მთავარი,რეკლამა,სიახლეები

მაკა ლდოკონენის „ცხენისკუდები დილასთვის“ მოგზაურობა სკოლა-2000-ში

16.04.2018 • 2796
მაკა ლდოკონენის „ცხენისკუდები დილასთვის“  მოგზაურობა სკოლა-2000-ში

სკოლა ევრო 2000-ის ლამაზი და ნათელი ბიბლიოთეკის ოთახი, ბიბლიოთეკარები, მოსწავლეები და პედაგოგები მუდმივად მზად არიან სხვადასხვა თანამედროვე ავტორთან შესახვედრად.

ამჯერად სკოლას პროზაიკოსი, მხატვარი, ილუსტრატორი, საბას პრემიის ლაურეატი მაკა ლდოკონენი ეწვია. მის გვერდით კი საოცრად ლამაზი, ჟღალთმიანი პოეტი და მთარგმნელი დალილა გოგია გახლდათ, ადამიანი, რომლის ლექსზეც ააწყო ავტორმა ახალი რომანის სიუჟეტი.

სკოლა ევრო-2000-ს პროზაიკოსი,მხატვარი, ილუსტრატორი, საბას პრემიის ლაურეატი მაკა ლდოკონენი ეწვია.

სკოლა ევრო-2000-ს პროზაიკოსი, მხატვარი, ილუსტრატორი, საბას პრემიის ლაურეატი მაკა ლდოკონენი ეწვია.

სტუმრებისა და მოსწავლეების უშუალო დიალოგი თანამედროვე საბავშვო ლიტერატურაზე გასაოცარი იყო, თითქოს უკვე იცნობდნენ მწერლის ჩანაფიქრს, ისე საუბრობდნენ -ინტერესით, გულწრფელად და მოციმციმე თვალებით.

წვიმიანი ბათუმის შემდეგ, სხვა წვიმისმოყვარე ქალაქი კიდევ თუ შემიყვარდებოდა, არ მეგონა, მაგრამ გაიდსია [ქალაქი რომანში – „ცხენისკუდები დილასთვის“] ხომ სხვაა – წვიმიანი, აგურისფერი ქალაქი, რომელიც ალბათ ისევ ჩემს ქალაქს ჩამოჰგავს.

წვიმიან ქალაქში ქოლგებით დადიან, დააქვთ სევდა და ნაღველი,ზოგჯერ სიხარულიც, მაგრამ „გამჭვირვალე ქოლგას შეფარებული ქალი სხვაა“, მას სხვა სურნელი და ჟღალი თმა აქვს.

ქალაქი კი ყველა ერთნაირია, წვიმდეს, თოვდეს თუ მზე ანათებდეს, აქაც უბედურებას ერთგან ბედნიერება მოაქვს, სიხარულს – ტკივილი… ეს „ქალაქი, როგორც წესი, ერთეულების უბედურებას არ იმჩნევს, დაიქცევა, აშენდება და მზესაც უსირცხვილოდ მოიხდენს.“

ასეთ ქალაქებში ცხოვრობენ, უყვარდებათ, ავად არიან, მელოტდებიან, ფეხმძიმედ ხდებიან და დედობისთვის ემზადებიან… ყველაზე მთავრი კი ის არის, რომ ცხენისკუდებს ამზადებენ დილასთვის, წითელსა და ჟღალს, ისეთს, რომელსაც მხოლოდ სიხარულის მოტანა შეუძლია.
სიხარული კი გვეპატიება…

„- როგორ გვეპატიება?
-იოლად.
-ყოველთვის?
-ყოველთვის.
-ნამდვილად იცი?
-ვიცი, ყოველთვის გვეპატიება.“

კი, სიხარული გვეპატიება, უსიყვარულობა არ გვეპატიება მხოლოდ.

ამ საოცარი წიგნის წაუკითხაობაც არ გვეპატიება, რადგან სიკვდილ-სიცოცხლის, სიხარულისა და ტკივილის, ბედნიერებისა და უბედურების მძაფრი შეგრძნებები კიდევ ერთხელ შემოიჭრას ჩვენ სულში. ამიტომაც ავტორმა სკოლის ბიბლიოთეკას უსახსოვრა „ცხენისკუდები დილასთვის“ იმ იმედით, რომ ძალიან ბევრ ახალ მკითხველს შეიძენს.

ინგა გოგიბერიძე

გადაბეჭდვის წესი


ასევე: