მთავარი,რეკლამა,სიახლეები

აგვისტოს ომის ვეტერანების შვილების მხარდაჭერა სკოლა პროგრესისგან

27.04.2020 • 2777
აგვისტოს ომის ვეტერანების შვილების მხარდაჭერა სკოლა პროგრესისგან

ლიზი მახარაძე 13 წლისაა, თუმცა უკვე დიდი გეგმები აქვს: ჯერ სკოლა უნდა დაამთავროს წარჩინებით, შემდეგ უნივერსიტეტი და დაგროვებული ცოდნით კარგი სამსახური იპოვოს. ლიზის მამა თადარიგის კაპიტანი, 2008 წლის აგვისტოს ომის ვეტერანია. მამა ამჟამად ავღანეთში მსახურობს. დედა კი საქართველოში ლიზის და მის მცირეწლოვან დას უვლის.

მარიამ ბეგიაშვილი ლიზიზე ერთი წლით პატარაა, მარიამის მამაც 2008 წლის ომის ვეტერანია. კარგად აქვს გაცნობიერებული მისი დანიშნულება და იცის, რომ ამ ეტაპზე მთავარი ფუნქცია კარგი სწავლაა. მშობლები ყველანაირად ხელს უწყობენ და ეხმარებიან სწორი გადაწყვეტილების მიღებაში.

ლიკა დარჩიძე მარიამის კლასელია. ლიკას მამა სერჟანტია, 2008 წელს ომში იბრძოდა, ახლაც საქართველოს სამხედრო ძალებში მსახურობს. დედა მენეჯერია. ლიკას ოცნებაა გახდეს წარმატებული ექიმი. აი ისეთი, დღეს რომ ყველა იმედით შეჰყურებს.

ექიმობაზე ოცნებობს ქეთი ფუტკარაძეც. უნდა კარგი ქირურგი ან პედიატრი გამოვიდეს. მამა 2008 წლის ომის ვეტერანია, დედა – პედაგოგი, ინგლისური ენის მასწავლებელი. ქეთის მშობლებსაც კარგად აქვთ გააზრებული სამივე შვილის კეთილდღეობისთვის რას აქვს ყველაზე დიდი მნიშვნელობა.

ლიზი მახარაძე, მარიამ ბეგიაშვილი, ლიკა დარჩიძე და ქეთი ფუტკარაძე ქართულ-ამერიკული სკოლა “პროგრესის” მოსწავლეები არიან. მათ ვეტერანთა შვილების მხარდაჭერის პროგრამის კონკურსში საუკეთესო ქულები დააგროვეს და სწავლის დაფინანსება მოიპოვეს. გოგოები დღეს აქტუალურ თემებზე გვესაუბრებიან.

დისტანციური სწავლა

ლიზი: ასე მგონია მომავალში ვცხოვრობთ, ფილმებში რომ აჩვენებენ, ისეთ მომავალში. არ ყოფილა რთული დისტანციურად სწავლა. მთავარი პრობლემა ამ დროს სუსტი ინტერნეტ-კავშირია, ხშირად გვეთიშება. სხვა ყველაფერი მისაღებია.

მარიამი: ჩემთვის, პირადად, ადვილი, მოსახერხებელია. ამაში სკოლა და მასწავლებლებიც გვიწყობენ ხელს. ყოველდღიური ჩართვები გვეხმარება არ ჩამოვრჩეთ პროგრამას და გვქონდეს დისკუსიები – გავუზიაროთ ერთმანეთს ჩვენი მოსაზრებები.

ქეთი: საკმაოდ მარტივია – მასწავლებლები ისევ ისე გვიხსნიან გაკვეთილებს, მეც ისევ ისე ვსწავლობ, როგორც ადრე. თუ ინტერნეტთან გაქვს კავშირი, თითქმის იგივეა. სწავლის ასეთი ფორმა ახლა საუკეთესოა ჯანმრთელობისთვის, ამიტომ ადვილად ვეგუები.

ლიკა: ერთი სული გვაქვს როდის შევხვდებით ერთმანეთს. მიხარია, რომ შევძელით შექმნილ სიტუაციასთან შეგუება. ყველა ვხვდებით, რომ კორონავირუსი ხუმრობა არაა და უნდა დავიცვათ თვითიზოლაციის წესები. სახლში ყოფნა და თვითიზოლაცია მარტივი არ არის, მაგრამ ვხვდებით, რომ ეს აუცილებელია.

ქეთი ფუტკარაძე

კორონავირუსი

ქეთი: ფილმში ვმონაწილეობთ და უნდა მივყვეთ მოწოდებულ წესებს.

ლიზი: ბავშვებისთვის დიდ საფრთხეს არ წარმოადგენს, ასაკოვანები არიან რისკ-ჯგუფში, მაგრამ მე და ჩემი მეგობრები ექიმების რეკომენდაციებს მივყვებით, წესებს ვიცავთ და ვუფრთხილდებით ჩვენი ოჯახის წევრებს. მჯერა, მალე მოიგონებენ მის შესაჩერებელ ვაქცინას და მალე ვნახავთ მონატრებული მეგობრები ერთმანეთს.

მარიამი: სიმართლე გითხრათ, არ მეშინია. ამ პანდემიამ ბევრი რამ შეცვალა, მაგრამ პანიკის გარეშე უნდა გავაგრძელოთ ცხოვრება. ერთმანეთი და სკოლაც გვენატრება, მაგრამ სამყაროსგან მოწყვეტა, რაღაც დროით, ჩემს თვალში ერთგვარი განტვირთვაა და სტრესის მოშორება. ტექნოლოგიები განვითარებულია და ჩვენც ეფექტურად ვიყენებთ. ვერასოდეს წარმოვიდგენდი, რომ ამ ფორმით ჩაგვიტარდებოდა გაკვეთილები.

ლიკა: კორონამ შეგვიცვალა დღის წესრიგი, ურთიერთობების მეთოდები, მაგრამ მე მგონია ყველაფერი კარგად იქნება. იმედი არ უნდა დავკარგოთ. დავრჩეთ სახლში და მეტი დრო გავატაროთ ჩვენი ოჯახის წევრებთან.

მარიამ ბეგიაშვილი

რა მოეთხოვებათ თინეიჯერებს?

ლიზი: ჩემი აზრით, თინეიჯერი უნდა იყოს კომუნიკაბელური, კეთილი, პასუხისმგებლიანი, ფიზიკურად ძლიერი, არ უნდა იყოს ფსიქოლოგიურად მერყევი, და რაც მთავარია არ უნდა იყოს ფიცხი. უნდა შეეძლოს პატიება, რათა ადვილად შეძლოს ადაპტირება რთულ გარემოში. ჩემი აზრით, თანამედროვე თინეიჯერი უნდა იყოს დამოუკიდებელი და უნდა შეეძლოს თავისი საქმეების მოგვარება, ასევე უნდა იყოს მხიარული და კომუნიკაბელური, რომ ახალ გარემოში შეიძინოს ბევრი მეგობარი.

ქეთი:  თანამედროვე თინეიჯერი უნდა იყოს მომთმენი, ცოტა თამამიც, არ უნდა უშვებდეს შანსებს, არ უნდა ეშინოდეს, უკეთესისკენ უნდა მიილტვოდეს, უკან არ უნდა იხევდეს, არ უნდა ეშინოდეს თავისი აზრის დაფიქსირების და წარმატებისთვის მთელს თავის ენერგიასა და შესაძლებლობებს უნდა იყენებდეს.

ხარისხიანი განათლება 

ლიზი: განათლება კარგი და უსაფრთხო ცხოვრების ერთ-ერთი წინაპირობაა. მე, პირადად, დიდ იმედებს ვამყარებ სწავლაზე. პროფესია ზუსტად არ ამირჩევია, მაგრამ ამ დროისთვის ძალიან მომწონს მასწავლებლის და ჟურნალისტის პროფესია.

მარიამი: კარგი განათლება ცხოვრებაში უმნიშვნელოვანესია. ვიმედოვნებ, რომ აქ მიღებული სწავლა გამომადგება, რადგან ძალიან მაღალ დონეზე გავდივართ ყველა საგანს. მე მინდა თარჯიმანი გამოვიდე, მაგრამ ჯერ ადრეა, შეიძლება შევიცვალო პროფესია.

ქეთი: კარგი განათლება კარგი მომავლის საწინდარია, განათლება ყველამ უნდა მიიღოს. განათლებული ახალგაზრდობა ქვეყნის ძლიერ მომავალს შევქმნით. იმედი მაქვს, რომ გავხდები კარგი ექიმი და ვიცი ამისთვის ჩემი ყველა შესაძლებლობა უნდა გამოვიყენო.

ლიკა დარჩიძე

სკოლა

ლიზი: სკოლა პროგრესში გაძლიერებულად ვსწავლობთ უცხო ენებს და სხვა საგნებს. კლასში ცოტანი ვართ და მასწავლებლები მეტ დროს გვითმობენ. სწავლაც სულ სხვანაირია, მასწავლებლები გვაძლევენ თავისუფალ ფორმატში მუშაობის საშუალებას, განსხვავდება სხვა სკოლებისგან. მე ვამაყობ ამ სკოლაში რომ ვსწავლობ და ძალიან კმაყოფილი ვარ.

მარიამი: ძალიან მომწონს და მიყვარს ჩემი სკოლა. პირველად რამდენიმე გაკვეთილს დავესწარი და გაოცებული დავრჩი. თავიდან სწავლა უფრო რთული მეჩვენა. სრული შოკი იყო, როდესაც გავიგე, რომ ვისწავლიდი ტექნიკურ მეცნიერებებს, ბიზნეს-უნარებს, ინგლისურს ბრიტანელი მასწავლებელი გვასწავლიდა. ასევე ძალიან მაგარია ჭკვიანი და საოცრად ნიჭიერ ბავშვებთან ერთად ერთ სკოლაში სწავლა. ეს ყველა ჩემი თანატოლის ოცნებაა. მიხარია, რომ აქ სწავლის შანსი მაქვს.

ლიკა: ამ სკოლაში განსაკუთრებით ის მომწონს, რომ მყავს როგორც ქართველი, ასევე უცხოელი მეგობრები. საინტერესოა სხვა კულტურის ადამიანებთან ურთიერთობა. აქ მსოფლიო მოქალაქეებად ვგრძნობთ თავს.

ლიზა მახარაძე

კონკურსი

ლიკა: ისეთი ბედნიერი ვიყავი, როცა შემატყობინეს, რომ კონკურსი ჩემთვის წარმატებით დასრულდა, ვერ აგიღწერთ როგორ გამიხარდა. ბავშვებიც ძალიან თბილად დამხვდნენ, ნამდვილად არ მეგონა ასეთი მეგობრულები თუ იქნებოდნენ. პირველად ცოტა მიჭირდა, რადგან ყველაფრის მიუხედავად სულ სხვა გარემოდან სხვაგან აღმოვჩნდი.

ლიზი: ჩემი აზრით, ეს იყო საშუალო სირთულის კონკურსი. მე ძალიან ვიჩქარე და 30 წუთით ადრე გამოვედი გამოცდიდან. ამის გამო ჩემს თავზე გავბრაზდი კიდეც, რადგან ყველაზე მაღალი ქულა ვერ ავიღე. კონკურსი, ჩემი აზრით, იყო სამართლიანი. მეამაყება, რომ გავიმარჯვე.

მარიამი: კონკურსი ჩემთვის რთული არ ყოფილა, რადგან მაქვს გამოცდილება.  მამას ვეტერანთა სამსახურიდან დაუკავშირდნენ და აცნობეს ამ კონკურსის შესახებ. გავიარე კონკურსი და გავხდი „პროგრესელი“.

ქეთი:  კონკურსი არც ისეთი მარტივი იყო, მაგრამ სამართლიანი, რადგან აქ სწავლა უდიდესი გამოწვევაა და მაქსიმუმს მოითხოვს. ოჯახის წევრებისგან განსხვავებით, მე არ ვიყავი დარწმუნებული საკუთარ თავში, მაგრამ მაინც მომინდა მეცადა და არ გამეშვა შანსი ხელიდან. გამიმართლა.

ქართულ-ამერიკული საერთაშორისო სკოლა “პროგრესი“ ახორციელებს “ვეტერანთა შვილების დახმარების“ პროგრამას, რომლის ფარგლებშიც 2008 წლის ომში გარდაცვლილი და ვეტერანთა ოჯახების შვილებს, ასევე, მინდობით აღზრდაში მყოფი მოზარდების სწავლის დაფინანსებას უზრუნველყოფს. მოსწავლეები სკოლაში კონკურსის საფუძველზე ირიცხებიან.

“ჩვენი სურვილია მცირედით მაინც დავაფასოთ ომის ვეტერანების ღვაწლი და ხელი შევუწყოთ ნიჭიერ მოსწავლეებს მიიღონ ხარისხიანი განათლება. ჩვენთან სწავლება ეფუძნება ეროვნულ და ამერიკულ სტანდარტებს. მიღებული ცოდნა ეხმარება მოსწავლეს თანამედროვე გამოწვევების დაძლევაში და განაპირობებს შემდგომ წარმატებას“, – ამბობს სკოლა “პროგრესის” დირექტორი ნანა ჩარექიშვილი.

სკოლა პროგრესი საშემოდგომო სემესტრში ისევ გამოაცხადებს კონკურსს.

გადაბეჭდვის წესი


ასევე: