„თავისუფლებისთვის მებრძოლი ადამიანების წინააღმდეგ ძალის გამოყენება არის ყველაზე დიდი სისულელე. თავისუფლება გაცილებით მეტი ღირებულებაა, ვიდრე ფიზიკური ანგარიშსწორება, რომელსაც ისინი ახორციელებენ, ამით ვერავის ვერ შეაშინებენ“, – გვიხსნის კობა ხაბაზი. მის წინააღმდეგ სწორედ ეს „დიდი სისულელე“ გამოიყენეს „ახალის“ ოფისთან, როცა 50-მდე ნიღბიანი ოფისის ასასვლელთან თავს დაესხა და სცემა.
ეს კადრები მთელმა საქართველომ ნახა.
ფიზიკური ანგარიშსწორება, გონების დაკარგვამდე ცემა კობა ხაბაზის, როგორც ოპონენტის მიმართ პირველად არ გამოუყენებიათ. მას მაშინაც სცემეს, როცა ის ასლან აბაშიძეს ებრძოდა. ახლა ამბობს, რომ „მხოლოდ მასშტაბებშია“ განსხვავება – აბაშიძე „ლოკალური მმართველი იყო“ ივანიშვილი კი „ქვეყნის მმართველია“ და „სხვა განსხვავება მათ შორის არ არის.“
„აბაშიძე ლოკალურად, სრულად აკონტროლებდა აჭარას, ჩაგდებული ჰქონდა ხელში მართვის სადავეები, ყველა ფინანსური წყარო და ასე შემდეგ. ხოლო ივანიშვილი უფრო მეტია. დანარჩენი მათ ფსიქოლოგიაში, მათ ქცევაშიც განსხვავება არ არის გამომდინარე იქიდან, რომ ორივე რუსია, რუსეთის დავალებების უსიტყვო შემსრულებლები არიან, რომლებიც იმართებიან პირდაპირ რუსული დირექტივებით. ეს არის მათი საერთო მახასიათებელი, ასე, რომ ნუ გაგვიკვირდება, თუ მათი ქცევები მიმართულია პირველ რიგში თავისუფლების, ევროპული და ევროატლანტიკური ღირებულებების ადამიანების წინააღმდეგ.
რისი ეშინია მონას? – ეშინია თავისუფლების ხიდის, რისი ეშინია ფულის ტომარას? – იმ ფეხშიშველა მომიტინგეების, რომლებსაც გააზრებული აქვთ, რომ თავისუფლება და სამშობლო არის უმთავრესი. შიშს ადამიანი ასეთ საქციელამდე მიჰყავს. როცა უსწორდები ფიზიკურად, ცდილობ, თავისუფლების ხიდის ჩატეხას, ცდილობ, ყველაფერი გაანადგურო, დაამტვრიო, ძვლებში გადატეხო და ასე შემდე. რა მეთოდებითაც ისინი ცდილობენ, ეს არის მონობის მახასიათებელი“.
რა ხდებოდა იმ დღეს, როცა კობა ხაბაზს სცემეს? – გვიყვება, რომ მეგობრების მოსანახულებლად „ახალის“ ოფისში ნახევარი საათით მივიდა.
„იქ მოვინახულე მეგობრები და ვბრუნდებოდი აქციაზე. ლიფტიდან როცა გამოვედი, შემდეგ შესახვევი და ხუთ-ექვსსაფეხურიანი კიბეა, დავინახე მოდიოდა 50 -მდე შავფორმიანი, აბსოლუტურად ერთნაირი ტანსაცმლით და ნიღბებით. ვინაიდან იმ დღეებში ოფისებს ჩხრეკდნენ, ჩავთვალე, რომ ეს იყო შინაგან საქმეთა სამინისტროს განსაკუთრებულ დავალებათა დეპარტამენტი და ჩხრეკაზე მოდიოდნენ ოფისში. მივესალმე და გახუმრებას ვაპირებდი ფეიერვერკებს ეძებთ ბიჭებო-მეთქი, მაგრამ ამ დროს ერთ-ერთმა დაიყვირა აგერო და დამიწყეს ცემა. დანარჩენი ალბათ ყველამ ნახა იმ კადრებში, როგორ გამისწორდნენ ფიზიკურად.“
კობა ხაბაზი ფიქრობს, რომ მასზე თავდასხმა შემთხვევითი და მისი ან ვიღაცის დასაშინებლად დაგეგმილი აქტი არ იყო და მას როგორც უკრაინის ომში მონაწილეს გაუსწორდნენ მიზანმიმართულად, რომ „პატრონისთვის პატაკი ჩაებარებინათ“:
„მე არ ვიცი, რას ნიშნავს ეს სიტყვა აგერ, ეს იყო მათი დავალება, ეს არ იყო შემთხვევითი ჯგუფი, ეს იყო კარგად ორგანიზებული და ისინი მოქმედებდნენ კონკრეტული დავალებით. ეს არ ნიშნავდა იმას, რომ მათი დავალება იყო, რომ ვინმე ცნობადი სახე ეცემათ და ამით მომიტინგეები დაეშინებინათ, ნახეთ რას ვუშვრებით ცნობად სახეებსო და პირობითად სხვა მომიტინგეებისთვის ეს ყოფილიყო დასაშინებელი.
არ მიყვარს შეთქმულების თეორიები, მაგრამ ეს იყო კონკრეტულად ჩემ წინააღმდეგ მიმართული აქცია, ვინაიდან მე ყოველთვის მახსენდება ის, რომ დავით ქაცარავა, ალეკო ელისაშვილი, იგივე მე ვართ ის ადამიანები, ვინც უკრაინაში ომში ვმონაწილეობდით და რომელთა წინააღმდეგ ფიზიკური ანგარიშსწორება განხორციელდა.
ჩვენ ვართ ადამიანები, რომლებზეც არამარტო ძებნაა გამოცხადებული, ჩვენ რუსეთში დაუსწრებლად მისჯილი გვაქვს სასჯელი საბრძოლო მოქმედებებში მონაწილეობის გამო. მე ვუშვებ იმასაც, რომ კონკრეტულად მეძებდნენ მე, რომ შემდეგ პატაკი ჩაებარებინათ რუსეთისთვის, აი ვინც თქვენ გებრძოდათ, ვინც რუსეთის წინააღმდეგ იბრძოდა ომში, როგორ გავუსწორდით ფიზიკურადო. ესეც ერთ-ერთ ვერსიად მიმაჩნია.“
კობა ხაბაზს 10 წუთის განმავლობაში სცემდნენ. ამბობს, რომ მართალია, „ასლანის ბიჭებმა“ უფრო მაგრად სცემეს და 4 დღე გონს არ მოსულა, მაგრამ ახლა „უფრო გაიმეტეს“.
„კადრებში როცა ვნახე, კიბის ზედა პლატფორმიდანაც ზურგზე მახტებოდნენ, თითქმის გონების დაკარგვამდე ვიყავი მისული. კადრები ჩემთვის კიდევ ერთხელ ადასტურებს, რომ არაფერი ადამიანური არ აქვთ დარჩენილი. ისინი მხოლოდ და მხოლოდ მონური ფსიქოლოგიით, დავალებით მოქმედებენ, ისინი იღებენ დავალებას და ფიზიკურ ანგარიშსწორებას ახორციელებენ აქციის ლიდერების, ჟურნალისტების მიმართ. როგორ მოექცა იგივე ხალხი ჟურნალისტებს, როგორ გაიმეტეს სასიკვდილოდ გოგო, რომელიც სრულიად შემთხვევით გადარჩა, რომ კისრის მოტეხილობა არ მიეღო.
მე ვნახე ადამიანები, რომლებსაც საოცარი სისასტიკით სცემეს, ეს არის ბნელი ძალა, რომელიც გამოუშვა ხელისუფლებამ. ასეთი ხელისუფლება ყოველთვის ძალიან ცუდად ამთავრებს – შეუძლებელია, ძალადობას აზრი არასდროს აქვს.
ძალადობამ შეიძლება რაღაც შედეგი მოიტანოს, როცა მერკანტილური გრძნობებით გამსჭვალულ ადამიანებს უპირისპირდები, შეიძლება რაღაცაზე ხელი ააღებინო მით, მაგრამ თავისუფლებისთვის მებრძოლი ადამიანების წინააღმდეგ ძალის გამოყენება არის ყველაზე დიდი სისულელე. თავისუფლება გაცილებით მეტი ღირებულებაა, ვიდრე ის ფიზიკური ანგარიშსწორება, რომელსაც ისინი ახორციელებენ. ამით ვერავის შეაშინებენ.“
კობა ხაბაზს ვკითხეთ, იმ გადაწყვეტილებების გათვალისწინებით, რასაც საქართველოში ხელისუფალი იღებს, მისი შეფასებით, რა მდგომარეობაშია ახლა ხელისუფალი?
„ბევრს ვფიქრობ ამაზე და თვალნათლივ ვხედავ ორ გასაჭირს, რაც ხელისუფლებას უდგას. მათთვის იდეალური ვარიანტი იყო რომ ეთამაშათ, როგორც თამაშობდნენ ადრე. ერთდროულად თითქოს მიდიან ევროპისკენ, ადამიანის უფლებები, დემოკრატია და ასე შემდეგ და მეორე – რუსული დირექტივები, რასაც ისინი იღებენ მათი მმართველებისგან. მათ ასე ურჩევნიათ, მაგრამ არ ურჩევნია ბოსს, მათ მეპატრონეს, მათ უფროს რუსეთს, საიდანაც ისინი იღებენ დავალებებს.“
კობა ხაბაზი მოვლენების განვითარებას, რამაც საპროტესტო აქციებამდე მიიყვანა ქვეყანა ასე აღწერს:
„არჩევნების გაყალბების გამო იყო საპროტესტო მოძრაობა, მაგრამ ამ მოძრაობას არ ჰქონდა ის მუხტი, რომელიც უნდა ჰქონოდა. იმიტომ, რომ არჩევნები მოსახლეობისთვის განიხილება, როგორც ხელისუფლებისათვის ბრძოლა. სწორედ ამ დროს კეთდება განცხადება, რომ აჩერებენ ევროკავშირთან მოლაპარაკებას ცალმხრივად.
საიდან მოდის ეს? – მოდის რუსეთიდან. მათ დაავალეს და უთხრეს, კეთილი ინებე და გააკეთე ეს განცხადება. ისინი იძულებულები არიან გააკეთონ. როდესაც რუსულ კანონზე იყო ძალიან დიდი საპროტესტო აქციები, რომელმაც გამოიღო შედეგი და მოუწიათ უკან დახევა, რა მოხდა შემდეგ, რატომ დააბრუნეს ეს კანონი? – გახსოვთ ალბათ მაშინ განცხადებები, რომ რუსული კანონი არასდროს, არანაირი ფორმით აღარ დაბრუნდებოდა. რა მოხდა, რატომ დააბრუნეს ეს კანონი? – ცხადია, რომ მიიღეს დავალება და იძულებულები არიან, ეს დავალება შეასრულონ.
როდესაც შენ ირჩევ მონობის გზას, როცა ირჩევ უსიტყვო შემსრულებლის ფუნქციას, ასეთ დროს ბუნებრივია ახალ-ახალი დავალებები წამოვა. ამ მოვლენებს ესენი ვერ გადაიტანენ, მაგრამ რომც გადაიტანონ, ხვალ უფრო უარესი დავალებები წამოვა რუსეთიდან, რაზეც ესენი უარს ვერ ეტყვიან იმიტომ, რომ თავიდან ბოლომდე მართულები არიან.
ეს დავალება იქნება პირობითად აფხაზეთის და სამაჩაბლოს აღიარება, ოკუპაციის კანონის გაუქმება, სამოკავშირეო ხელშეკრულებებში შესვლა და ასე შემდეგ, რუსქოცები არიან შესული ისეთ სპირალში, რომლიდანაც გამოსავალი აღარ არის. გამოსავალი ერთადერთია, ისინი უნდა წავიდნენ ან ნებისმიერი მათი გადაწყვეტილება მომავალში იქნება ნაკარნახები რუსეთიდან და ეს ქვეყნისთვის შეიძლება კატასტროფა იყოს.
იმას ახსნა, თუ რატომ უპირისპირდებიან დასავლეთს, სენატორებს, რატომ ლანძღავენ ევროკავშირს, რატომ ლანძღავენ ყველას, ვინც საქართველოსთვის მართლა მეგობარია, სხვანაირად შეუძლებელია. ისინი იმართებიან დირექტივებით და ამ დირექტივების უსიტყვო შემსრულებლები არიან. ქართველი ხალხი გავიმარჯვებთ, ან საქართველოს კატასტროფა ემუქრება“.
კობა ხაბაზი არ იზიარებს მოსაზრებას, რომ საჯარო სამსახურებში დუმან და მათი პროტესტი არ იყო მძლავრი.
„პირიქით, მივიღეთ უფრო დიდი მასშტაბი, ვიდრე ვვარაუდობდი, გულწრფელად, რომ ვთქვა, იმიტომ, რომ ქართული პოლიტიკური სპექტრი არ აღმოჩნდა მზად უკვე მერამდენედ მოვლენების ასე განვითარებისთვის. ქართული სპექტრი ძირითადად უფრო ორიენტირებულია საარჩევნო მანქანის ჩამოყალიბებაზე, ვიდრე წინააღმდეგობის მოძრაობის, პროტესტის ორგანიზებაზე.
სამწუხაროდ, ჩვენ მოუმზადებელი შევხვდით თავის დროზე გავრილოვის ღამეს, რუსულ კანონს, არჩევნების გაყალბებას და ასე შემდეგ. პარტიები უფრო მეტს ფიქრობენ საარჩევნო სტრუქტურებზე, ვიდრე რეალურ წინააღმდეგობის მოძრაობაზე…
ამ მოცემულობაში ახალგაზრდებმა და ჟურნალისტებმა შეძლეს შეუძლებელი, ჟურნალისტების მოძრაობასაც დავარქმევდი ამას. რეალურად მილიონზე მეტი ადამიანი სხვადასხვა ფორმით არის ჩართული ამ პროცესებში.
როდესაც გამოდის მილიონზე მეტი ადამიანი და აპროტესტებს, შეუძლებელია ვინმეს ეს არ შეეხოს, შეუძლებელია ეს შსს-ს არ შეეხოს, არ შეეხოს განსაკუთრებულ დავალებათა დეპარტამენტს, განათლების, ეკონომიკის სამინისტროს. ციდან ჩამოფრენილები ხომ არ არიან სამინისტროებში და პოლიციაში, ვიღაცის ძმაა, ვიღაცის შეყვარებულია, ოჯახის წევრია, შვილია და ასე შემდეგ.
რაც უფრო დიდი დრო გავა და რაც უფრო დიდხანს გაგრძელდება ეს წინააღმდეგობის მოძრაობა, არ დარჩება ადამიანი, რომელსაც მისი ახლობლების დონეზე არ შეეხება. დარწმუნებული ვარ, ეს ყველაფერი, საბოლოო ჯამში, იმ შეუქცევად პროცესებამდე მიგვიყვანს, როდესაც „ქართული ოცნება“ დასრულდება. ამისი ტექნიკური გაფორმება იქნება პატიმრების გათავისუფლება, თუ ვადამდელი არჩევნების ჩანიშვნა.
იოტისოდენა სკეპტიციზმიც არ მაქვს იმაში, რომ ეს ყველაფერი ნეგატიური შედეგებისკენ მიდის, პირიქით, რაც მეტი დრო გავა, ხალხის გამარჯვება უფრო განმტკიცდება და დაჩქარდება ხელისუფლების დასასრული.
