შპს უნივერსალური იურიდიული მომსახურების ჯგუფის საჩივრიდან:
„სატენდერო პირობების 2.2.1 პუნქტის „ე“ ქვეპუნქტით დაწესებულია შემდეგი მოთხოვნა: სატენდერო დოკუმენტაციის მოთხოვნებთან შესაბამისობის დადასტურების მიზნით, უცხოური საწარმოს/უცხოური საწარმოს ფილიალის/წარმომადგენლობის მიერ ან სახელმწიფო შესყიდვების ერთიან ელექტრონულ სისტემაში სხვა პრეტენდენტის მიერ წარმოდგენილ უცხო ქვეყანაში შედგენილ გამოცდილების შესახებ დოკუმენტზე ხელმოწერები დამოწმებული უნდა იყოს ნოტარიუსის ან შესაბამისი საჯაროსამართლებრივი უფლებამოსილების მქონე პირის მიერ, ხოლო ამ უკანასკნელის ხელმოწერა-ლეგალიზებული ან აპოსტილით დამოწმებული და მას თან უნდა ერთვოდეს ნოტარიულად დამოწმებული ქართული თარგმანი.
ხელშეკრულებების გაფორმების წესი მოწესრიგებულია საქართველოს სამოქალაქო კოდექსის მეორე კარით და ამავე კოდექსის 50-ე მუხლის თანახმად, გარიგება არის ცალმხრივი, ორმხრივი ან მრავალმხრივი ნების გამოვლენა, რომელიც მიმართულია სამართლებრივი ურთიერთობის წარმოშობის, შეცვლის ან შეწყვეტისაკენ.
საქართველოს სამოქალაქო კოდექსის 68-ე მუხლის თანახმად, გარიგების ნამდვილობისათვის საჭიროა კანონით დადგენილი ფორმის დაცვა. თუ ასეთი ფორმა არ არის დაწესებული, მხარეებს შეუძლიათ თვითონ განსაზღვრონ იგი, ხოლო ამავე კოდექსის 69-ე მუხლის მე-3 ნაწილის თანახმად, გარიგების წერილობითი ფორმის არსებობისას საკმარისია გარიგების მონაწილე მხარეთა ხელმოწერა.
გარდა გარიგებაზე/ხელშეკრულებაზე ხელმოწერისა, საქართველოს სამოქალაქო კოდექსი არანაირ დამატებით მოთხოვნებს არ უწესებს ხელშეკრულების მხარეებს და ამასთან არ ავალდებულებს გარიგებაზე/ხელშეკრულებაზე ხელმოწერის ნოტარიულად დამოწმებას.
აღნიშნული ასევე მოწესრიგებულია საერთაშორისო კონვენციებითა და შეთანხმებებით, რაც რატიფიცირებულია საქართველოს მიერ.
შესაბამისად, ხელშეკრულებების გაფორმების ეტაპზე, ვერც ერთი ბიზნეს სუბიექტი ვერ დაუშვებს იმ გარემოებას, რომ მას მომავალში, კანონმდებლობის შესაბამისად გაფორმებულ ხელშეკრულებაზე, კონკრეტული გამოცდილების დასადასტურებლად დასჭირდებოდა ხელმოწერის ნამდვილობის დამოწმებას, რაც წარმოადგენს სამართლებრივ ნონსენსს და კანონსაწინააღმდეგო დანაწესს.
სატენდერო კომისიის მიერ დაწესებული მოთხოვნა უნდა გამომდინარეობდეს კანონმდებლობიდან და უნდა შეესაბამებოდეს კანონმდებლობის მოთხოვნებს.
გარდა ზემოაღნიშნული კანონსაწინააღმდეგო ჩანაწერისა, ცალსახად აბსურდულია სატენდერო პირობების 2.2.1. პუნქტის „ზ“ ქვეპუნქტის მოთხოვნა, რომელიც ავალდებულებს პრეტენდენტს წარმოადგინოს იმ დამკვეთ(ებ)ის მიერ გაცემული სარეკომენდაციო წერილ(ებ)ი, რომელთანაც გაფორმებული ხელშეკრულებების ფარგლებში შესრულებული აქვს (ა) და (ბ) პუნქტით გათვალისწინებული მოთხოვნის შესაბამისი სამუშაოები.
პრეტენდენტს მოთხოვნილი აქვს კონკრეტული გამოცდილების დამადასტურებელი დოკუმენტაციის წარდგენის ვალდებულება, რომელიც ადასტურებს პრეტენდენტის მიერ ანალოგიური სამუშაოების შესრულებას, შესაბამისად, გაუგებარია, სარეკომენდაციო წერილების წარდგენის დავალდებულებით, რისი დადგენა სურს შემსყიდველს და იმ შემთხვევაში, თუ პრეტენდენტი აკმაყოფილებს მოთხოვნილ გამოცდილებას და შესაბამისი ხელშეკრულებებით, მიღება-ჩაბარების აქტებითა და სხვა შესრულების დამადასტურებელი დოკუმენტაციით დასტურდება შესრულება, სარეკომენდაციო წერილის მოთხოვნის დაწესება არის სრულად ზედმეტი და არაპროპორციული მოთხოვნა.
2.2.1. პუნქტის „თ“ ქვეპუნქტით ამხანაგობის მიმართ დაწესებულია სრულად კანონსაწინააღმდეგო მოთხოვნა, რომელიც ასევე თავდაყირა აყენებს საქართველოს კანონმდებლობის მოთხოვნების ამხანაგობის მიმართ.
პირველ რიგში გვინდა აღვნიშნოთ, რომ არც საქართველოს სამოქალაქო კოდექსი და არც სახელმწიფო შესყიდვების სააგენტოს თავმჯდომარის 2017 წლის 14 ივნისის N 12 ბრძანება ამხანაგობის შექმნის პერიოდთან/თარიღთან დაკავშირებით არანაირ შეზღუდვას არ აწესებს, შესაბამისად, კომპანიებსა თუ ფიზიკურ პირებს მინიჭებული აქვთ უფლებამოსილება კონკრეტულ ტენდერში მონაწილეობის მიზნით შექმნან ამხანაგობა და მიიღონ მონაწილეობა ტენდერში და თავისუფლად წარადგინონ სატენდერო შეთავაზება.
ელექტრონული ტენდერის ჩატარების წესის 24-ე მუხლით ამხანაგობის მიმართ დაწესებულია ის მოთხოვნები, რასაც უნდა აკმაყოფილებდეს ამხანაგობა და ასევე დაწესებულია ამხანაგობის წევრთა გამოცდილების დადასტურების წესი.
გარდა ზემოაღნიშნული დარღვევებისა, შემსყიდველს აქვს გასაოცარი დანაწესი და მოთხოვნა აუდიტორული კომპანიების მიმართ, რაც გარდა ჩვენს მიერ სადავოდ გამხდარი სრულად არაკვალიფიციური დანაწესებისა, ასევე წარმოადგენს ნულოვანი კვალიფიკაციის მაჩვენებელს.
2.6.1.3. პუნქტის მე-2 ქვეპუნქტის მოთხოვნა : ანგარიშგების აუდიტი ჩატარებული უნდა იყოს ისეთ ქსელში შემავალი ფირმის მიერ, რომელსაც საქართველოში ჰყავს წევრი წარმომადგენლობა ან ფილიალი, რომელთანაც სამსახურის მიერ განხორციელებულია ხარისხის კონტროლის სისტემის მონიტორინგი და სამსახურის უფროსის ბრძანებით, აუდიტორულ ფირმას, მონიტორინგის შედეგების მიხედვით, მინიჭებული აქვს პირველი კატეგორიის დასკვნითი შეფასება.
უცხოური კომპანიების მიერ მათი ანგარიშგების აუდიტი ტარდება იმ წესებისა და მოთხოვნების შესაბამისად, რომელსაც აწესებს კონკრეტული რეზიდენტი ქვეყნის კანონმდებლობა, შესაბამისად, ნებისმიერი უცხოური საწარმო მოქმედებს მისი ქვეყნის კანონმდებლობის შესაბამისად, როგორც საქართველოს რეზიდენტი კომპანიები მოქმედებენ საქართველოში მოქმედი კანონმდებლობით დადგენილი წესი.
აღნიშნულის გათვალისწინებით, თუ უცხოური კომპანიების ანგარიშგების აუდიტი ჩატარებულია საერთაშორისო სტანდარტების შესაბამისად მოქმედი აუდიტორული კომპანიის მიერ, რომელსაც კონკრეტული რეზიდენტი ქვეყნისა და საერთაშორისო კანონმდებლობის შესაბამისად, მინიჭებული აქვს პირველი კატეგორიის აუდიტორული დასკვნის გაცემის უფლებამოსილება, თუმცა კონკრეტულ აუდიტორულ კომპანიას, რომელიც ასევე წარმოადგენს ბრენდულ და რეპუტაციულ საერთაშორისო კომპანიას, რომელიც ასევე წარმოადგენს საერთაშორისო აუდიტის ქსელის წევრ კომპანიას და არ გააჩნია საქართველოში ფილიალი.“
„ყოველივე ზემოაღნიშნულიდან გამომდინარე, გთხოვთ ბათილად ცნოთ სატენდერო პირობების 2.2.1. პუნქტის „ე“ , „ზ“ და „თ“ ქვეპუნქტები და სატენდერო პირობების 2.1.6.3. პუნქტის მე-2 ქვეპუნქტი და დაავალოთ შემსყიდველ ორგანიზაციას სატენდერო პირობების კანონმდებლობასთან შესაბამისობაში მოყვანა“