მთავარი,სიახლეები

25 წლის მფრინავის ბოლო მესიჯი: გამანადგურებელი გავიტყუე დასახლებიდან, რუსები ახლა მე მოსმდევენ

17.11.2022 • 2621
25 წლის მფრინავის ბოლო მესიჯი: გამანადგურებელი გავიტყუე დასახლებიდან, რუსები ახლა მე მოსმდევენ

სამხედრო გამანადგურებლის მფრინავი ტარასი და ფრენების გაშიფვრის სპეციალისტი ეკატერინა ორი თვის წინ დაქორწინდნენ. ორივე მუდმივ მივლინებებში იყო, სხვადასხვა ქალაქში.

2022 წლის 25 სექტემბერს ეკატერინას დაურეკეს და უთხრეს, რომ ტარასი დაიღუპა. მან მტრის გამანადგურებელი დასახლებული პუნქტიდან გაიტყუა. ეს დასახლება დაბომბვას გადაურჩა, მაგრამ რუსი პილოტის წინ მფრინავი უკრაინელი პილოტი და მისი გამანადგურებელი ვეღარ გადარჩა.

ეკატერინას ტარასის სიკვდილი ვერ წარმოედგინა. რეკვა დაიწყო მეთაურებთან, ტარასის თანამებრძოლებთან. ყურმილს არავინ იღებდა, სიმართლის თქმას გაურბოდა ყველა.

უკრაინის გმირის, ტარას რედკინის შესახებ უკრაინის თავდაცვის ძალების ოფიციალური გამოცემა Armyinform-ი წერს.

იმ დღეს ტარასი მტრის საჰაერო თავდაცვის სისტემებს ანადგურებდა, ასეთი იყო იმ დღეს მისი სამხედრო დავალება. ახალი AGM-88 ტიპის სარადარო რაკეტებით მანევრირებდა. განსაკუთრებით ეფექტურად სახმელეთო სამიზნეებზე მუშაობდა.

25 სექტემბრის დილის ოთხი საათი იყო, როცა მან შეძლო დაკავშირება დანაყოფთან და აცნობა, გავიტყუე დასახლებული პუნქტიდან რუსული გამანადგურებელი და ახლა მე მომსდევენო. ამის შემდეგ კონტაქტი გაწყდა. ტარასის თანამებრძოლებს ბოლომდე ჰქონდათ იმედი, რომ მან კატაპულტირება მოასწრო, თუმცა ამაოდ.

ტარასი პირველ ოქტომბერს დაკრძალეს. მეორე დღეს მას 26 წელი შეუსრულდებოდა.

მფრინავის თანამებრძოლები იხსენებენ, რომ რბილი ხასიათის, დამთმობი და კეთილი ტარასი ბრძოლის ველზე შეუპოვარ და უშიშარ ჯარისკაცად იქცეოდა წამში. მფრინავად, რომელსაც უკრაინელების სიცოცხლის უსაფრთხოება მიაჩნდა მთავარ ღირებულებად, თუ საჭირო გახდებოდა, საკუთარი სიცოცხლის ფასადაც კი.

მაგალითად, თუ მიზანი ფრთოსანი საბრძოლო რაკეტის განადგურება იყო და პირველსავე მცდელობისას არ ხერხდებოდა მისი ჩამოგდება, მთელი დანაყოფის გამანადგურებელი ვერტმფრენები, მაშინაც კი, თუ რომელიმეს საწვავი უთავდებოდა, რიგრიგობით ცდილობდნენ რაკეტის განადგურებას.

„არასდროს დამავიწყდება ღამე, როცა ტარასმა დამირეკა და მკითხა, როგორ ვიყავი. სახლს ვალაგებდი, მეგონა, მეორე დღეს შეძლებდა სახლში მოსვლას ცოტა ხნით. დილის ხუთზე ფრენაა დაგეგმილი და დაისვენეო, მითხრა. მე ეს ფრენები უნდა გამეშიფრა. თუმცა დილის ხუთზე უფრო ადრე დარეკეს, 3 საათზე გაისმა კოლეგების ზარი: სამხედრო განგაშია და ვიკრიბებითო.

იმ ღამეს ტარასმა სხვა პილოტებთან ერთად ტექნიკა გაარიდა მტრის დარტყმებს. დისლოკაციის ადგილი შეცვალეს. ამ დღის შემდეგ რამდენიმე საათით ერთად ყოფნაც კი ფუფუნებად იქცა ჩვენთვის. სახლში, რომელსაც ერთად ვაწესრიგებდით და ვალაგებდით, სადაც უნდა გვეცხოვრა, ჯამში მხოლოდ ერთი თვე გავატარეთ ერთად.

ყოველთვის თავშეკავებულად, განსაკუთრებული დეტალების გარეშე ჰყვებოდა სამხედრო საქმეებზე. მხოლოდ ხანდახან, იშვიათად მიყვებოდა, რომ მიზანში ამოიღეს, რომ მათი აეროდრომი სარაკეტო ბომბების ქვეშ მოექცა. აღარ ვსაუბრობ იმაზე, რა რთული მისიების შესრულება უწევდა. ვნერვიულობდი თუ არა? საშინლად ვნერვიულობდი. განსაკუთრებით მაშინ, როცა მეგობრების დაკარგვის ამბებს ვიგებდი, ერთის, მეორის, მესამის…

სულმოუთქმელად ველოდებოდით ტარასის დანაყოფის როტაციას, რომ ჩვენი შეუღლების აღსანიშნად პატარა დღესასწაული მაინც მოგვეწყო. ამ პირობებში ეს ვერ ხერხდებოდა, ჩვენი მშობლები სხვადასხვა ქალაქში იყვნენ დაფანტულები“, – იხსენებს ტარასის მეუღლე.

ტარასის დანაყოფი როტაციით სხვაგან ნამდვილად გადაიყვანეს. ოღონდ მის გარეშე. პილოტის დაღუპვის შემდეგ.

მფრინავის მეგობრები იხსენებენ, რომ 25 წლის სამხედროს ოცნება ძველი მფრინავი გამანადგურებლის შეცვლა და თანამედროვე F-16 თვითმფრინავით ფრენა იყო.

„სპეციფიკურ ინგლისურ ტერმინოლოგიას სწავლობდა. გადმომცეს მისი ბლოკნოტი, სადაც ინგლისურ ტერმინოლოგიას იწერდა და სწავლობდა, მომავალში ახალი თვითმფრინავი რომ ემართა. მიუხედავად იმისა, რომ გამანადგურებლის პილოტობა ერთ-ერთი ყველაზე სახიფათო საქმეა, ტარასი ფრენებისგან დიდ სიამოვნებას იღებდა.

კარგად მქონდა გაცნობიერებული, რომ დავქორწინდი სამხედრო პილოტზე, რომელიც აუცილებლობის შემთხვევაში ხალხის გადასარჩენად საკუთარ სიცოცხლესაც დათმობდა, თუმცა ისე მინდოდა მხოლოდ საუკეთესო დასასრულის შესაძლებლობა მერწმუნა… ახლა, ერთადერთი, რაც მაიმედებს, ის არის, რომ ადამიანები, ვინც ტარასმა გადაარჩინა, დააფასებენ მის მსხვერპლს.

უკრაინელებს, რომლებიც კითხულობენ სამხედრო პილოტების წარმატებების ამბებს ფრონტზე, მინდა ყოველთვის ახსოვდეთ, რის საფასურადაა მიღწეული ეს წარმატებები და რა ადამიანური მსხვერპლი დგას ამ ყველაფრის უკან“, – ამბობს ეკატერინა.

გადაბეჭდვის წესი


ასევე: