მთავარი,სიახლეები

რატომ წავიდა ქალი ემიგრაციაში 4 შვილთან და ქმართან ერთად – რას ჰყვება დედა ექიმების შეცდომაზე

29.12.2023 •
რატომ წავიდა ქალი ემიგრაციაში 4 შვილთან და ქმართან ერთად – რას ჰყვება დედა ექიმების შეცდომაზე

სოფია წიწაკიშვილი ემიგრაციაში 4 შვილთან და ქმართან ერთად წავიდა 5 წლის წინ. მის ერთ-ერთ შვილს, ბარბარეს სპინა ბიფიდას დიაგნოზი დაუდგინდა და თვე-ნახევრის იყო, როცა ბავშვს საქართველოში ოპერაცია გაუკეთეს. მოგვიანებით გაირკვა, რომ ოპერაცია არასწორად ჩატარდა.

ცნობილმა თურქმა ნეიროქირურგმა ბიულენთ ბოზიგიტმა დაადასტურა, რომ ბავშვის მდგომარეობა ექიმებმა არასწორი ოპერაციის შესახებ დამალეს.

ბარბარეს მოგვიანებით თურქეთში ხერხემლიდან თიაქარის ამოღება დასჭირდა, სწორედ ამ დროს გაირკვა, რომ სპინა ბიფიდა საქართველოში არ ამოუკვეთიათ და ადგილზეა.

ბარბარეს სპინა ბოფიდა დახურულ მდგომარეობაში ჰქონდა და ხერხემლის სითხე დაღვრილი არ იყო. ბავშვის დედა ამბობს, სწორი ოპერაცია რომ გაეკეთებინა ბარბარესთვის საქართველოში შესაბამის სპეციალისტს, ის შშმ პირი არ იქნებოდა.

როცა  ბარბარე 8 თვის გახდა, არასწორი ოპერაციის შედეგად წელს ქვევით მოწყდა:

„ამის მერე დავიწყეთ ბრძოლა, დავდიოდით ექიმიდან ექიმთან. სოციალურად დაუცველი ოჯახის სტატუსი გვქონდა და გვეკუთვნოდა იაშვილის საავადმყოფოს უკან მდებარე სარეაბილიტაციო ცენტრში რეაბილიტაცია.

სამწუხაროდ, ეს არ იყო ხარისხიანი სარეაბილიტაციო ცენტრი, კვირაში ერთ დღეს უკეთებდნენ ელექტროფორეზს ბარბარეს და სულ ეს იყო.

საჭირო იყო ასევე მასაჟები, გაწელვები, ათასი რამ… დავდიოდით ხან ერთ კლინიკაში, ხან მეორეში, ყველას ვეკითხებოდი აზრს და რჩევას, ვისაც ასეთი ბავშვი ჰყავდა, მაგრამ ეს ყველაფერი იმხელა ფინანსურ რესურსს მოითხოვდა, თუნდაც ერთი კურსი სარეაბილიტაციო პროგრამის… სამწუხაროდ, ჩვენ ამის საშუალება არ გვქონდა“, – ამბობს სოფია წიწაკიშვილი.

ბარბარეს 6 წლამდე მკურნალობდნენ უშედეგოდ. 6 წლის რომ გახდა ორი თურქი ნეიროქირურგი ჩამოვიდა საქართველოში. სოფიამ ბარბარე კონსულტაციისთვის მიიყვანა ექიმებთან, რის შემდეგაც დაასკვნეს, რომ ბავშვის სიცოცხლე საფრთხეში იყო.

„იაშვილის, ჟვანიას სახელობის კლინიკებში არ იყო დარჩენილი ნევროლოგი და ორთოპედი, ვინც ჩემს შვილს არ სინჯავდა და არავის მსგავსი რამ არ უთქვამს.

თურქმა ექიმებმა დაასკვნეს, რომ ბარბარეს ხერხემლის მდგომარეობით გამოწვეული მენინგიტის საშიშროება ჰქონდა. 25 ათასი დოლარი შევაგროვეთ და თურქეთის ქალაქ მალათიაში 6 ოპერაცია გაუკეთდა ბავშვს“, – იხსენებს 6 წლის წინანდელ ამბებს სოფია წიწაკაშვილი.

ოპერაციების მიზანი იყო ბარბარეს ფეხზე დადგომა, რომ გაევლო, ნაბიჯების გადადგმა შესძლებოდა. თურქი ექიმები ამის გარანტიას იძლეოდნენ იმ შემთხვევაში, თუ პოსტოპერაციული რეაბილიტაცია სწორად წარიმართებოდა. რეაბილიტაციას თურქეთში დამატებით 16 ათასი დოლარი სჭირდებოდა, გარდა იმ 25 ათასი დოლარისა, რაც ოჯახს ოპერაციებში დაეხარჯა.

ოჯახს ამის საშუალება აღარ ჰქონდა. თურქი ექიმების რჩევით საქართველოში ბარბარეს რეაბილიტაციის გაგრძელება აზრს მოკლებული იყო. საჭირო იყო რეაბილიტაცია ელექტრორობოტით, რომელიც საქართველოს არ ჰქონდა.

ოჯახს ბავშვი საფრანგეთში ან გერმანიაში უნდა წაეყვანა.

საფრანგეთში წასვლა გადაწყვიტეს, რის შემდეგაც ერთ კვირაში სოციალურ სამსახურთან დაენიშნათ გასაუბრება. სამსახურმა ისინი სარეაბილიტაციო კლინიკაში გადაამისამართა. მას შემდეგ 5 წელია ბარბარე უწყვეტ სარეაბილიტაციო პროგრამაშია ჩართული:

„ბავშვს ფეხები ჰქონდა გაწვრილებული და მკურნალობის შედეგად ახლა ორივე ფეხის ზრდა ნორმალურია. გამოსწორდა ხერხემლის მდგომარეობა. იანვარში ბორდოს კლინიკაში მივდივართ ხერხემალზე კიდევ ერთი ოპერაციის ჩასატარებლად.

ბავშვი იმდენად კარგად გრძნობს თავს, სიტყვებით ვერ აღვწერ. ეს ვიზუალურადაც იგრძნობა. თუ რაიმე საყრდენი აქვს, გადაადგილდება საკუთარი ფეხით, მაშინ როცა ეტლიდანაც ვერ დგებოდა. კიბეზე თავისი ფეხით ჩადის და ამოდის, კედელსაც დაჰყვება“, – ამბობს სოფია.

სპინა ბიფიდას სინდრომს საშარდე სისტემის პრობლემები და ინფექციები ახასიათებს. ეს ამ დაავადების თანმდევი გართულებაა. ბარბარესაც ჰქონდა ასეთი გართულებები, თუმცა როგორც სოფია ამბობს, ამის შესახებ საქართველოში ექიმებს ის არც გაუფრთხილებიათ და არც ამ მხრივ აუცილებელი მკურნალობა დაუნიშნავთ.

ბარბარეს უროლოგიური მდგომარეობა სავალალო იყო, სანამ საფრანგეთში ჩამოვიდოდით, არასდროს მიგვიღია შესაბამისი მედიკამენტები, არავის დაუნიშნავს. აქ მკურნალობით ეს პრობლემაც დავძლიეთ“, – ამბობს შშმ ბავშვის დედა.

ბარბარე ახლა პარასპორტსმენია. ორი ოქროს მედალი და თასი აქვს მოპოვებული. შშმ პირების სპორტში ჩართვა საფრანგეთში სარეაბილიტაციო პროგრამის ნაწილია.

ბარბარემ აქვე იპოვა სამსახური, დაასაქმეს კიდეც სპორტულ საზოგადოებაში და უმძიმესი ფსიქოლოგიური მდგომარეობაც შეიცვალა, რაც მუდმივად შინ ყოფნით და სოციალიზაციის ნაკლებობით იყო გამოწვეული.

ბავშვის მშობელი ამბობს, რომ საქართველოში ბარბარე სკოლაშიც არ დადიოდა, რადგან მუდმივი დისკრიმინაციის მსხვერპლი იყო. ემიგრაციაში წასვლის შემდეგ ამ ტრავმების დასაძლევად მასთან კვირაში სამჯერ დადიოდა ფსიქოლოგი თარჯიმნის თანხლებით. ისინი ბარბარესთან დიდხანს მუშაობდნენ, არწმუნებდნენ, რომ შშმ პირი საზოგადოების ჩვეულებრივი წევრია, რომ ეს არ არის სირცხვილი და ბარბარეს აქვს საკუთარი უფლებები.

სოფია წიწაკაშვილი ამბობს, რომ შშმ ბავშვთა რეაბილიტაციის პროცესში ბარბარეს მაგალითზე, ბავშვებს უკეთდებათ ყველაფერი, რაც სჭირდებათ. აქვთ უახლესი აპარატურა. ჩართულია ფსიქოლოგების, ლოგოპედების, პედიატრების, ბავშვთა თერაპევტების, ნეიროქირურგების, მასაჟისტების, ერგოთერაპევტების ჯგუფი:

„ბავშვი, რომელიც ეტლში უნდა მჯდარიყო სამუდამოდ, წამოდგა. ამას გარდა, მე საოცარი შედეგების მოწმე ვარ და ყოველდღიურად ვხედავ ცვლილებებს.

ვიბრძოდი საქართველოში, რომ ექიმის შეცდომა ეღიარებინათ მის კოლეგებს, ექიმის, რომლის არასწორმა ოპერაციამაც ჩემი შვილი შშმ პირად აქცია. მინდოდა მომავალში დამეცვა სხვა ბავშვები მსგავსი შედეგისგან, მაგრამ ექიმებისგან პასუხად მივიღე, რომ კოლეგაზე ამას ხმამაღლა არასდროს იტყოდნენ“, – ამბობს სოფია წიწაკიშვილი.

სოფიას ოთხივე შვილი სკოლაში დადის. ბავშვებმა გარემოსთან ადაპტაცია უკვე შეძლეს და თავს ლაღად გრძნობენ. სოფია იხსენებს, რომ ემიგრაციის პირველ წელს საფრანგეთში წასული სხვა ქართველი ემიგრანტების მსგავსად მათი მდგომარეობაც რთული იყო: საცხოვრებელი, საკვები, ყოველდღიური ხარჯები…

ყველაფერი შედარებით გამარტივდა ბოლო 3 წელია ოჯახისთვის, მას შემდეგ, რაც ბარბარეს დაავადების გამო ოჯახმა ქვეყანაში ლეგალურად ცხოვრებისა და მუშაობის უფლება მიიღო. ბარბარეს შშმ პირებისთვის განკუთვნილი ყოველთვიური პენსია ერიცხება, ოჯახს ფინანსურად ეხმარება საფრანგეთის სოციალური სამსახურიც.

საფრანგეთში ყოველწლიურად იზრდება იმ ქართველი მიგრანტების რიცხვი, რომლებსაც მძიმე დაავადებები აქვთ და საქართველოში ვერ მკურნალობენ: მკურნალობის სიძვირის ან ამა თუ იმ სამედიცინო პროცედურის არარსებობის გამო.

მიგრანტებს შორის ბევრია შშმ პირი, პაციენტები ონკოლოგიური დაავადებებით და თირკმლის უკმარისობით.

გადაბეჭდვის წესი


ასევე: