საფუძველზე მუნიციპალიტეტებს ჰქონდეთ შესაძლებლობა დააწესონ ტურიზმის მოსაკრებელი.
ეს კანონი უფრო ადრე რომ გვქონოდა, 2023 წელს მინიმუმ 4 მლნ ლარს მიიღებდა ამ გადასახადებიდან ბათუმი“, – გვეუბნება მამუკა ბერძენიშვილი.
მისი თქმით, კვლევის მიხედვით, კერძო სექტორი მომხრეა, რომ ტურიზმის მოსაკრებელი დაიხარჯოს ტურიზმის საკეთილდღეოდ და არა სხვა მიმართულებაზე.
„მაგალითად, ვიცით, რომ პრობლემები გვაქვს პარკინგის სივრცეებში, მის ინფრასტრუქტურაში, პრობლემები გვაქვს ტურისტულ მანიშნებლებში. შესაბამისად, ეს თანხა შესაძლოა დაიხარჯოს ამ მიმართულებით.
ჩვენ ვსწავლობდით სლოვენიის პრაქტიკას და წლის ბოლოს ვაპირებთ ჩამოვიყვანოთ სლოვენიის ტურიზმის მინისტრი ამ საკითხების განსახილველად.
იქ პირდაპირ კანონი განსაზღვრავს, რაში უნდა დაიხარჯოს ტურიზმის მოსაკრებლიდან შემოსული თანხა – წერია, რომ დაიხარჯება ტურისტული მარკეტინგის და გარემოს დაცვით ღონისძიებებში.
ჩვენთან ჯერ არ არის ასეთი დაზუსტება მიღებული და ამას განსაზღვრავს კონკრეტული მუნიციპალიტეტი.
კერძო სექტორი ასევე მოითხოვს, რომ შეიქმნას საკონსულტაციო საბჭო მათი მონაწილეობით, რომ მერიასთან ერთად ჩართული იყვნენ გადაწყვეტილების მიღების პროცესში“, – ამბობს ბერძენიშვილი.
მისი თქმით, ტურიზმის მოსაკრებელი ასევე კარგი შესაძლებლობაა მაღალმთიანი მუნიციპალიტეტებისთვის, რომ გაზარდონ მწირი ბიუჯეტი.
„მოსაკრებელთა დაკავშირებით სხვადასხვა ქვეყანას განსხვავებული პრაქტიკა აქვს. მოსაკრებლის ოდენობა შესაძლოა იწყებოდეს 50 ცენტიდან და ადიოდეს 20 ევრომდეც, გააჩნია ქალაქს და ქვეყანას. თუმცა ჩვენთან კერძო სექტორი მხარს უჭერს უფრო ნაკლები თანხის დაწესებას. ყველაზე მწირი თანხით შეიძლება დავიწყოთ და მერე შეიძლება ნელ-ნელა გავზარდოთ ეს თანხა. ვნახოთ, როგორ აისახება ეს ტურიზმზე.
მთავარია, რომ ტურისტული მოსაკრებლის დაწესების სამართლებრივი და ეკონომიკური ფაქტორი უკვე გაზომილია და ორივე ფაქტორი ამბობს, რომ მოსაკრებელს დადებითი გავლენა ექნება ქართულ ეკონომიკასა და ტურიზმის მდგრად განვითარებაზე“, – ამბობს მამუკა ბერძენიშვილი.
მისი თქმით, მოსაკრებელთან დაკავშირებული კვლევის სრული ანალიზი თვის ბოლოს გამოქვეყნდება.
