ნატალია შანთაძე სოფელ ქვედა კვირიკეში ცხოვრობს. სოფელში ნატალიას ყველა იცნობს – ეს ის ქალია, რომელიც მოტობლოკით მეზობლებს მიწას უმუშავებს.
45 წლის ნატალია ოთხი შვილის დედაა. იგი ყოველ დილას 5 საათზე დგება და სამსახურში მიდის. ქობულეთში, დასუფთავებაში მუშაობს. მიწის დამუშავება ნატალიასთვის დამატებითი შემოსავალია – ოთხ შვილს ბევრი სჭირდება.
„ჩემი მეუღლე სულ ემიგრაციაში იყო, მე სახლში ბავშვებს და ავადმყოფ დედამთილს ვუვლიდი. რამდენიმე წლის წინ ჩემს მაზლს ვთხოვე, მოტობლოკის ყიდვაში დამხმარებოდა. ძალა უნდა მიწის დახვნას, აღმოჩნდა, რომ მე შედარებით იოლად გავუმკლავდი. ჯერ მარტო ჩემს ბაღჩას ვხნავდი. მოსავალი რომ ავიღე და მეზობლებმა დაინახეს საქმე კარგად გამომდიოდა, შემომთავაზეს მათაც დავხმარებოდი,“ – უყვება „ბათუმელებს“ ნატალია.
მოგვიანებით ნატალიას მეუღლე საქართველოში დაბრუნდა და ახლა ცოლ-ქმარი ერთად შრომობს.
„შეიძლება ზოგ ქალს გაეცინოს, მაგრამ ჩემი მეუღლე როცა სახლშია, ბავშვს უვლის, ბაღში მიჰყავს, საჭმელს უმზადებს. მე მას ვეხმარები, ის მე მეხმარება.
მძიმე სამუშაოა შეიძლება რასაც ვაკეთებ, მაგრამ მე თვითონ მსიამოვნებს. იცი რატომ? აი, მთელი დღე სამზარეულოში რომ დააღამო და გაათენო, მაინც არაფერი არ ჩანს, მაინც იგივეა.
კაცები აგერ შეშას დაჩეხავენ, ტრაქტორით იმუშავებენ და ჩანს… მე რომ ვმუშაობ, მთელი სოფელი მიყურებს და ხედავს – აუ, შენ რამდენს შრომობო. გარეთ შრომა უფრო ჩანს.
და სახლში, კარგად იცით, სისუფთავეს ძალიან, ძალიან დიდი დრო სჭირდება, დილიდან საღამომდე რომ აკეთო, ოთხ ბავშვთან მით უმეტეს, მაინც არ ჩანს. თუმცა მაინც, კაცის და ქალის საქმე რამ გაყო?“ – ამბობს ნატალია.
მისი თქმით, მართალია, მიწაზე მუშაობა ურჩევნია, მაგრამ სამზარეულოშიც ძლიერია – კარგი ხელი მაქვს, ყველაფერი კარგად გამომდისო – ამბობს.
ნატალიას ოთხი შვილი ჰყავს. გოგო საკონდიტროზე სწავლობს, ერთი ბიჭი სკოლას ამთავრებს და მეზღვაურობას აპირებს, კიდევ ერთი ბიჭი მერვე კლასის მოსწავლეა, ყველაზე პატარა კი ბაღში დადის.
მეოთხე შვილი რომ შეეძინა, მთავრობისგან დახმარების სახით 1000 ლარი მიიღო. ამ თანხით ოჯახმა შესაწამლი აპარატი იყიდა და ახლა ამ აპარატით ყოველ გაზაფხულზე შემოსავალი აქვთ. როცა საკუთარ ბაღებს შეწამლავენ, მერე მეზობლების ბაღებში მუშაობენ.
ნატალია ამბობს, რომ ზოგჯერ, ზაფხულობით ბავშვები სამსახურშიც მიჰყავს, რათა მათაც ნახონ, როგორ მუშაობს.
„ჩემს შვილებს ჩემთან ერთად შრომას ვასწავლი. ხანდახან შაბათ-კვირას ბევრია დასასუფთავებელი და დამყავს, რომ იცოდნენ, თუ არ ისწავლიან, იქნებიან ისე, როგორც მე ვარ – სხვის ბაღჩებს ვხნავ და ვცდილობ, შვილებს არაფერი მოვაკლო. მინდა, ასე არ იყვნენ, ისწავლონ და რაც შეიძლება, მეტი მივცე.
მე იმას კი არ ვიძახი, რომ მიწაზე შრომა ცუდია. მშრომელი ხალხიც სჭირდება ქვეყანას, ყველა მინისტრი ხომ ვერ გამოვა. მე ასე ვფიქრობ, მაგრამ მინდა, რომ ჩემმა შვილებმა კარგი განათლება მიიღონ,“ – ამბობს ნატალია.
