საქართველოში ჩაის კულტურის რეაბილიტაციის თაობაზე სპეციალური სახელმწიფო პროგრამა შეიქმნა. გასულ წელს საქართველოს პრეზიდენტმა მეჩაიეობის განვითარებისთვის 3 მილიონი ლარის სუბსიდია გამოყო, რომელიც საქართველოში მოქმედ სხვადასხვა ფირმას გადაეცა. „ქართული ჩაის მოყვანის, გადამუშავებისა და ექსპორტის ხელშეწყობის სუბვენციის პროგრამის“ ფარგლებში გამოცხადებულ კონკურსში, შარშან, ავტონომიური რესპუბლიკიდან ხუთმა ფირმამ გაიმარჯვა. აჭარის არ სოფლის მეურნეობის მინისტრის მოადგილე თემურ ხალვაში გასულ წელს გვარწმუნებდა, რომ ცენტრი სუბსიდიებს რეგიონსაც აძლევს და ამიერიდან აჭარაში მეჩაიეობას ნათელი მომავალი ექნება.
შარშან, სახელმწიფო პროგრამიდან გამომდინარე ხელვაჩაურის რაიონში მხოლოდ ერთი, გონიოს ჩაის ფაბრიკა მუშაობდა. მას უნდა გადაემუშავებინა რაიონში მოწეული ნედლეული. ხელისუფლება ვარაუდობდა, რომ წელს სახელმწიფო სუბსიდიები კიდევ უფრო გაიზრდებოდა და ჩაის წარმოებაც ძველებურ მნიშვნელობას დაიბრუნებდა.
მაშინ, როდესაც გონიოს ჩაის ფაბრიკა სახელმწიფო პროგრამას ახორციელებდა, ჩაის ფაბრიკის ნახევარს ქონების მართვის სამმართველოს, სოფლის მეურნეობის სამინისტროსა და ხელვაჩაურის რაიონის გამგეობის ნებართვით ლიკვიდაცია გაუკეთდა, დანადგარები დაიჭრა და ჯართში ჩაბარდა. გონიოს საკრებულოს მცხოვრების, სოფელ ახალსოფლის მკვიდრის დავით ზოიძის განცხადებით „აქ, ერთ შენობაში ორი ჩაის ფაბრიკა იყო. ერთი 1968 წელს აშენდა, რასაც 20 წლის შემდეგ ახალი საამქრო დაემატა. სწორედ ეს ახალი ჩაის ფაბრიკა ჩააბარეს ჯართში. მან სრული დატვირთვით ერთი თუ ორი წელი იმუშავა. ასეთი ფაბრიკის ღირებულება მუშა მდგომარეობაში სულ ცოტა ნახევარ მილიონ დოლარს მაინც აღემატება. ჩაის ფაბრიკის დაჭრა და ჯართში ჩაბარება რომ დაიწყეს, გვითხრეს, ამ ფულით სხვას გავარემონტებთო. 60 კილოგრამიან მოტორს რომ დაჭრი, რა ფული უნდა გაგიკეთოს, უკეთესი რომ იყიდო?!“ – კითხულობს ზოიძე.
გონიოს ჩაის ფაბრიკის დირექტორის, ნიაზ ფუტკარაძის განცხადებით, ჩაის ფაბრიკის ეს ნაწილი ამორტიზებულ შენობაში იყო განთავსებული, წყალი ჩამოდიოდა და გამოუსადეგარი ნაწილის ჯართში ჩაბარებაც ამის გამო მომხდარა. ნიაზ ფუტკარაძემ „გაზეთ ბათუმელებთან“ საუბარში განაცხადა, რომ „გონიოს ჩაის ფაბრიკა ერთადერთია ხელვაჩაურის რაიონში, რომელიც მუშა მდგომარეობაშია. სწორედ ფაბრიკის შენარჩუნების მიზნით მოხდა მისი ნაწილის ჯართში ჩაბარება, რადგან მას ისედაც ვერ ვიყენებდით“.
გონიოს საკრებულოს მცხოვრებლების თქმით, ჩაის ფაბრიკას მოსახლეობისა და ფაბრიკის მუშა მოსამსახურეების მიმართ ფინანსური დავალიანებაც ჰქონია, თუმცა ჯართიდან შემოსული თანხები მათ არ მოხმარებიათ. „ქონება, რომელიც ადრე კოლმეურნეობის, ანუ აქ მცხოვრებთა საკუთრება იყო, გარკვეულმა პირებმა მიისაკუთრეს. როცა ფაბრიკა დაჭრეს, რაიონის გამგეობიდანაც იყო ხალხი ჩამოსული, საღამოს დასხდნენ და პურის ჭამა დაიწყეს, ალბათ ფულის აღებას აღნიშნავდნენ და ბანკეტი გამართეს. ხალხი დაშინებულია და ხმას ვერ იღებს, რადგან მათ ნავარჯიშები ბიჭები ჰყავთ…“ – აცხადებს ზოიძე.
ჩაის ფაბრიკის დემონტაჟით უკმაყოფილო ზოიძე ამგვარ განუკითხაობაში ხელისუფლებას ადანაშაულებს. „ადრე საკმაოდ წარმატებული ბიზნესი მქონდა და ჩაის ექსპორტსაც ვეწეოდი, მაგრამ ჩაის ბიზნესი აჭარის ხელისუფლებამ სპეციალუარდ მოსპო. მე მქონდა 70 ტონა ჩაი შესყიდული. ხელშეკრულება გავაფორმე რუსეთის ერთ-ერთ ფირმასთან. როცა ჩვენს საბაჟოზე საბუთები წარვადგინე, კგბ-მ ფირმის ვინაობა გაიგო, იქ ადგილზე კრიმინალები მიაგზავნეს და ჩატანილი საქონლის მიღებაზე უარი ათქმევინეს. ჩაი სხვა ქალაქში გადავიტანე, კრიმინალების კუდი იქაც გამყვა. საბოლოოდ იძულებული გავხდი ეს საქონელი საწყობებში დამეყარა და წამოვსულიყავი. ასე დაემართა ძალიან ბევრ აქაურ ბიზნესმენს. რამდენიმე წლის წინ ასლან აბაშიძემ ჩაის გაჩეხვისა და თხილის გაშენების პროექტი შეიმუშავა. ამის შემდეგ არც ერთი ჩაის ფაბრიკა აღარ დარჩა“.
გონიოს ჩაის ფაბრიკის ჯართში ჩაბარების შესახებ აჭარის სოფლის მეურნეობის მინისტრის პირველმა მოადგილემ, თემურ ხალვაშმა „ბათუმელებისგან“ შეიტყო. ერთდღიანი პაუზის შემდეგ კი ასეთი ინფორმაცია მოგვაწოდა, რომ ხელვაჩაურის რაიონის ქონების მართვის სამმართველოსთვის ფაბრიკის ჯართში ჩაბარებაზე თანხმობაც მას მიუცია და სოფლის მეურნეობის სამინისტროც ჩაუყენებია საქმის კურსში. თუ რა სარგებლობა მიიღო ხელვაჩაურში მეჩაიეობის თავისი ფაბრიკის ჯართში ჩაბარებით, უცნობია.
