დღეს, 27 ივნისს, მოქალაქე მეგი დიასამიძე ბათუმის საკრებულოს სხდომას პირველად დაესწრო, მოისმინა მხარეების პოზიციები და ბოლოს თავადაც გამოთქვა აზრის გაზიარების სურვილი – „ჩემს სათქმელსაც გეტყვით“. სხდომის ბოლოს მან საკრებულოს თავმჯდომარისგან თანხმობა მიიღო – „გისმენთ“.
მეგი მიკროფონთან დასვეს.
როგორც აღმოჩნდა, საკრებულოში ეგონათ, რომ მოქალაქეს ქალაქის პრობლემებზე სურდა საუბარი.
„მადლობა პირველ რიგში. ძალიან ბევრ საკითხს შეეხეთ და მეც მინდა რამდენიმე საკითხს შევეხო, როგორც მოქალაქე და ახალგაზრდა. ისეთ საკითხებს მინდა შევეხო, რომლებიც გაჟღერდა აქ, ეს იქნება თორნიკე რიჟვაძესთან დაკავშირებით წარმოთქმული რამდენიმე წინადადება, ლაჩრულად წაგებული ომზე და რუსებთან დაკავშირებით, რა თქმა უნდა. ამას ვეხები, როგორც მოქალაქე და არა რომელიმე დარგის ექსპერტი. მე ვსწავლობდი აგვისტოს ომში დაღუპული გმირის სახელობის სკოლაში“, – დაიწყო მეგიმ.
აქ საკრებულოს თავმჯდომარემ ჩართვის საჭიროება დაინახა:
„სანამ დაასრულებთ, ძალიან ისეთ რამეს შეეხეთ და ერთი რამ მინდა გითხრათ, როცა ომს ეხებით და ვინმეს სახელს აჟღერებთ, ყოველთვის იცოდე, ვინ არი ის პიროვნება. ერთი რამ მინდა გითხრათ, რომ ბატონი თორნიკეს მამა 2008 წლის ომის მონაწილეა, ეს რომ იცოდე ცნობისთვის და არავინ არ შეგიყვანოთ შეცდომაში, როცა ვინმე რამეზე…“ – მიმართა მას საკრებულოს თავმჯდომარემ.
მეგიმ უპასუხა:
– „შეცდომაში არავის არ შევუყვანივარ, პროტესტის განცდა მაქვს ამ საკითხთან დაკავშირებით. მე მინდა თქვენამდე მოვიტანო ჩემი სათქმელი, სადაც მიმიწვდა ხმა, იქ მოვედი“.
„მაგიტომ გისმენთ,“ – უპასუხა მას თავმჯდომარემ.
მეგიმ გააგრძელა:
– „ძალიან სასიამოვნოა, ასეც უნდა იყოს, ჩემი აზრით. მეც იმ სკოლაში ვსწავლობდი, რომელიც აგვისტოს ომში დაღუპული გმირის სახელს ატარებს. ეს წინადადება – ლაჩრულად წაგებული ომი რამდენად სამართლიანია, რამდენად უნდა გაჟღერებულიყო, არ ვიცი, მაგრამ თორნიკე რიჟვაძეს ვერსად მივაკვლიე.
არ მესმის, რატომ ღიზიანდებით. ახალგაზრდების უმეტესობას ამასთან დაკავშირებით პროტესტი გვაქვს.
რაც შეეხება მეორე ნაწილს, რასაც მინდა შევეხო, ეს არის, რა თქმა უნდა, რუსების ამბავი. გუშინ ვიყავი აჭარის მთავრობის სახლთან, სადაც ფოტოს გადაღება მინდოდა, მარტო ვიყავი და 15 წუთის განმავლობაში ვეძებდი ვინმე ქართველს, რომ ფოტო გადამეღო. გამიზნულად ვეკითხებოდი, საიდან ხართ-მეთქი. ამას არ სჭირდება ექსპერტობა, რომელიმე პროფესია ან განათლება – ვხედავ, შემჩნევადია, რომ ბევრი რუსია ამ ქალაქში.
ვხედავ თუნდაც სამაკლერო სფეროში, ტურიზმის სფეროში რამდენად მაღალი კონკურენციაა უკვე ქართველებისთვის, რადგან რუსები ჩამოდიან არა როგორც ტურისტები. მათ, უბრალოდ, სივრცე სჭირდებათ, სადაც დაიმკვიდრებენ თავს, იმუშავებენ და ფესვებს გაიდგამენ. ეს ქართველებისთვის არის ძალიან ცუდი. ამაზე მინდოდა მესაუბრა თქვენთან. ასევე, ნამგალი და ურო, ამ ქალაქში და ქვეყანაში საერთოდ აღარ უნდა იყოს“, – თქვა ეს და საუბარი შეწყვიტა რეპლიკით: „რატომ იცინით, ვერ გავიგე“.
აქ უკვე „ოცნების“ ფრაქციის თავმჯდომარე ჩაერთო:
– „თქვენ აკეთებთ პოლიტიკურ განცხადებას. ყველაფერი, რაც თქვენ თქვით, არ უკავშირდება ამ ქალაქის პრობლემებს“.
საკრებულოს თავმჯდომარემ გააგრძელა:
– „მართლა გულწრფელად გისმენთ, მაგრამ ისიც უნდა იცოდეთ, რომ… რუსეთში რამდენი ქართველი ცხოვრობს, იცით? – დამკვიდრებულია და ცხოვრობს იქ 800 000 ქართველი“.
– „მე რუსებთან დაკავშირებით მინდოდა მეთქვა და იმ განცხადებასთან დაკავშირებით, რომელმაც ფაქტობრივად შეურაცხყოფა მიაყენა ქართულ საზოგადოებას, ახალგაზრდებს და ომის ვეტერანებს განსაკუთრებით“, – გააგრძელა ისევ მეგიმ.
ამის შემდეგ დისკუსია მეგისთან საკრებულოს წევრმა „ოცნებიდან“ ნერიმან ცინცაძემ გააგრძელა:
– „მოვიდა და დაგვმოძღვრა. ჩემთვის შეურაცხმყოფელია ხალხო ეს ამბავი, როგორ შეიძლება გმირებს ლაჩარი ვუწოდოთ. ჩვენ თვითონ ვიქნებით ამის წინააღმდეგი, მაგრამ ასე არ იყო ნათქვამი და ამის შესახებ ძალიან ბევრი ითქვა. ნუ ატრიალებთ ამ თემას, მართლა სირცხვილია. რაც შეეხება რუსებს და უკრაინელებს, რამე რეცეპტი გაქვთ მაგის თაობაზე? – შემოგვთავაზე. მე ვფიქრობ, დაგიჯერებთ ჩემი გოგო. თქვი, რამე კარგი თუ გაქვს და ჩვენ დაგიჯერებთ.
ჯერ ერთი, რაც გააკეთე, ეს არის შეურაცხმყოფელი, ასეთ ორგანოში მოდიხარ მოუმზადებელი, გამოთქვამ შენს აზრს, ამაზე თუნდაც ელემენტარული პასუხი არ გაგაჩნია და პასუხი არ არსებობს.
მე მყავს ბაუ-ს სტუდენტები ხარკოვიდან, როცა ველაპარაკე ქართულს როგორ სწავლობთ-მეთქი, ბაუ ქართულს ასწავლის სტუდენტებს საკმაოდ კარგად, მათ მითხრეს, რომ ახალი გადმოსულები არიან და არ იციან ქართული, არც ერთი სიტყვა. იციან მხოლოდ რუსული. ერთი წელი სანგრებში ვიყავითო ბავშვებმა, შემდეგ ლტოლვილის სტატუსითო და ასწავლის ქვეყანა, რომელიც ომობს რუსეთთან. მე ძალიან მიყვარს უკრაინა, იქ მეგობრები მყავს, ჩემი შვილები სწავლობდნენ იქ. წარმოიდგინეთ 3 წლის განმავლობაში ასწავლიდნენ რუსულს, „ვსიო“ ამით ნათქვამია, დანარჩენი ქართველობა ჩვენ შევინარჩუნოთ. მომისმინე აქ… ჩემთვის პირადად შეურაცხმყოფელია, დანარჩენებისთვისაც, მაგრამ ამ შემთხვევაში არიან გაჩუმებული. იმიტომ, რომ ახალგაზრდა ხარ და თვლიან, რომ მალე ყველაფერს გაიგებ. მეორეჯერ აღარ გააკეთო, გირჩევ“.
ნერიმან ცინცაძემ „ნაციონალური მოძრაობაც“ ახსენა, როცა მოგვიწოდებთ ერთმანეთის პატივისცემას, ესეც შეურაცხმყოფელია, რადგან პატივისცემა ნაციონალურ მოძრაობასთან არ გამოდის, რთულიაო.
– „რა ნაციონალური მოძრაობა, მე მეუბნებით?“ – იკითხა მეგიმ.
– „მომისმინე, გეუბნები“, – უთხრა მას საკრებულოს წევრმა და მოსმენის კულტურაზე მიუთითა.
– „რა არის შეურაცხმყოფელი, ვერ გავიგე“ – გააგრძელა მეგიმ.
– „ლაჩარი არის მიხეილ სააკაშვილი“ – უპასუხა ნერიმან ცინცაძემ.
– „მე არც ერთ პარტიას არ შევხებივარ. მიხეილ სააკაშვილი რა შუაშია?“ – ისევ იკითხა მეგიმ.
– „იმ შუაშია შვილო, რომ გეუბნები ლაჩარი ვინც არის. რატომ არ გინდა ამის გაგონება?“
ამ დროს ნერიმან ცინცაძეს დარბაზიდან უთხრეს, რომ გამოხატვის თავისუფლებაა და მოქალაქე თავის აზრს გამოხატავს. ნერიმან ცინცაძემ უპასუხა, ცუდად გამოხატა თავისი აზრი, „იმიტომ, რომ ქართველ გმირს ლაჩარს ვერავინ ვერ უწოდებს და ნუ იხვევთ ხელზეო“:
„არავინ არ უწოდა აბსოლუტურად. მომისმინე, შენი ასაკის შვილები მყავს. ნებისმიერ ჩემს სტუდენტს რომ შეეკითხო, მე ახალგაზრდებს ძალიან დიდ პატივს ვცემ. ორი პედაგოგი გადგივართ თავზე, კიდევ ერთხელ ვამბობ, არ უწოდა!“ – ამ სიტყვების შემდეგ მან დარბაზი დატოვა.
რუსეთის მოქალაქეების შემოდინების თემას დღეს ბათუმის საკრებულოს სხდომაზე დიდი დრო დაუთმეს. საკრებულოს წევრებმა ოპოზიციიდან მოითხოვეს რუსული წარწერების კონტროლის გამკაცრებაც. თქვეს იმაზეც, რომ სამშენებლო კომპანიები უკვე მხოლოდ რუსულ ენაზე დამზადებულ სარეკლამო ფლაერებს არიგებენ ქალაქში.