დახმარებითა და სოფლის ჩართულობით გადაჭრილი პრობლემა [ვიდეო]

ხულოს მუნიციპალიტეტის სოფელ ჯვარიქეთის მოსახლეობა სასმელ წყალს სათავედან ნახევრად ღია არხებით იღებდა. ამ პრობლემის მოგვარებაში მათ მშვიდობის, დემოკრატიისა და განვითარების კავკასიური ინსტიტუტი დაეხმარა. ინსტიტუტის პროექტის ფარგლებში რეაბილიტაცია ჩაუტარდა წყლის სისტემას, აშენდა და დამონტაჟდა ავზები, ფილტრები, სალექარი, რის შემდეგაც დღეს სოფელი სასმელად სუფთა, გაფილტრულ წყალს მოიხმარს.

„დასალევი წყლის პრობლემა გვქონდა სოფელში. მთავრობამ რამდენიმე წლის წინ მოგვცა წყლის მილები, მაგრამ სახელდახელოდ, პრიმიტიულად გავაკეთეთ, თან არასაკმარისი იყო. ამიტომ ავდარში იმღვრეოდა წყალი, ნალექი მოქონდა, ნარჩენები მოყვებოდა. გასულ წელს არასამთავრობო ორგანიზაციებთან გვქონდა რაღაც შეხება და შეგვპირდნენ დახმარებას. დანაპირები შეასრულეს და მოგვიტანეს წყლის მილები, გასაწმენდი ფილტრები, ცემენტი, ხრეში, რისთვისაც მადლობელი ვართ. სოფელიც ჩართულია ამ საქმეში, ფიზიკურად ვმუშაობთ. შედეგიც არის – რეაბილიტაცია მოხდა წყლის მილების, მთლიანად სისტემის,“ – ამბობს ჯვარიქეთის მკვიდრი მალხაზ კახაძე.

ჯვარიქეთში 40-მდე ოჯახი ცხოვრობს. მიუხედავად სოფლის მიმდებარედ არსებული წყლის დიდი რესურსისა, სოფელში სასმელი  წყალი მაინც უმთავრესი პრობლემა იყო.

მშვიდობის, დემოკრატიისა და განვითარების კავკასიური ინსტიტუტის პროექტის –  „ადგილობრივი ინიციატივები ადგილობრივი განვითარებისთვის“ ფარგლებში, რომელიც დაფინანსებულია „ Bread for the World“-ის მიერ, სოფლის წყალგაყვანილობისთვის სპეციალური მილები, წყლის ფილტრები, პლასტმასის ავზი, სხვადასხვა სამშენებლო მასალა და საწვავი შეიძინეს. საჭირო მასალების ნაწილი კი ჯვარიქეთის მოსახლეობამ საკუთარი ფინანსებით მოიძია. პროექტის ფარგლებში შეძენილი მასალები მოსახლეობას სოფელში აუტანეს.

სოფელში სასმელი წყალი, 8 კილომეტრი მანძილიდან გამანაწილებელ აუზამდე ღია არხებითა და ნაწილობრივ პლასტმასის მილებით მოდიოდა. სათავე ნაგებობიდან ოჯახებამდე მომავალი სასმელი წყალი არსად იფილტრებოდა და არც სალექარი იყო მოწყობილი. მოსახლეობამ საკუთარი ძალებით მოახერხა ქსელის სრული რეაბილიტაცია – წყალი პლასტმასის მილებში მოაქცია, დაამონტაჟეს ავზები, ფილტრები და სალექარი.

სოფლის მკვიდრი ზორბეგ კახაძე ამბობს, რომ „სათავეზე არ იყო ავზები. წყალი მოდიოდა – ხის კველოებს ვუძახით, იმითი. ფაქტობრივად, ღელის წყალს ვსვამდით. ახლა გაკეთდა კაპიტალურად“. იმავეს ამბობს ნანული კახაძეც: „არ გვქონდა სუფთა წყალი, ახლა მოგვიყვანეს და მადლობელი ვართ“.

„ჯვარიქეთში, მთავარ პრობლემებს შორის, რომელიც მოსახლეობამ დაასახელა, იყო სასმელი წყლის დაბინძურება. ამასთან დაკავშირებით გაიმართა რამდენიმე სათემო შეხვედრა. მთავარი ჯვარიქეთის შემთხვევაში სწორედ ხალხის აქტიურობა იყო და ჩართულობა პრობლემის მოგვარების პროცესში. ჩვენი მიზანიც ეს იყო, რომ ერთი მხრივ, რეალურად მოგვარებულიყო არსებული პრობლემა და მეორე მხრივ, ამაში ყოფილიყო მაღალი ჩართულობა, ადგილობრივების მონაწილეობა,“ – განაცხადა პროექტის კოორდინატორმა თიკო ტყეშელაშვილმა.

სოფელში სარწყავი არხების, გზისა და სხვა პრობლემებიც აქვთ. აქაურები ამბობენ, რომ თუ შესაბამისი დახმარება იქნება, მზად არიან ჩაერთონ საქმეში და როგორც სასმელი წყლის შემთხვევაში, სხვა, მათთვის საჭირბოროტო საკითხებიც მოაგვარონ. სოფლის მცხოვრებლების თქმით, ისინი მხოლოდ საკუთარი რესურსით არსებული პრობლემების გადაჭრას ვერ შეძლებენ.