ბათუმში არსებული საწარმო-ორგანიზაციების ლიკვიდაციამ საზოგადოებაში არაერთგვაროვანი რეაქცია გამოიწვია. ამის მიუხედავად აჭარის ხელისუფლება აღებულ კურსს არ ცვლის. „გაზეთ ბათუმელების“ ინფორმაციით, თითქმის ორი კვირაა ბათუმის ნავთობგადამამუშავებელი ქარხნის დემონტაჟი მიმდინარეობს, რასაც გუშინ, მთელი დღის განმავლობაში კატეგორიულად უარყოფდა აჭარის ოფიციოზი.
ადგილზე კი „გაზეთ ბათუმელებმა“ საპირისპირო სიტუაცია დააფიქსირა. ქარხანა, პირდაპირი გაგებით, იჭრება და იქვე იტვირთება ვაგონებში, რათა შემდეგში ჯართის მიმღებ ერთ-ერთ უცხოურ ფირმაში ჩააბარონ.
ბენზეს ქარხნის დემონტაჟი ნავთობტერმინალის ინტერესების სფეროში რამდენიმე კუთხით არის მოქცეულა. გარდა იმისა, რომ ასი ათასობით ტონა ჯართთან და, შესაბამისად, დიდ თანხებთან გვაქვს საქმე, ტერმინალს ქარხნისგან არენდით ჰქონია აღებული რამდენიმე ჰექტარი მიწა იქ მდებარე რეზერვუარებით. ამისთვის, რა თქმა უნდა, ტერმინალი ქარხანას თანხას უხდის, რითაც ქარხანა თავის მხრივ დაახლოებით 500-მდე ადამიანს ხელფასს უნაზღაურებს. როგორც ქარხნის მუშები აცხადებენ, ტერმინალის ხელმძღვანელობას აღარ სურს ფულის გადახდა და ერთ-ერთ გამოსავლად ქარხნის ჯართში გადაძახება მიუჩნევია.
ქარხნის თანამშომელთა ერთ ნაწილში ეჭვს, რომ მათ ნალოლიავებ ქარხანას ვიღაც „იჯიბავს“, ხოლო ისინი ქუჩაში რჩებიან, ისიც აღრმავებს, რომ ტერმინალის ადმინისტრაციას არარეალურ ვადებში სურს ქარხნის დემონტაჟი. „ისინი ითხოვენ ექვს თვეში ქარხნის მთლიან დემონტაჟს. ეს წარმოუდგენლად მცირე დროა. საქმის ბოლომდე მიყვანას მინიმუმ ერთი წელი მაინც დასჭირდება“, – აცხადებენ ქარხნის თანამშრომლები.
მათი აზრით, ქარხნის დიდი ნაწილი, მართლაც, ჯართად თუღა გამოდგება. „ნებისმიერი დეტალი, რომელიც ნორმალურია, ყველაფერს ვასაწყობებთ, მაგრამ გული იმაზე გვტკივა, რომ ეს ქარხანა უცხოეთში გააქვთ და სანაცვლოდ რას მივიღებთ, არაფერი ვიცით“. ასევე მუშების ინფორმაციით, რომელიც შემდგომში ქარხნის ახლადდანიშნულმა დირექტორმა თენგიზ ქოქოლაძემ დაადასტურა, „ქარხანაში არსებული მილგაყვანილობა გაზმშენს გადაეცემა, რითაც აჭარის გაზიფიცირების პრობლემა მეტ-ნაკლებად მოგვარდება. მილის ყოველი მეტრი იზომება, აქედან გამომდინარე გამორიცხულია რაიმე დარღვევებზე ისაუბროს ვინმემ“. მინისტრთა საბჭოს დადგენილებაშიც ანალოგიური განკარგულებაა დაფიქსირებული: „ნება დაერთოს შეზღუდული პასუხისმგებლობის საზოგადოება „აჭარის ბუნებრივი აირს“ მოახდინოს გადაცემული ძირითადი საშუალებების დემონტაჟი, ნავთობგადამამუშავებელი ქარხნის სპეციალისტების მონაწილეობით“.
მუშებს ეიმედებათ, რომ დირექტორი დაპირებას შეასრულებს და მათ ქუჩაში არ დატოვებს – „ახალ ქარხანას გავაკეთებთ, დღე-ღამეში 1000 ტონა პროდუქციას გადაამუშავებს. გაკეთდება არ გაკეთდება არ ვიცით, რაც გამოსადეგი იქნება ჩვენთვის, ანუ ახალი ქარხნისთვის, ყველაფერს ვინახავთ“.
რა ახალ ქარხნაზეა საუბარი? თენგიზ ქოქოლაძის თქმით, ქარხნის დემონტაჟი აჭარის ხელისუფალის ინიციატივა ყოფილა: „აქამდე ინვესტორები როცა შემოდიოდნენ, ხედავდნენ ტერიტორიას და იძახდნენ, რომ ამის მოწესრიგებას ერთი წელი მაინც დასჭირდება. ახლა არსებობს სერიოზული წინადადებები იაპონიიდან, ისრაელიდან, რუსეთიდან. ორ დღეში ამასთან დაკავშირებით დელეგაციაც ჩამოდის, თუ არაფერმა შეგვიშალა ხელი, 5 მილიონი ტონის ტვირთბრუნვის ქარხანას უახლოეს მომავალში გავაკეთებთ“.
ქოქოლაძე დარწმუნებულია იმაშიც, რომ ამ ქარხნის დაშლა და გამოუსადეგარი ნაწილის ჯართში ჩაბარება არ გახდება არათუ აჭარის მოსახლეობის, არამედ ცენტრის და რეგიონის დაპირისპირების საგანი. „ეს გამორიცხულია თუნდაც იმიტომ, რომ ყველაფერი დეტალებში აღინუსხება – ჩაბარებულიც და ჩასაბარებელიც. ამ ყველაფერს ყურადღებას აქცევს სპეციალური კომისის და კიდევ ქარხანაში მომუშავე 500-მდე მუშა-მოსამსახურე“, – აცხადებს ქოქოლაძე.
რაც შეეხება ტერმინალს, დირექტორი, მიუხედავად იმისა, რომ ნავთობტერმინალის მესვეურების მოთხოვნას – ქარხნის ექვსი თვის შიგნით ლიკვიდაციზე ადასტურებს, საბოლოო ჯამში მათი ქარხნით დაინტერესებას გამორიცხავს. „ჩვენ ამ საქმის შესასრულებლად მინიმუმ ერთ წელს ვითხოვთ“, – აცხადებს დირექტორი. თუმცა, საერთოდ რატომ უნდა ჰქონდეს პრეტენზიები ქარხნის ლიკვიდაციის ვადების განსაზღვრაზე ტერმინალს, გაუგებარია.
ქარხნის დაშლის პროცესი განსაკუთრებით საინტერესო იმიტომაც არის, რომ, როგორც უკვე აღვნიშნეთ, ასი ათასობით ტონა ლითონზეა საუბარი, ეს კიდე მილიონებს ნიშნავს. აქედან გამომდინარე განკარგულების გამცემი ორგანიზაცია, ანუ მინისტრთა საბჭო დაინტერესებული უნდა იყოს პროცესების გამჭვირვალობით, რათა მითქმა-მოთქმა მაქსიმალურად შემცირდეს.
თუმცა, ისიც უნდა აღინიშნოს, რომ აჭარის მინისტრთა საბჭოს შესაბამისი სამსახურის ხელმძღვანელობამ კატეგორიულად უარყო აღნიშნული ქარხნის დემონტაჟის თაობაზე დადგენილების არსებობა. არა და განკარგულება ნავთობგადამამუშავებელი ქარხნის ხლმძღვანელობას საქმეში უდევთ და უკვირთ, ვის დასჭირდა განკარგულების გასაიდუმლოება.
