როგორც მოგეხსენებათ თვითმმართველობის არჩევნები ჩატარდა 28 მაისიდან 3 ივნისის ჩათვლით და ეს გახლდათ ტრადიციული პროცესი, რაც 2006 წლიდან მოსდევს უნივერსიტეტს, იმ პერიოდიდან როცა პირველად შეიქმნა თვითმმართველობის სისტემა, რომელიც თითქოსდა სტუდენტთა ინტერესების დაცვაზე იყო ორიენტირებული, რეალურად კი ის პოლიტიკურ ინტერესს ატარებდა და სტუდენტთა უკეთ გასაკონტროლებლად შეიქმნა იმ ფორმით რა ფორმითაც დღეს არსებობს.
ხშირად მესმის საუბრები იმის შესახებ, რომ არჩევნები სრულიად თავისუფლად და სამართლიანად ჩატარდა და მექმნება წარმოდგენა რომ ამ პოზიციის მქონე პიროვნებებმა ან არ იციან თუ რას ნიშნავს სამართლიანი არჩევნები ან კიდევ არსებულ მდგომარეობას ფუთავენ, მექმნება წარმოდგენა რომ ეს არჩევნები არა სტუდენტების არამედ ლექტორების არჩევნები იყო, გამომდინარე იქედან რომ თითქმის ყველა ფაკულტეტზე შეიმჩნეოდა ლექტორთა აქტიურობა არჩევნებთან დაკავშირებით, მაგალითან სოციალურ და პოლიტიკურ მეცნიერებათა ფაკულტეტზე, სადაც ამ ბინძური პოლიტიკის მთავარი შემოქმედი გახლდათ ერთ-ერთი ლექტორი, ირაკლი მანველიძე, რომელიც პირადი ინტერესებიდან გამომდინარე ერეოდა სტუდენტთა გადაწყვეტილებაში და ამისათვის მარტივად იყენებდა დაშინების მეთოდს. მსგავსი ფაქტები შეიმჩნეოდა ტურიზმის ფაკულეტეტზე, სადაც ანალოგიურ პოლიტიკას ანხორციელებდა ყოფილი თვითმმართველობის თავმჯდომარე და აწ უკვე ლექტორად წოდებული ლაშა ბაჟუნაიშვილი, მსგავსი ფაქტები იყო ტექნოლოგიურსა და კიდევ სხვა ფაკულტეტებზე.. მსგავსი ფაქტები კი სამარცხვინო და საუნივერსიტეტო სივრცისათვის მიუღებელია, ვინაიდან ეს მეტყველებს საუნივერსიტეტო საზოგადოების დაბალ დონეზე, მითუმეტეს როდესაც ლექტორებს ეხება ეს საკითხი, ეს კიდევ უფრო სამარცხვინო და სავალალოა.
რაც შეეხება პოლიტიკურ გავლენას, როგორც უკვე აღვნიშნე ეს ინტერესი დიდი ხანია არსებობს და ბუნებრივია დღესაც მიმდინარეობს ბრძოლა უნივერსიტეტში გავლენის მოსაპოვებლად, უნივერსიტეტი დღითიდღე კარგავს დამოუკიდებლობას და დღითიდღე გადაწყვეტილების მიღების უფლებები გადადის გარე ძალების ხელში, რომლებიც უკვე ხშირი სტუმრები არიან საუნივერსიტეტო სივრცისა და მე მინდა ვუთხრა თითოეულ პიროვნებას რომელიც ხელს უწყობს ამ პროცესებს, რომ ეს არის უნივერსიტეტის ავტონომიურობის ხელყოფა და მსგავსი ქმედება მიუთითებს თქვენს უპრინციპობაზე.
და მაინც.. ყველაზე დიდი პრობლემა ისევ და ისევ საარჩევნო კულტურაა, რომელიც არ არსებობს საუნივერსიტეტო საზოგადოებაში, რაც იმაში გამოიხატება, რომ კანდიდატთა უმრავლესობას არ გააჩნდა იდეა, პროგრამა, რაზე დაყრდნობითაც უნდა მიეღო რეალურად გადაწყვეტილება ამომრჩეველს, თუმცა ეს ალბათ იმითაც არის განპირობებული, რომ უმრავლესობას არც კი აინტერესებს მსგავსი იდეა თუ პროგრამა, რადგან მათი გადაწყვეტილებები მკვეთრად სუბიექტურია. უფრო მეტიც, გასაოცარი სცენები იდგემებოდა არჩევნების დღეს, თავისუფლად იყო შესაძლებელი გეხილათ ძალით მოყვანილი ამომრჩეველი, რომელმაც არც კი იცოდა რომ არჩევნები იყო, ზოგიერთი ამომრჩეველი არცერთ ანდიდატს არ იცნობდა, ზოგი ლექტორის თხოვნით თუ დაშნებით მოდიოდა, ზოგმა ინფორმაცია დილით მიიღო მთავარ შემოსასვლელთან დარაზმული კანდიდატებისაგან, ასევე დროდადრო გაისმოდა სატელეფონო საუბრები დაპროგრამებული ტექსტებით, “თუკი კონკრეტულ კანდიდატს არ მიცემ ხმას ნიშანს არ გაღირსებს ლექტორი”. ამ გარემოებებში კი რთულია ისაუბრო თავისუფალ არჩევნებზე და დემოკრატიულ ღირებულებებზე.
მიუხედავად ყველაფრისა რაც ზემოთ ვახსენე, ყოველივე ეს რომ არაფრად ჩავთვალოთ, ის რაც დღეს მოხდა, კონკრეტულად კი ის რომ დღეს პრეზიდენტობის კანდიდატებს უნდა წარედგინათ თავიანთი პროგრამები ამომრჩევლების წინაშე, რაზეც სამწუხაროდ არ გამოცხადდა ერთ-ერთი კანდიდატი, ბექა მაკარაძე და თავისი სავარაუდო ამომრჩეველი, რაც ცხადყოფს რომ ყოველივე ეს არის ნაკარნახევი და თვითმმართველობის დიდი ნაწილი და თავად პრეზიდენტობის კანდიდატიც ირგებს მარიონეტის მდგომარეობას, ამ გარემოებებში კი ზედმეტია საარჩევნო კულტურის ხსენება.
ეს არის თვითმმართველობა რომელმაც თავისი ფუნქციონირების პირველივე კვირა დაიწყო უპასუხისმგებლობით, მითუმეტეს როცა უმრავლესობა არცკი ცდილობს დამოუკიდებლად გადაწყვეტილების მიღებას, აქ კი ბუნებრივია ჩნდება ეჭვი იმისა რომ თვითმმართველობა კიდევ მინიმუმ 2 წლის განმავლობაში იქნება გარე ძალებისა და ადმინისტრაციის დაკვეთების შემსრულებელი.
თუმცა აქვე მინდა აღვნიშნო რომ თვითმმართველობის რიგებში არიან სტუდენტები რომლეიბიც გამოირჩევიან ობიექტურობით და დარწმუნებული ვარ ისინი ყოველთვის იდგებიან სადარაჯოზე იმისათვის რომ თითმმართველობა არ გასცდეს იმ საზღვრებს რომლის იქითაც უკვე სხვისი ინტერესები ჩნდება.
ვიმედოვნებ ადრე თუ გვიან თითოეული წევრი გააცნობიერებს რეალურად იმ პასუხისმგებლობას რომელიც იკისრეს თვითმმართველობის წევრობით.
