საქართველოს საპარლამენტო უმრავლესობა „უცხოური გავლენის აგენტების“ შესახებ რუსული კანონის სხვა სახელწოდებით დაბრუნებას ცდილობს. ანალოგიური კანონპროექტი, რომელიც დამოუკიდებელ მედიასა და არასამთავრობო ორგანიზაციებს ამჯერად „უცხოური ინტერესების გამტარ ორგანიზაციებად“ მონიშნავს, „ქართულმა ოცნებამ“ შარშანაც დააინიციირა, თუმცა მასობრივი საპროტესტო აქციების შემდეგ ჩააგდო.
რუსული კანონის გავლენას ეხმაურება თამთა ხალვაში, პროფესორი, სოციალური და კულტურული ანთროპოლოგიის სადოქტორო პროგრამის ხელმძღვანელი, ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტში:
„სიტყვა „უცხოურს“ ქართულ აკადემიურ სფეროში წინააღმდეგობრივი დატვირთვა აქვს და ხშირად, ცარიელი აღმნიშვნელი უფროა, ვიდრე რაიმე შინაარსის მატარებელი. ვისაც ერთი კვლევითი გრანტი მაინც მიუღია რუსთაველის ფონდიდან ან ვისაც ერთი საგანმანათლებლო პროგრამის აკრედიტაციასთან მაინც ჰქონია შეხება, ყველამ იცის, რომ სიტყვა „უცხოური“ ან „უცხოელი“ ლამის განათლებისა და კვლევის სტანდარტის აღმნიშვნელ ცნებად გადაიქცა ჩვენს სფეროში. ეს საუცხოო სიტყვა, რომელიც ხან „უცხოელ ექსპერტად“ და ხანაც „უცხოურ უნივერსიტეტად“ გვევლინება უმაღლესი განათლების მარეგულირებელ დოკუმენტებსა თუ ტექსტებში, ლამის ხარისხის საზომ ერთეულად ჩამოყალიბდა ჩვენს რეალობაში და ის ხშირად, კრიტიკისა და ქილიკის საგანიც კია. ჰოდა, არ არსებობს პროგრამა ან კვლევითი პროექტი აკადემიურ სფეროში, სადაც სიტყვა „უცხოური“ არ ფიგურირებდეს და რომელსაც დადებითი მნიშვნელობა არ გააჩნია.
უცხოური გავლენის გამჭვირვალობის შესახებ კანონის მიღების შემთხვევაში, ეს სიტყვა თითქოს ფერს იცვლის, უფრო ნეგატიურ შინაარსს იძენს და ახლა, ყველა ჩვენგანი დიდი სიფრთხილით უნდა მოვეკიდოთ მას, რადგან ის ასევე ცვლის აკადემიურ სფეროში საერთაშორისო თანამშრომლობებისა და დაფინანსების შესაძლებლობებსა თუ მოლოდინებს. უფრო კონკრეტულად, ამ სიტყვის „განეგატიურებით“ სიტუაცია უკეთესობისკენ კი არ იცვლება, არამედ უარესობისკენ, რადგან ის გვიქადის აკადემიურ თვითიზოლაციონიზმსა და ჩაკეტილობას, რაც რუსეთში უკვე განხორციელდა.
ჰოდა, როგორც „ოცნების“ ვითომ გაუმჯობესებისკენ მიმართული ყველა კანონ-ვირ-ეშმაკობა, ესეც ზუსტად ამ ჟანრიდანაა, რადგან:
ეს კანონი მიზანში იღებს ყველა საგანმანათლებლო ორგანიზაციასა და პირს, რომელიც კვლევისა და სწავლების დაფინანსების ისედაც მწირ პირობებში, დამატებით რესურსს საერთაშორისო ფონდებში, უნივერსიტეტებსა და ორგანიზაციებში ეძებს.
არაერთ ჩვენგანს აქვს გამოვლილი ეს გზა ამ ქვეყანაში, როდესაც სწორედ „უცხოური“ ფონდების საშუალებით შევძელით კვლევაც, განათლების მიღებაც და შემდეგ უკან დაბრუნებაც, რომ ისევ წვალებით, თვითორგანიზებითა და ფინანსების დამატებითი წყაროების მოძიებით, სხვა სტუდენტებისთვის შეგვძლებოდა კვლევისა და სწავლების ელემენტარული პირობების შექმნა ჩვენს ქვეყანაში.
ეს კანონი, მაგალითად, ბიოლის ფონდის სტიპენდიატებს, რომლებიც ჩვენს სადოქტორო პროგრამაზე სწავლობენ და ანთროპოლოგიური კვლევის განვითარებაში არიან ჩართულნი, უცხოური გავლენის აგენტებად მონიშნავს. ეს კანონი ასეთად არ მონიშნავს, არც მსხვილ საერთაშორისო ბიზნეს კორპორაციებს ან კომპანიებს და არც ადგილობრივი ოლიგარქების მიერ დაფინანსებულ ფონდებს, რომელთა ფინანსები არა თუ გაუმჭვირვალეა, არამედ ისინი ზიანს აყენებენ გარემოსა და ადამიანებს.
გამოდის, რომ ყველა სტუდენტი ან პროფესორი, რომელიც სტიპენდიას ან კვლევით გრანტს იღებს საერთაშორისო ფონდებიდან უცხოური გავლენის აგენტია, მაშინ როდესაც საქართველოს პარლამენტში სხედან პოლიტიკოსები, რომლებიც იღებენ კანონს, რომლის ანალოგმაც რუსეთის უნივერსიტეტებიდან გააქცია პროფესურა და სტუდენტები, მოღალატედ შერაცხა ისინი და ქვეყანაში დაბრუნების შესაძლებლობა მოუსპო მათ. ასევე, ყველა ის მკვლევარი და პროფესორი, რომელიც საქართველოს მოქალაქე არ არის, მაგრამ ჩვენთან ერთად ჩართულია კვლევისა თუ საგანმანათლებლო პროგრამის განვითარებასა და დაფინანსებაში, უცხოური გავლენის აგენტია, რაც ძლივს ნაშენებ საერთაშორისო კავშირებსა და თანამშრომლობებს უბრალოდ წყალს კი არ შეუყენებს, არამედ მთლიანად მოშლის და ჩამოაქცევს მათ“ – წერს თამთა ხალვაში ფეისბუკზე.
ამავე თემაზე:
როგორ უნდა აუხსნა სტუდენტებს, რომ ერთი წლის წინანდელი განცხადების ამოყირავება ნორმაა – ლალი ანთიძე
ეს კანონი რუსეთის გაცხადებულ ინტერესებშია – ნანა ტრაპაიძე რუსულ კანონზე
