ქალბატონო ნინო რა გაჩვენათ აჭარის მთავრობისა უმაღლესი საბჭოს დაპირისპირებასთან დაკავშირებით კოალიცია „ქართული ოცნების“ პოლიტსაბჭოს გადაწყვეტილებამ და ელოდით თუ არა ამბის ასეთ გაგრძელებას?
ამ პოლიტიკურ პროცესს დრამატული ხასიათის გაგრძელება, რომ ექნებოდა ჯერ კიდევ კვირანახევრის წინ იყო გასაგები. გვქონდა გარკვეული მოლოდინი რომ ამ პოლიტიკურ ჯგუფებს შორის დაპირისპირების გაგრძელება იქნებოდა ძალიან მძაფრი.
პირველი რაც გვაჩვენა არის ის რომ სახელისუფლებო პოლიტიკურ ძალაში არ არსებობს ერთიანობა. როდესაც ასე საჯაროდ გამოხატავ გარკვეულ პრეტენზიას დისციპლინის არარსებობასთან დაკავშირებით ეს უკვე არის ნიშანი იმისა რომ გარკვეული პარტიული დიციპლინა შიგნით არ არი და ეს ამ შემთხვევაში არ არი მხოლოდ ადგილობრივი პოლიტიკური სუბიექტების პრობლემა. ეს არი მთლიანდ პარტიის პრობლემა . ეს არი პარტიის პოლიტიკური საბჭოს პრობლემა და განსაკუთრებით ამ შემთხვევაში გენერალური მდივნის რომელიც წესდების თანახმად პირდაპირ ვალდებულია სამხარეო ორგანიზაციებთან ქონდეს გარკვეული კონსულტაციები.
ამ ყველაფერმა დაგვანახა რომ ქართულ ოცნებაში სამზარეულოში არ არის ერთიანობა. მაქვს მოლოდინი, რომ ამ პროცესს გაგრძელება ექნება. შეიძლება ვიღაცა მიიჩნევს, რომ მორატორიუმი არის შესაძლებლობა იმისა, რომ პროცესი რაღაცნაირად დასრულდეს.
ვითვალისწინებ რა იმ ცალკეული ადამიანების ხასიათს რომლებიც იყვნენ მონაწილე და აქტიური მხარდამჭერები ე.წ უნდობლობის გამოცხადების. ვფიქრობ რომ ამ მორატურიუმს არ ექნება ის დასასრული, რომელზეც შეიძლება ფიქრობდნენ თბილისში.
ცალსახაა რომ ამ პროცესებთან დაკავშირებით პოლიტიკური პასუხისმგებლობა აქვს არა მხოლოდ იმ ჯგუფს ვინც ახსენა პრემიერმა როგორც უდისციპლინო ელემენტების შემტანი, არამედ მთლიანად ყველა აბსოლიტურად. მათ შორის რათქმაუნდა აჭარის მთავრობის თავმჯდომარეცაა, მე შორსა ვარ იმ აზრისგან, ამ პროცესების თავიდან აცილება არ შეიძლებოდა. ეს დაპირისპირებები გზა და გზა იჩენდა ხოლმე თავს, ამიტომ აუცილებელი იყო ერთიან გუნდში მონახულიყო საერთო ინტერესი. ის რომ პოლიტიკური პირები ცდილობენ გავლენის მოპოვებას ეს არის აბსოლიტურად ბუნებრივი და ამაში ვერავინ ვერავის ვერ დაადანაშაულებს. პოლიტიკაში არავინ მიდის იმისთვის რომ ვიღაცას ყანა დაუხნას მოდიან სწორედ იმ მოტივაციით რომ გავლენა ჰქონდეთ ხელისუფლებაში.
როდესაც უმაღლესი საბჭოს დეპუტატის ალექსანდრე ჩიტიშვილისგან პირველად დაანონსდა ე.წ უნდობლობის პროცედურა, იმავე წუთიდან უნდა დაეწყო ცენტრალურ ხელისუფლებას ფიქრი რომ ეს პროცესები ჩიხში არ შესულიყო.
ბოლო 24 წლის განმავლობაში რაც მახსენდება რეგიონალ მმართველობაში თუ არ ჩავთვლით ასლან აბაშიძის ისეთ მმართველობას როცა ხელისუფლება შეიცვალა და შევარდნაძე მოვიდა თუმცა პირდაპირი დაპირისპირებაც ქონიათ და გარკვეული მხარდაჭერაც იყო მათ შორის. რეგიონის ხელისუფლებაში გამარჯვებული რჩებოდა ის კონკრეტული პიროვნება, ვის მიმართაც ცენტრალურ ხელისუფლებას ქონდა მხარდაჭერა. ლევან ვარშალომიძის შემთხვევაშიც მე მახსენდება ის ჯგუფი რომელიც იყო მკვეთრად რევოლუციური მკაფიოდ ბევრი ნიშანია ერთმანეთთან. აჭარის ვარდების რევოლუცის შემდეგ როდესაც ლევანი მოვიდა ხელისუფლებაში და ვარდების რევოლუციის აქტურმა მხარდამჭერებულებმა გალახულებმა, დაპატიმრებულებმა თუ სხვებმა დაიწყეს პარტიული კულუარული ბრძოლა, რეალურად ეს პრობლემა მოაგვარა პრეზიდენტმა, რომელიც ჩამოვიდა და კობა ხაბაზის განრიდება მოახდინა. შესაბამისად რევოლუციური გუნდი დარჩა ლიდერის გარეშე და მათ გაუჭირდებოდათ ბრძოლა ლევან ვარშალომიძის წინააღმდეგ. ამ შემთხვევაში მეტწილად გამარჯვება ვის მხარეზეც იქნება, იქნება მეტწილად იმის მხარეზე ვისაც ექნება ცენტრალური ხელისუფლების მკაფიო მხარდაჭერა. ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნებზე რაღაც კონტური იყო ამისა.
საარჩევნო სიებს გულისხმობთ?
დიახ, რა თქმა უნდა.
გამოდის პოლიდსაბჭომ გააკეთა ყველაფერი იმისთვის რომ უნოდობლობის პროცედურა შეჩერებულიყო?
რაღაცნაირად დროში გაწელა. მნიშვნელოვანია როდესაც ბრალდებას აყენებ და ამ ბრალდების გამო იწვევ პოლიტსაბჭოს. სხდომა ბრალდება იყო შემდეგი რომ უმაღლესი საბჭოს დეპუტატებმა პარტიის დისციპლინა უარყვეს. პოლტსაბჭოს სხდომის დასრულების შემდეგ ჩვენ ვგებულობთ რომ რამდენიმე დეპუტატს საყვედური გამოუცხადეს. გარკვეული პოლიტიკური პასუხისმგებლობა მხოლოდ ამათზეც არ არი. ასეთი ტიპის პროცესი როცა იქმება და ჩვენი რეგიონისთვის არ არი მაინც და მაინც სასიამოვნო, უბრალოდ რეპუტაციის თვასაზრისით, მე არ ვამბობ წმინდა საქმიანობის თვალსაზრისით, რეალურად ეს არის ხელშეშლა იმიტომ რომ ნორმალურ მშვიდ ვითარებაში ვერც მთავრობა და ვერც უმაღლესი საბჭო ვეღარ მუშაობდა. რეპუტაცია ორივე მხარისთვის არი შელახული და შელახული რეპუტაცია არი ძალიან გრძელვადიანი ამ შემთხვევაში.
რაც შეეხება პროცედურის შეჩერებას, აქაც რაღაც პოლიტიკური სიცბიერე არი, იმიტომ რომ რამდენიმე დეპუტატს გამოეცხადა საყვედური რამდენიმეს არა.
სამს საყვედური გამოეცხადა შეუთანხმებელი განცხადებების გამო
აქაც ყველაზე მნიშვნელოვანია რამდენად მოახერხებენ და რაშიც ვხედავ პოლიტიკური საბჭოს სიცბიერეს. ხომ არ ცდილობენ ისინი მურმან დუმბაძის გუნდს ჩამოაშორონ გარკვეული ადამიანები. გახლეჩა მოახდინონ, იმიტომ რომ უმაღლესი საბჭოს შემთხვევაში რთული იყო მკაფიო მკაცრი გადაწყვეტილების მიღება. რადგან რეალურად უმაღლესი საბჭო დარჩებოდა ქართული ოცნების ფრაქციის გარეშე. თუ მათ ეს მოახერხეს, მურმან დუმბაძის გუნდის გახლეჩა მათ შეიძლება შეძლონ სამკაციანი ფრაქციის შენარჩუნება.
აქვე ალბათ გასათვალისწინებელია ისიც რომ რეგიონს მთავარ საფინანსო დოცუმენტს ამტკიცებს უმაღლესი საბჭო
ბუნებრივია ისინი ორი წლის განმავლობაში სერიოზული პრობლემების წინაშე იქნებიან მუდმივად. არცერთი ხელისუფლება ვერ გაუძლებს მუდმივად ასეთ უცნაურ მდგომარეობაში ყოფნას. დღეიდან უკვე მაინტერესებს იქნება თუ არა დამტკიცებული აჭარის ავტონომიური რესპუბლიკის ბიუჯეტი. სამკაციანი ფრაქციების მხარდაჭერა საკმარისი არ არის ბიუჯეტის მისაღებად. ამიტომ ცენტრალური ხელისუფლება შეიძლება იძულებული გახდეს ამ კუთხით მიიღოს გადაწყვეტილება და შემდეგ უკვე თქვას, ახლა ჩვენ უკვე მივხვდით რომ პოლიტიკური პასუხისმგებლობა მარტო პეტრესი კი არა პავლესიცაა და ამ შემთხვევაში საკადრო ცვლილებებს არც აჭარის მთავრობის მიმართულებით გამოვრიცხავ, თუმცა ვერ ვიტყვი რომ ველოდები.
წარმოიდგინეთ წინ კიდევ ორი წელია და ორი წლის განმავლობაში ასეთი ტიპის მუდმივი კრიზის მოლოდინს ვერ გაუძლებს ვერცერთი ხელისუფლება. თანაც ეს არ არი ის ხელისუფლება რომელიც ძლიერია ამ კუთხით. მე ამ ყველაფერს ადგილობრივ ფოლკლორს ვეძახი.
კიდევ უფრო მნიშვნელოვან გაგრძელებას ხომ არ უნდა ველოდეთ, ვთქვათ რაიმე ტიპის რღვევებს კოალიციის შიგნით რეგიონის დონეზე?
მე მაინც მგონია რომ რღვევა უფრო მეტეად გამოწვეული იქნება ცენტრში კოალიციაში მიმდინარე პროცესებით, ამ შემთხვევაში არ მიმაჩნია რომ ამან შეიძლება რაღაც რღვევა გამოიწვიოს. ნებისმიერი ჯგუფი ადგილობრივ დონეზე მაინც ელოდება ცენტრალურ დირექტივას პარტიის ლიდერებიდან. თუმცა არის აქ კიდევ ერთი რაღაც, რაც ძალიან მნიშვნელოვანია, ნებისმიერი პოლიტიკური პროცესისითვის ფსიქოლოგიურ მხარეებს უზარმაზარი მნიშვნელობა აქვს ის გარკვეულ განწყობებს ქმინის. ამიტომ პროცესი რომელიც ახლა დაიწყო იმ ფონზე როდესაც პრეზიდენტსა და პრემიერს შორის არის გარკვეული უთანხმოება და საკმაოდ არასასიამოვნო რა თქმა უნდა ეს ქმინის იმის ვარაუდის საშუალებას, რომ თუნდაც კოალიციაში რაღაც პროცესები შეიძლება დაჩქარდეს. ფსიქოლოგიური მხარე ძალიან მნიშვნელოვანია პოლიტიკური პროცესისთვის. რათქმაუნდა აქ იმოქმედებს ე.წ პრეცედენტის დაშვების საკითხიც. ეს იმას არ ნიშნავს რომ ახლა კოალიცია დაიშლება, მაგრამ არც იმას გამორიცხავს ამან ბიძგი მისცეს რაღაც პროცესებს.
კომპრომატების ომმა რა აჩვენა საზოგადოებას?
სამწუხაროდ დიდი ნაწილი ჩვენი ადგილობრივი პოლიტიკური ელიტის არის იმ მდგომარეობაში რასაც მე ვეძახი „თოკი მოიტა ძროხა მოაბი.“ მაგალითად კომპრომატი როდესაც მედეა ვასაძემ ჩანაწერი გამოაქვეყნა. არის ადამიანების ჯგუფი რომლებთანაც ურთიერთობა არა რთული, მათ აქვთ ატავისტური, დამანგრეველი მოქმედებები, შემოდიან სერიოზულ კონფლიქტში. მეორე მხარეს რაც შეეხება ჩანაწერთან დაკავშირებით გეტყვით რომ ეს იყო აბსოლიტური არცოდნა როდესაც უნდა გაითვალისწინო ადამიანის ფსიქოლოგიური მდგომარეობაც და ისიც რა მოქმედებებსაც ის განახორციელებს . ძალიან იოლი იყო ახლა ამის დაშვება. სულელი უნდა იყო რომ ეს არ წარმოგედგინა.
ახლა ძალიან დაგვიანებულია ამის თქმა მაგრამ ამ დაპირისპირებაში ასეთი შეყოლა აჭარის მთავრობის მხრიდან იყო აბსოლიტურად აბსურდული. და ზუსტად აქ არი პოლიტიკური პასუხისმგმგებლობისა და რეპუტაციის თემა.
შელახა ამ ჩანაწერმა აჭარის მთავრობის იმიჯი?
რა თქმა უნდა. ჩვენი საზოგადეოება ძალიან შორს არი მოარალური ღირებულებებისაგან ხშირად და წარმოიდგინეთ ჩვენ საზოგადოებაში რამდენმა პროცენტმა დაიჯერა რომ აჭარის მთავრობის თავმჯდომარეს უცებ გაუჩნდა კეთილშობილური მიზნები ვიღაცის ოჯახის მდგომარეობის სიდუხჭირის გათვალისწინების გამო.
დღეის მდგომარეობით ვინ არის გამარჯვებული, აჭარის მთავრობა?
ამ პროცესში დამარცხდა ორივე მხარე და დამარცხდა მმართველი პოლიტიკური ძალა.
მურმან დუმბაძის თქმით პოლიტსაბჭო ითხოვდა პროცედურის შეჩერებას, წინააღმდეგ შემთხვევაში მას გარიცხვით დაემუქრნენ. უნდობლობის პროცედურა არის კონსტიტუციით გათვალისწინებული პროცედურა. ხომ არ ნიშნავს ეს იმას რომ თუ ცენტრი არ მიიღებს ამ გადაწყვეტილებას მსგავსი პროცედურა ვერ შედგება?
კონსტიტუციურად რომ მივყვეთ შეიძლება აღმოვაჩინოთ რომ უმაღლეს საბჭოში მართლები არიან. წმინდა სამართლებრივად რომელიც არ არის პოლიტიკაზე ნაკლები ღირებულების. ეს არის მცდელობა წარმომადგენლობითი ორგანოს მინიმუმ დაკნინების მაინც. უმაღლეს საბჭოს რომელიც თვლის რომ მთავრობა არ მუშაობს კარგად და ლეგიტიმურად ითხოვს მის გადაყენებას საქმიანობაში ჩაერია ცენტრალური ხელისუფლება. ერთია პარტია მეორე არი კონსტიტუციური უფლება-მოვალეობები. ღარიბაშვილი საუბრობდა, რომ გამიჯნულია ხელისუფლებებიო და დუმბაძესთან ჰქონდა პრეტენზია რომ ის ხშირად ცდილობს აჭარის მთავრობის საქმიანობაში ჩარევას.
პოლიტსაბჭოს გადაწყვეტილება ხომ არ წაახალისებს აჭარის მთავრობას, რომელიც ანგარიშვალდებულია უმაღლეს საბჭოსთან?
თუ მათ მართლა გამარჯვებულის ეიფორია აქვთ ესეც ალბათ მათი პოლიტიკური გამოუცდელობის ბრალია. ოპოზიციაში ამათი ყოფნა იქნება ძალიან რთული აჭარის მთავრობისთვის. ამას დავინახავთ როდესაც იქნება ბიუჯეტის მოსმენა. დავინახავთ რომ მდგომარეობა არც ისე მარტივია და ასე ძვირფასად ვერ იგრძნობენ თავს.
თუ დავა მართლაც გაგრძელდა რაღაც საკითხების დამტკიცებისას ვთქვათ მთავარი საფინასო დოკუმეტის დამტკიცებისას გამოდის რომ რეგიონზე ცუფად აისახება?
ეს ცხადია.
ის რომ მედეა ვასაძეს მთავრობის მამხილებელი დოკუმენტი სეიფში უდევს მაშინ როდესაც ის ანგარიშვალდებულია ხალხთან . რატომ უნდა ედოს ხალხის არჩეულ დეპუტატს მამხილებელი დოკუმენტი სეიფში?
ასეთი ტრიუკები ქონდა მიხეილ სააკაშვილს და ის თვითონ არ აქვეყნებდა აწვდიდა ჟურნალისტებს, მედეა ვასაძეს როგორც ჩანს ეს სკოლა არ აქვს გავლილი. არის თუ არა ეს დანაშაულის დაფარვა ამაზე მე ვერ ვილაპარაკებ.
მე ამომრჩეველთან ანგარიშვალდებულებაზე ვსაუბრობ
კი ბატონო, ამომრჩეველთან პასუხისმგებლობის კატეგორიაში შეგვიძლია განვიხილოთ ეს.
