დაახლოებით 10 წუთში ჩვენი თანმხლები ბავშვებიც შემომიერთდნენ – და 10 მეტრის რადიუსი მოვაწესრიგეთ. რადგან არც ხელთათმანი გვქონდა და არც დაყრილ ნაგავზე ხელის მოკიდების სურვილი, ყველაფერს ფეხებით ან ჩხირებით ვაგროვებდით და საკმაოდ შრომატევადი საქმე გამოდგა.
ჩვენ მარცხნივ, ახლოს მსხდომი წყვილი, რომლებიც ერთმანეთს ცელოფნებისა და ნაგვის გარემოცვაში პაუზებით კოცნიდნენ, ჩვენმა „შაბათობამ“ გააღიზიანა. 20 მეტრით დაგვშორდნენ და ისევ ერთმანეთით დაკავდნენ.
ზუსტად 12 საათისთვის ჩვენგან მოშორებით, ასევე მარცხნივ ფეიერვერკი ისროლეს. სასწრაფოდ ავკრიფე 112-ის ნომერი. მორიგე ქალმა აიღო ყურმილი. ვუთხარი, რომ სანაპიროზე ისროლეს ფეიერვერკი, ანუ დაირღვა ბათუმის მერიის დადგენილება და იქნება რეაგირება მოახდინოთ-მეთქი. ხმა ჩამეკითხა, თუ რას ვითხოვდი.
ისევ გავიმეორე.
ახლა ჯგუფი რომ გამოვუშვა, თუ მისცემთ ახსნა-განმარტებასო – მკითხა. ვუპასუხე – როგორ არა, მაგრამ მათაც იმას ვეტყვი, ახლა რასაც თქვენ გეუბნებით. ადამიანების იდენტიფიცირებას ვერ მოვახდენ, რადგან ფეიერვერკი ჩემგან 150 მეტრის მოშორებით ისროლეს და თანაც ღამეა-მეთქი.
პოლიციელმა მითხრა, რომ დავლოდებოდი. სამწუთიანი ლოდინის შემდეგ ხმა დამიბრუნდა და უფრო მკაცრად მკითხა – თქვენი სახელი და გვარი ქალბატონო – ვუთხარი თუ არა, ეგრევე დამიკიდა ყურმილი.
ასე, რეაგირების გარეშე დარჩა ჩემი პირველი კონტაქტი 112-თან.
ვინც მე მახლდა ყველა ხმადაბლა ფხუკუნებდა, სიცილს იკავებდნენ. ცხადია, ჩემზე ეცინებოდათ. მე არ ვიყავი სიცილის ხასიათზე, მაგრამ ვცადე არ შეემჩნიათ.
ამასობაში მივიხედე და რას ვხედავ, ჩვენგან მარჯვნივ მსხდომი კაცები და ქალები აღარსად არიან, მაგრამ ერთი მთა ნაგავი მათაც დაუტოვებიათ. პოლიეთილენის პარკები, ლუდის ბოთლები, კიდევ რა არა.
მაშინ წასულიყვნენ, როცა მე პოლიციელ ქალს ფეიერვერკზე ველაპარაკებოდი. კიდევ კარგი, ვერ შევნიშნე ისე წავიდნენ. აუცილებლად ვეტყოდი, რომ თავიანთი ნაგავი თან წაეღოთ. ისინი ალბათ კარგს არაფერს მეტყოდნენ. მოკლედ, არ ვიცი.
ნაგვის დაყრაზე ერთი ნამდვილი ამბავი ვიცი – შარშან ჩემმა თანამშრომელმა „ჩაიდინა“. სულ მინდოდა ეს ამბავი ბევრი ადამიანისთვის მომეყოლა და ბარემ ამ ამბით დავასრულებ – მოკლედ, ჩემმა თანამშრომელმა შენიშნა, რომ ტაქსის მძღოლმა მანქანის შუშა ჩამოწია და მანდარინის ნარჩენები ქუჩაში გადმოყარა. ჩემი თანამშრომელი მივიდა და უთხრა ტაქსის მძღოლს, რომ თუ არ აიღებდა დაყრილ ნაგავს, დაჯარიმდებოდა. მუქარამ გაჭრა – მძღოლი მანქანიდან გადმოვიდა და თავისივე დაყრილი ნაგავი აიღო.
