თეონა ბოლქვაძე: უნივერსიტეტის ადმინისტრაციას ვურჩევდი, უფრო მეტად ინფორმირებულები იყვნენ. როცა ადმინისტრაციაში რამის საკითხავად მივდივართ, ათას ადგილას გვამისამართებენ. უკვე მეოთხე კურსზე ვარ, ოთხი წელია მესმის, რომ უნდა შეიქმნას ელექტრონული ჟურნალი, თუმცა ამას ვერა და ვერ მოაბეს თავი. დღემდე ქულების გაგება კედელზე გამოკრულ სიებში გვიწევს, რაც არაკომფორტულიცაა და უხერხულიც. არც შეფასების სისტემა მომწონს, საკმაოდ დიდი ჯგუფები გვაქვს, ამის მიუხედავად მინიმალურად ათი შეფასება უნდა დააგროვო, რაც იმ სისტემაში რაც ჩვენთანაა, შეუძლებელია. ფაქტიურად ვერ ასწრებ დაგროვებას მაშინაც კი, როცა არ აცდენ, მერე კი მაღალი აკადემიური შეფასება არ გაქვს. სიებთან დაკავშირებით ადმინისტრაციას ვურჩევდი დროულად შეადგინონ სიები, ხშირად გამოცდებიც კი ერთმანეთს ემთხვევა, სტუდენტს არჩევანის გაკეთება გიწევს, რომელს დაესწრო და რომელი გადაბარებისთვის მოიტოვო. ასევე პრობლემურია საგამოცდო დრო, შეიძლება რაღაც საგნებისთვის ნორმალურია ორი საათი, თუმცა მე პირადად ვსწავლობ საგნებს რომელთათვის ორი საათი პრობლემურია, მეტისმეტად ცოტა დროა იმისთვის, რომ საკუთარი შესაძლებლობები გამოავლინო.
გური ბურჭულაძე: პირველ რიგში მინდა ვურჩიო, რომ გააცნობიერონ საკუთარი მოვალეობა, ადგილი და ასევე როლი. მოვალეობაში ვგულისხმობ მომსახურების იმ მინიმალური სტანდარტების დაცვას, რომელიც მოეთხოვება ნებისმიერს, ვინც სტუდენტებისგან ფულს იღებს. კიდევ ვურჩევდი, რომ ნებისმიერი გადაწყვეტილება რომელსაც უნივერსიტეტი მიიღებს, აუცილებლად იყოს შეთანხმებული სტუდენტებთან, ინფორმაციის დონეზე მაინც მიეწოდოს სტუდენტს გონივრულ ვადებში და არა უშუალოდ იმ დროს, როგორც ხდება ძირითადად ახლა, როცა სტუდენტებს ფაქტის წინაშე გვაყენებენ მხოლოდ. კიდევ, თუ თავისუფალი მოდული არსებობს, დაე რეალურად იარსებოს, ერთი სტუდენტიც თუ იქნება, რომელსაც ექნება სურვილი, გაიაროს მაგალითად ევროპისმცოდნეობა, ამ ერთი სტუდენტის სურვილი უნდა დაკმაყოფილდეს. მინდა, რომ უფრო მეტად თავისუფალი გახდეს დასწრება ლექციებზე და სემინარებზე, არ მიექცეს ყურადღება მიმდინარე შეფასებას და იყოს მკაცრად კონტრორილებადი და ამავდროულად 50% + 1 საბოლოო გამოცდა.
დიანა ბაუჟაძე: უპირველეს ყოვლისა ადმინისტრაციას ვურჩევდი ღია კომუნიკაციას სტუდენტებთან, გამომდინარე იქედან, რომ მათი საქმიანობა, მიღებული გადაწყვეტილებები ხშირად სტუდენტებისა და ლექტორების შეუთანხმებლად ხდება. ასევე ვურჩევდი, რომ ხარისხის ამაღლების მიზნით უვარგის ექსპერიმენტებს თავი დაანებონ და რეალური, ქმედითი ნაბიჯები გადადგან ამ კუთხით, მოკლედ გამჭირვალე, ღია სისტემის ჩამოყალიბებას ვურჩევდი.
ადმინისტრაცია ვალდებულია ყოველი სტუდენტის წინაშე ანგარიში ჩააბროს, თუ რა გააკეტა ერთი წლის განმავლობაში, როგორ მოხდა პრიორიტეტების გადანაწილება. ყურადღება უნდა მიაქციოს ინფრასტრუქტურის გავითარებასაც, ის რომ გათბობა და ელემენტარული პირობები არ არსებობს გეპეიში და მწვანე კონცხზე, ეს არის ადმინისტრაციის ბრალი.
