მე და ჩემი მეზობლები ბორდელების გარემოცვაში ვცხოვრობთ: ოთხი ასეთი დაწესებულება გვაქვს წინა მხარეს და ერთი უზარმაზარი სასტუმრო უკან. დიდ სასტუმროს თურქეთის მოქალაქე ამუშავებს ქართველ პარტნიორთან ერთად.
ასეთ გარემოცვაში ცხოვრება ძალიან ჭირს, ამიტომაც მე და ჩემმა მეზობლებმა, დაახლოებით 15-მა ადამიანმა პოლიციის შესაბამის განყოფილებას განცხადებით შევატყობინეთ იმის შესახებ, რაც ხდება სასტუმრო „მირორში“. მოვიდა უბნის რწმუნებული, გამოიკვლია და რა… მისი შეფასებით იქ პროსტიტუციას ადგილი არ აქვს. პოლიციამ ჩვენი მტკიცებულება თუ არგუმენტები არ გაიზიარა.
„მირორში“ ყველა კატეგორიის გოგონები მუშაობენ, მათ შორის არიან ქართველებიც. ტრეფიკინგის ნიშნები ცხადია არის – თვენახევრის წინ ჩემი მეზობლები ასეთ ფაქტს შეესწრნენ – სექსმუშაკი პირდაპირ სასტუმროს წინ სასტიკად სცემა მამაკაცმა – ჯერ თმებით ათრია, შემდეგ კი ჩაარტყა მუცელში, გამოიძახეს სასწრაფო დახმარების ჯგუფი… ბუნებრივია, შეიყარა მთელი ქუჩა.
ვფიქრობ, ამ და სხვა ქმედებებში, რასაც მე და ჩემი მეზობლები ყოველდღიურად ვხედავთ, ტრეფიკინგის ნიშნები არის. ტრეფიკინგს სამართალდამცავებიც დაინახავდნენ, ეს პრობლემა ნამდვილად რომ აინტერესებდეთ.
ქართული კანონმდებლობით პროსტიტუციისთვის ადგილის გადაცემა დანაშაულია. „მირორში“, ისე როგორც ამ ტიპის სხვა დაწესებულებებში, ჩვენ გვეუბნებიან, რომ ეს არის სასტუმრო, რესტორანი, ღამის კლუბი. ეს ნაწილობრივ სიმართლეა – იქ ღამის კლუბი არ მუშაობს, მაგრამ სასტუმრო, ძირითადად, მეძავებს იღებს. სხვათა შორის, იგივე მეძავები ამ სასტუმროს პირველ სართულზე არიან დასაქმებულები. რესტორანი და ღამის კლუბი კი მხოლოდ და მხოლოდ პროსტიტუციას ემსახურება.
არის თუ არა პროსტიტუციისთვის ადგილი გაცემული? – ამის დადგენა არც ისე იოლია, ამისათვის პოლიციამ უნდა აწარმოოს სისტემატური ოპერატიული დაკვირვება, უნდა განსაზღვროს რა ტიპის სამუშაო შეასრულოს. შესაძლოა ჩანერგოს ოპერმუშაკიც, რომელიც ამ ფაქტს გამოავლენს.
მე ასე ვხედავ ამ საკითხის შესწავლის გზებს, მაგრამ შს სამინისტროს ბათუმის მესამე განყოფილება ჩემს მოსაზრებას რომ არ იზიარებს, იქედანაც ჩანს, რომ რამდენიმეკვირიანი დაკვირვების შედეგად „მირორში“ პროსტიტუციის კვალიც კი ვერ აღმოაჩინეს… არ ვიცი ამას პოლიცია რითი ხსნის, მათი არგუმენტები არ მომისმენია.
არც ის ვიცი, რატომ უჭირთ მათ ტრეფიკინგის ნიშნების შემჩნევა – ალბათ იმიტომ, რომ ერთია, როცა კანონი რაღაცას კრძალავს და მეორე – ხელისუფლების პოლიტიკური ნება. თუ ეს ორი ფაქტორი ერთმანეთთან თანხვედრაში არ მოდის, მაშინ კანონი არ მოქმედებს.
ამდენი ბორდელის არსებობა ბათუმში არის თუ არა პოლიციის უმოქმედობის შედეგი? – ამ კითხვაზე მე ჩემი პასუხი მაქვს: დიახ, ეს არაეფექტური გამოძიების შედეგია. მოსახლეობაში არსებობს მოსაზრება, რომ ხშირ შემთხვევაში მათ პოლიციელები და ცალკეული ჩინოსნები მფარველობენ. პირადად მე ამის არავითარი დოკუმენტი, მტკიცებულება არ მაქვს. ის მეტ-ნაკლები სიზუსტით იციან იმ ადამიანებმა, რომლებიც ამ ტიპის დაწესებულების გვერდით ცხოვრობენ, ზუსტად იციან რომელი პოლიციელი და ჩინოვნიკი რომელ დაწესებულებას მფარველობს.
რაზეც მე ვსაუბრობ, ეს არ არის ცალკეული დანაშაული, ეს სისტემური პრობლემაა და ბათუმს აწუხებს. ვფიქრობ, ძალიან კარგი იქნება, თუ საზოგადოების აქტიური წევრები ამ სასტუმროებს დავასურათებთ და გამოვაქვეყნებთ. ჩვენ ვალდებულნი ვართ ძალოვანები გამოვაფხიზლოთ. იქნებ როგორმე მათაც დავანახოთ, რამდენად მასშტაბურია ეს პრობლემა და არა ისე, როგორც ეს მოხდა კაფე-ბარ „X“-ის მფლობელთან დაკავშირებით. ეს ადამიანი ცოტა ხნის წინ დააკავეს, მეორე თუ მესამე დაკავება იყო ეს მისთვის…
ვიცი ისეთი შემთხვევებიც, როცა მსგავსი დაწესებულების ხელმძღვანელი ჯერ დააჯარიმეს, შემდეგ მის წინააღმდეგ სისხლის სამართლებრივი დევნა დაიწყო, მაგრამ საოცრება ის არის, რომ საბოლოო ჯამში ეს ადამიანები რატომღაც იგივე დაწესებულებებში აგრძელებენ იმავე ტიპის საქმიანობას. არ ვიცი, ამას რა ახსნა უნდა მოვუძებნოთ. შესაძლოა ცალკეულ შემთხვევაში საქმე გვქონდეს მფარველობასთან, რაზეც საზოგადოებაში საკმაოდ მაღალი ეჭვი არსებობს. მაგრამ როცა პოლიციის მთავარ სამმართველოსა თუ პოლიციის განყოფილებებში ათობით განცხადებაა შესული და პრობლემა პრობლემად რჩება, ვფიქრობ საქმე გვაქვს სხვა რამესთან, რასაც მხოლოდ ცალკეული პოლიციელების მხრიდან ან მაღალჩინოსნების მხრიდან ამ ტიპის დაწესებულებების მფარველობა ჰქვია. საქმე სისტემურ პრობლემასთან გვაქვს.
