„ერთი ბათუმელი ბიჭი ვარ, გადახვეწილი დედაქალაქში, ჯერჯერობით ვახერხებ წინსვლას, მხოლოდ 22 წლის ვარ, როგორც იტყვიან, ჰოლივუდი არც ისე შორსაა, მთავარი წარმატება ჯერ წინ მაქვს. ბევრი მიმართულებით ვმუშაობ, თუმცა ძირითად დროს შოუმენის კარიერას ვუთმობ. კომედი არხზე ვმუშაობ, რამდენიმე პროექტში ვარ ჩართული. ამის გამო თეატრისთვის დრო აღარ მრჩება, ბევრ საქმეს როცა აკეთებ, რაღაცებს ხელს აკლებ და უხარისხოდ გამოგდის.” – ამბობს დათო მოისწრაფიშვილი.
დათო მხიარულთა და საზრიანთა კლუბის წევრი სკოლის ასაკიდან იყო, შემდეგ საზღვაო აკადემიის გუნდში თამაშობდა, საიდანაც საქართველოს ნაკრებში მოხვდა. „პრემიერ-ლიგაში პირველად ვთამაშობ, საერთოდ, ჯერ არც ერთი ქართული გუნდი არ გადასულა პრემიერ-ლიგაში. მიხარია, რომ ვარ ნაკრებში. იმის მიუხედავად, რომ ბევრი მითქმა-მოთქმა მოყვა ჩვენს მოსკოვში გამგზავრებას, ჩვენ მიგვაჩნია, რომ ეს უნდა გაგვეკეთებინა, არანაირი კავშირი არაა “კავეენსა” და პოლიტიკას შორის. რთული იყო ამ აგრესიის ნახვა, მერე შევეგუეთ, გასართობად არ წავსულვართ, საქმისთვის წავედით, მეორე ადგილზე გავედით რვა გუნდიდან. უკრაინის დაძაბული ვითარება დაემთხვა თამაშს, თუმცა უკრაინიდანაც იყო წარმოდგენილი იქ გუნდები.” – ამბობს დათო.
„მან-სან-კანი ადრე სხვანაირად მესმოდა. ვფიქრობ, ახლა უკვე ვიცი, როგორია ნამდვილი მხიარულთა და საზრიანთა კლუბი. სამწუხაროდ არ არის ჩვენთან კონკურენტული გარემო, არც თამაშები იმართება ხშირად. ნაკრებში ყველაზე მეტი ბათუმელი ვართ – ექვსნი, თან ყველა ვმღერით. რაც შეეხება მაყურებელს, კარგი მაყურებელი გვყავს. საქართველოში გვეცინება ადამიანებზე, სასაცილოდ გვეჩვენება ვინმეზე დაცინვა, შეურაცხყოფის მიყენება. მოსწონთ, როცა სულელის როლს ასრულებ სცენაზე, ან ხარ ფიზიკურად დაზიანებული, მაგალითად, კოჭლი. ნამდვილი მან-სან-კანი გულისხმობს სხვა რამეზე ხუმრობას, უფრო ცხოვრებისეულ, მიმდინარე მოვლენებზე.“ – გვიყვება დათო.
დათო საბაკალავრო სპექტაკლზე მუშაობს, ამის შემდეგ უკვე `დიპლომიანი მსახიობი~ იქნება, თუმცა ფიქრობს, რომ მსახიობობამდე ბევრი უკლია. აინტერესებს, როგორ მოირგებს ტრაგიკულ როლს, რადგან ამ დრომდე მხოლოდ კომედიური პერსონაჟის როლი მიუღია: „თეატრის მსახიობობა რთულია. სწავლის პერიოდში თოჯინების თეატრის მსახიობი ვიყავი, დრამატულ თეატრშიც მითამაშია. ორივე საქმიანობის შეთავსებას ვახერხებ საბედნიეროდ, თუმცა უფრო მეტად მან-სან-კანზე ვარ გადართული. არჩევანის გაკეთება რომ მომიწიოს ამ ორ პროფესიას შორის, ავირჩევდი იმას, რომელი შემოთავაზებაც უკეთესი იქნება, ჯერჯერობით თეატრი ნაკლებშემოსავლიანია, შოუმენის კარიერა უფრო შემოსავლიანია ჩემთვის.“
10 წლის წინ რამინ მიქაბერიძის მიერ ჩამოყალიბებულ „ხალხურ სიმღერების~ გუნდში მღეროდა, მაშინ ჰქონდა პირველი შეხება სცენასთან.
„ჯაზი მიყვარს, მართალია ჰოლივუდში მივდივარ (იცინის), მაგრამ ინგლისური ჯერ არ ვიცი კარგად, ამიტომაც როცა სიმღერას ვასრულებ ინგლისურ ენაზე, ყოველთვის საკუთარ ინტერპრეტაციას ვახდენ. კონკურსებისთვის, ვფიქრობ, ჯერ მზად არ ვარ, მომავალში ვაპირებ, კონცერტებზე ხშირად გამოვდივარ. თუმცა არავის არ აინტერესებს ჩემი ჯაზი, უნდათ, რომ გავაცინო, მხიარული სიმღერა შევასრულო, ერთხელ ალბათ ვიმღერებ სერიოზულად, მინდა შევასრულო რეიჩალზის – დედა.” – ამბობს დათო.
შეყვარებული არ არის, თუმცა ყოველთვის მოსწონს ვიღაც, სიყვარულზე “კარგი აზრისაა” და ფიქრობს, რომ თუ ვინმე გამოჩნდება მის ცხოვრებაში, უფრო მეტად მოტივირებული იქნება იმისათვის, რომ წარმატებული გახდეს: „და მაშინ მართლა აღარ იქნება შორი ჰოლივუდამდე. ორი რამ განსაკუთრებით მომწონს გოგოში, წითელი პომადა და ვარცხნილობა – კარე. მინდა, რომ მიყვარდეს.”
