გზა ბათუმიდან ხელვაჩაურის ცენტრამდე და პირიქით, #39 სამარშრუტო ტაქსით, 10 წლის წინ, 22 წლის ასაკში გახდა ხელვაჩაურის ახალგაზრდული ცენტრის ხელმძღვანელის, შორენა ფაღავას ყოველდღიურობის ნაწილი. ბავშვობიდან ჟურნალისტობაზე მეოცნებე გოგო მაშინ საჯარო სამსახურში – ხელვაჩაურის გამგეობაში აღმოჩნდა, დღეს კი უკვე მეოთხე წელია, ხელვაჩაურში მცხოვრებ ახალგაზრდებს ეხმარება საკუთარი თავის პოვნაში, თვითგამოხატვასა და მიზნებისთვის ბრძოლის სწავლაში.
ხელვაჩაურის ახალგაზრდული ცენტრი აჭარის მუნიციპალიტეტებში შექმნილ ახალგაზრდულ ცენტრებს შორის ერთ-ერთი ყველაზე წარმატებული აღმოჩნდა. ის დღემდე ახალგაზრდებს უსასყიდლოდ სთავაზობს მოწყობილ სივრცეს, კომპიუტერულ სერვისებს, სხვადასხვა ღონისძიებას და, უბრალოდ, ადგილს, სადაც შესაძლებელია თანამოაზრეები იპოვო. წიგნის განხილვები, კინოჩვენებები, დისკუსიები, ტრენინგები და სხვა აქტივობების შესახებ ახალგაზრდები მოკლე ტექსტურ შეტყობინებებს იღებენ და სურვილის მიხედვით მონაწილეობენ. რაც ყველაზე მთავარია, მათ საკუთარი ინიციატივების განხორციელების შესაძლებლობა ეძლევათ, ამაში კი ცენტრის თანამშრომლები ან უფრო მეტი გამოცდილების მქონე წევრები ეხმარებიან. ხელმღვანელის ჩათვლით ცენტრს სამი თანამშრომელი ჰყავს.
ამ ცენტრის ხელმძღვანელს – შორენა ფაღავას მუნიციპალიტეტში მცხოვრები თითქმის ყველა ახალგაზრდა იცნობს. როგორც თავად შორენა ამბობს, ის მათთან ერთად გაიზარდა და დღემდე მათთან ერთად სწავლობს. სწორედ ახალგაზრდები აძლევენ მოტივაციას, რომ არ გაჩერდეს და მუდმივად განვითარდეს, რათა შემდეგ სხვებს დაეხმაროს. პარალელურად ცდილობს მონაწილეობა მიიღოს რეგიონში მიმდინარე საინტერესო პროექტებში. ამბობს, რომ ეს პასუხისმგებლობაა ბავშვების წინაშე, რომლებსაც ხვდება ცენტრში:
„როდესაც ისინი ყოველდღიურად ვითარდებიან და მოდიან შენთან, რომ ამაში დაეხმარო, როდესაც საკუთარ თავზე იღებ პასუხისმგებლობას, რომ ამ ძალიან ჭკვიან ახალგაზრდებს ტრენინგები, პროგრამები და პროექტები დაუგეგმო, თავად უნდა ვითარდებოდე ყოველდღიურად. ისინი გაკვირდებიან და თან ძალიან ყურადღებით, ვერაფერს გამოაპარებ, თუ დაინახავენ, რომ ესაუბრები სამოქალაქო პასუხისმგებლობაზე, თვითგანვითარების გზების ძიების აუცილებლობაზე, მაგრამ თავად გაჩერებული ხარ, მაშინ ისინი არ დაიჯერებენ არაფერს, არ გამოგყვებიან, რაც არ უნდა მაგარი ტრენინგები ჩაუტარო.
შორენამ გასულ წელს სწორედ ამ მიზნით მაგისტრატურაზეც ჩააბარა ბათუმის სახელმწიფო უნივერსიტეტში განათლების ადმინისტრირების სამაგისტრო პროგრამაზე. ამბობს, რომ უნდა ამ მიმართულებით მეტი ისწავლოს.
შორენამ ორთაბათუმის თემში, სოფელ ჩაისუბნის სკოლა დაამთავრა. ყველაზე მეტად სოციალური უთანასწორობა აწუხებდა და წარმოედგინა, რომ ჟურნალისტიკა იყო იდეალური იარაღი ამის წინააღმდეგ საბრძოლველად. ჟურნალისტიკის ფაკულტეტზე სწავლის პერიოდში სტუდენტური გაზეთის – „51-ე აუდიტორიისთვის“ წერდა სტატიებს. სწავლის დასრულების შემდეგ ხელვაჩაურის საკრებულოში დაიწყო მუშაობა და საბოლოოდ იქ დარჩა. ყველაზე საინტერესო ეტაპი კი მის საქმიანობაში ოთხი წლის შემდეგ დაიწყო, როდესაც ცვლილებებისთვის ახალ საშუალებას მიაგნო – ხელვაჩაურში ახალგაზრდული ცენტრი გაიხსნა და მის ხელმძღვანელად დაინიშნა.
როგორც იხსენებს, ყველაზე მეტად იმით იყო მოხიბლული, რომ ცენტრისთვის სივრცე გამგეობის შენობიდან განცალკევებით გამოიყო. შემდეგ ეს სივრცე გარემონტდა და აღიჭურვა, თუმცა სამოქმედო გეგმა არ არსებობდა. მას წარმოედგინა, რომ სხვადასხვა ტიპის საგანმანათლებლო პროგრამას განახორციელებდა, თუმცა მუშაოების დაწყებამდე ათდღიან ტრენინგკურსზე მიხვდა, რომ წინ რთული საქმე ელოდა.
„ტრენინგზე უცხოელი და ქართველი სპეციალისტები გვესაუბრებოდნენ მოზარდებთან და ახალგაზრდებთან ურთიერთობისა და მუშაობის მეთოდიკაზე… მახსოვს, თამაშები იყო სხვადასხვა ტიპის ახალგაზრდასთან [მაგალითად, ჰიპერაქტიული, ინდეფერენტული, რთული ქცევის და ა.შ.] კომუნიკაციაზე და ცენტრის დადებითი მხარეების ჩვენებაზე… ადამიანები, ვინც ამ ბავშვების როლს თამაშობდნენ, ძალიან ჭირვეულები აღმოჩნდნენ და სიმართლე გითხრათ, მაშინ შემეშინდა“, – იხსენებს შორენა და აღნიშნავს, რომ ამის შემდეგ უფრო მეტი პასუხისმგებლობით მოეკიდა სასწავლო კურსს, იქ გამოყენებულ მასალას და იმასაც მიხვდა, რომ მოზარდებს სწავლების მეთოდით ვერ მიუდგებოდა:
„მათ ყველგან სწავლასთან აქვთ შეხება – სკოლაში, დამატებით მეცადინეობებზე… რომც მდომოდა რამე მესწავლებინა, ეს ისე უნდა გამეკეთებინა, რომ სწავლების სახე არ ჰქონოდა.. ჩემს კოლეგასთან ერთად დავიწყე ფიქრი ამაზე… და დღეს ჩვენთან უკვე თაობები იცვლება“.
ცენტრის ბიუჯეტი თავდაპირველად 4 ათასი ლარი იყო. შორენა კოლეგასთან ერთად ცდილობდა ისეთი სტრატეგია და პროგრამები დაეწერა, ბიუჯეტი რომ გაეზარდათ:
„ეს საჯარო დაწესებულებაა და გრანტებზე ვერ ვმუშაობდით. მუნიციპალიტეტში კი უამრავი სხვა ინფრასტრუქტურული პრობლემაა. საბედნიეროდ, იმდენი მოვახერხეთ, რომ დაფინანსება 19 ათას ლარამდე ავიდა და ყოველწლიურად მზარდი გახდა“, – ამბობს შორენა და იქვე აღნიშნავს, რომ მიუხედავად იმისა, რომ ყოველწლიურად ყველა სკოლაში მიდიან და ინფორმაციას ავრცელებენ, ცდილობენ ახალგაზრდების მობილიზებას და ცენტრის ცხოვრებაში ჩართვას, ბევრი ახალგაზრდა ვერ ახერხებს ამას, რადგან პრობლემაა სოფლებიდან გადაადგილება. ხელვაჩაურის ახალგაზრდული ცენტრის ხელმძღვანელის აზრით, აუცილებელია რამდენიმე ცენტრის გახსნა დიდ სოფლებში, ყველას რომ ჰქონდეს წვდომა იმ ცენტრის სერვისებზე.
„გარდა პროგრამებისა და ღონისძიებებისა, ხშირად მათ მხოლოდ ამბის მოყოლა, საკუთარი პრობლემების თუ სიხარულის გაზიარება უნდათ, მსმენელს ეძებენ… ეს ის ასაკია, როცა ადამიანი იზრდება და აუცილებელია, რომ მათ სწორად მივუდგეთ, ჯანსაღი გარემო შევთავაზოთ“, – ამბობს შორენა ფაღავა და თან დასძენს, რომ თუ ახალგაზრდებთან რეალური შედეგის მიღწევა გინდა, გულწრფელი უნდა იყო.
