ჩემი სახელია ჰავილ დენიზ, ვარ 18 წლის. დავიბადე ბათუმში, გავიზარდე აქვე. ჩემი ოჯახი მულტიკულტურულია. მამა წარმოშობით თურქია. ჩემი გვარი დენიზ – თურქულად ზღვას ნიშნავს. დედა ქართველია, ბელარუსში დაიბადა. მყავს და, ის ჩემზე ორი წლით პატარაა და მისი სახელია მელექ, ანუ ანგელოზი.
მიყვარს ცეკვა, სიმღერა, ცხოველები, ფოტოგრაფია. ალბათ კორონას ეპიდემიასაც ნიღბიანი სურათებით გავიხსენებთ. მშობლები მეუბნებიან, რომ ყოველთვის უნდა მქონდეს საკუთარი თავის რწმენა და არასდროს დავნებდე.
განათლება
ახლა სკოლა პროგრესში ვსწავლობ. დისტანციურად, ისევე, როგორც ყველა ჩემი თანატოლი. ვარ აბიტურიენტი. მიყვარს უცხო ენების შესწავლა – ვსაუბრობ თურქულ, ქართულ და ინგლისურ ენაზე. ვცდილობ, ასევე, ვისწავლო გერმანული და რუსული. ჩემი სკოლა ამაში ხელს მიწყობს, ყველა ენა გაძლიერებულად ისწავლება. მასწავლებლებიც ძალიან კომპეტენტურები და კვალიფიციურები არიან. უცხო ენები მეხმარება მოგზაურობისას, სხვა ეროვნების ადამიანებთან კომუნიკაციაში, მათი კულტურის უკეთ გაცნობაში, ასევე გამომადგება კარიერაში და ბიზნესში. ჩვენ სკოლაში მოქმედებს ამერიკული აკადემია, რომლის დამთავრების შემდეგაც მოსწავლეებს შეუძლიათ აიღონ ამერიკული სკოლის დიპლომი.
პროფესია
მინდა ვისწავლო საერთაშორისო ურთიერთობების ფაკულტეტზე. მინდა წარმატებული დიპლომატი გავხდე.
საერთაშორისო ურთიერთობები პოლიტიკური მეცნიერების ერთ-ერთი კომპლექსური დარგია. ის მოიცავს როგორც პოლიტიკურ, ასევე ეკონომიკურ, კულტურულ, სოციალურ საკითხებს. გვეხმარება ურთიერთობის დამყარებაში სხვადასხვა ქვეყანასთან და ასევე წარმატებული სავაჭრო პოლიტიკის განხორციელებაში. მრავალმხრიობის გამო ავირჩიე მე ეს პროფესია. ვფიქრობ, დამეხმარება: ენების გაუმჯობესებაში, ანალიტიკური აზროვნებისა და ანალიზის უნარის განვითარებაში, ასევე პოლიტიკური და გლობალური საკითხების კარგად გაგებაში. ეს ფაკულტეტი მომავალში არამარტო ერთი განხრით დასაქმებაში შემიწყობს ხელს, არამედ სხვადასხვა მიმართულებითაც.
პანდემია
ვადევნებ თვალყურს ჩვენს ქვეყანაში და მსოფლიოში განვითარებულ მოვლენებს. ჩემი აზრით, ეს მოვლენა თავის დროზე მკაცრი ზომების არ მიღების გამო გაუარესდა. ასევე მნიშვნელოვანია მიღებული ზომების ხალხის მიერ გათვალისწინება და მათი დაცვა. თუმცა საქართველო კარგად უმკლავდება.
კორონამდე ცხოვრება ჩვეულებრივი ტემპით გრძელდებოდა, მაგრამ უეცრად გამოჩნდა ვირუსი, რომელიც არ ვიცით ხელოვნურად არის შექმნილი ადამიანის მიერ, თუ ბუნებრივად და ადამიანი, უბრალოდ, გავრცელების წყაროდ იქცა. მას მოჰყვა თან ცვლილებები ყოველდღიურ ცხოვრებაში. გამოცხადდა საგანგებო მდგომარეობა, დაიხურა თავშეყრის ადგილები. მაგალითად, განათლების მხრივ დაიხურა სკოლები, ბაღები, უნივერსიტეტები და სწავლა გადავიდა დისტანციურ რეჟიმზე.
მოსახლეობის უმრავლესობა დარჩა სამსახურის გარეშე.
პოზიტიური ხედვა
მანქანების და ქარხნების გაჩერების გამო შემცირდა გამონაბოლქვი და ბუნებამ “ამოისუნთქა”, გალამაზდა.
კორონამ დაგვანახა კიდევ ერთი მაგალითი იმის, რომ ადამიანები, ჩვენ, ყველანი ერთნი ვართ განურჩევლად სქესის, რჯულის, ასაკისა და ეროვნებისა. მე მჯერა, ყველაფერი ჩვეულ რეჟიმს დაუბრუნდება და როგორც სხვა ძველი ეპიდემიები და პანდემიები, ასევე დავძლევთ ამ ვითარებასაც. „ძალა ერთობაშია“ და ჩვენ დავამარცხებთ მას! ყველაფერი უბრალოდ დროს, თანადგომას, მოთმინებას და შრომას მოითხოვს.
კარგი განწყობა
სკოლა პროგრესში მომწონს თითქმის ყველაფერი. სახელს შეესაბამება და ქმნის პროგრესულ გარემოს, ზრდის პროგრესულ თაობას. განსაკუთრებით მომწონს კლასში მოსწავლეთა მცირე რაოდენობა, ასევე ის, რომ ჩემს სკოლაში არიან სხვადასხვა ეროვნების მასწავლებლებიც და მოსწავლეებიც, რაც მეხმარება უცხო ენის გაუმჯობესებაში. ყველანი თავს ვგრძნობთ ძალიან კომფორტულად.
ოცნება
მიყვარს კერძების მომზადება და სხვადასხვა ქვეყნის კულინარიის გაცნობა. ახლა დაინტერესებული ვარ აღმოსავლური სამზარეულოთი. მომავალში კი მსურს, ვიმოგზაურო და უკეთ გავეცნო სხვადასხვა კულტურასა და მათ სამზარეულოს.
