შაბათობით, დილის 11 საათიდან, 26 მაისისა და ახვლედიანის ქუჩების გადაკვეთასთან თუ ჩაივლით ბათუმში, ძველი ბელეტაჟის ღია ფანჯრებიდან ბავშვების გაბმულ, მხიარულ სიმღერას გაიგონებთ – ქართულ ანბანს, სიტყვებს, ფერებს, თვლას, წელიწადის დროებს და ბევრ სხვა რამეს უკრაინელი ბავშვები თამაშითა და სიმღერით სწავლობენ.
ქართული ენის გაკვეთილები დემოკრატიული ჩართულობის ცენტრში კვირაში ორჯერ ტარდება. ბავშვებმა სამ თვეში ელემენტარული სასაუბრო სიტყვები ისწავლეს და მარტივი კომუნიკაციის უნარები განივითარეს. 50-მდე უკრაინელი ბავშვისთვის ქართული ენის გაკვეთილები ნოემბრის ბოლომდე გაგრძელდება.
უკრაინელ ბავშვებს ქართული ენის გაკვეთილებს ინგა ბაგრატიონი უტარებს. ინგა ქართულის, როგორც მეორე ენის სერტიფიცირებული მასწავლებელია.
„ქართული ენის კურსი პირველ აგვისტოს დავიწყეთ. თავიდან 10 ბავშვზე გვქონდა გათვლა, მერე ინტერესი ძალიან გაიზარდა და სახელმწიფო ენის შესწავლის მსურველთა რიცხვმაც იმატა.
ეს ბავშვები პარალელურად უკვე სწავლობენ ჩვენს სკოლებში უკრაინულ სექტორზე და იქაც უტარდებათ ქართული ენის გაკვეთილები. ეს მათთვის დამხმარე კურსია და ვცდილობთ, პატარებს თამაშით, სიმღერით, სახალისო მეთოდით მივაწოდოთ ცოდნა“, – ამბობს ქართული ენის მასწავლებელი.
ინგა ბაგრატიონი, ქართული ენის მასწავლებელი
ვიქტორია ზაზიულჩიკი ორ შვილთან, 8 წლის და 10 თვის ჩვილთან ერთად ჩამოვიდა საქართველოში უკრაინის ომის დაწყების შემდეგ.
ქართული ენის კურსზე 8 წლის ბიჭი ვიქტორიასაც დაჰყავს. მისი თქმით, „დემოკრატიული ჩართულობის ცენტრის“ ქართული ენის გაკვეთილები და არტთერაპიის კურსი ბავშვებს სტრესის დაძლევასა და ახალ ქვეყანასთან, გარემოსთან ადაპტაციაში რეალურად ეხმარება.
არტთერაპია კიდევ ერთი კურსია, რაც „დემოკრატიული ჩართულობის ცენტრში“ უკრაინელ ბავშვებს უტარდებათ. კურსის ფსიქოლოგი ნანკა ტუხაშვილია. ნანკა ტუხაშვილიც მშობლის, ვიქტორია ზაზიულჩიკის მსგავსად არტთერაპიის ზეგავლენაზე საუბრობს:
„არტთერაპიის მიზანი უარყოფითი ემოციებისგან დაცლაა. მგონი ბავშვებთან ამჯერად ეს გამოგვდის.
ერთი სავარჯიშო გვქონდა, ბავშვებს ვთხოვე დაეხატათ შიშები და ისიც ვუთხარი, რომ შეეძლოთ მერე დაეხიათ ეს შიშები. ცოტა ხნის შემდეგ ერთი მშობელი მოვიდა და მიამბო: ჩემი შვილი აქამდე საერთოდ არაფერს ხატავდა, ამ დავალების შემდეგ კი სახლშიც გაიძახის: მოდი, დავხატოთ შიშები და დავხიოთო. ძალიან გამახარა ამის მოსმენამ. ესე იგი, სავარჯიშომ მისია შეასრულა.
ისე კი, საერთოდ, ამ სავარჯიშოზე მუშაობისას ბავშვები ძირითადად ხატავენ კომპიუტერული თამაშების საშიშ გმირებს. თამაში მათთვის რეალობაა. ვთვლი, რომ უკვე გვაქვს შედეგი, რადგან ბავშვები გამოხატავენ ემოციებს. ეს ძალიან მნიშვნელოვანია, როცა არსებობს სტრესი და ტრავმა“, – ამბობს ფსიქოლოგი.
ნანკა ტუხაშვილი, ფსიქოლოგი
ნანკა ტუხაშვილი გვიყვება, რომ კურსის დასაწყისში, ომიდან ახალჩამოსული ზოგიერთი ბავშვი საჭმელსაც ვერ ჭამდა, ჰქონდათ უსიამოვნო, წარმოსახვითი შეგრძნებები ყელში, რაც არტთერაპიის სავარჯიშოებთან ერთად, მშობლების თქმით, გაქრა.
ბათუმში „დემოკრატიული ჩართულობის ცენტრის“ ხელმძღვანელი, თეონა დიასამიძე გვეუბნება, რომ უკრაინელი ლტოლვილების საჭიროებების კვლევა ივლისიდან დაიწყეს. მათგან წამოსული ინიციატივების მიხედვით კი, პროგრამების შინაარსი დაგეგმეს.
თეონას თქმით, მთავარ საჭიროებად ბავშვების სოციალიზაცია გამოვლინდა, არტთერაპიის იდეაც ამ საჭიროების გამო გაუჩნდათ.
არტთერაპიაზე ბავშვები კვირაში ორჯერ დადიან. ერთვებიან სხვადასხვა აქტივობაში, ფსიქოლოგთან ერთად საუბრობენ საინტერესო თემებზე და პარალელურად ქართულ ენას სწავლობენ:
„ქართული ენის გაკვეთილები „ენის ამერიკულ ცენტრთან” თანამშრომლობით დაიგეგმა. ქართული ენისა და არტთერაპიის კურსის გარდა ვატარებთ სხვადასხვა კულტურულ ღონისძიებას, რაც ბავშვებს ეხმარება სოციალიზაციაში, ადგილობრივ მოსახლეობასთან დაახლოებაში.
უკრაინელი ლტოლვილების საჭიროებებს ჩვენი სახელმწიფო სერვისები ვერ აკმაყოფილებს დიდწილად, ამიტომ ჩვენ ამ მომსახურების საშუალებების გასაუმჯობესებლადაც ვმუშაობთ ადგილობრივ ხელისუფლებასთან ერთად, პრობლემების დაძლევის გზებს ერთად ვეძებთ“, – ამბობს თეონა დიასამიძე.
უკრაინელი ბავშვების დემოკრატიული ჩართულობის ცენტრთან, ქართული ენის გაკვეთილის შემდეგ
ბათუმში „დემოკრატიული ჩართულობის ცენტრმა“ უკრაინის 300-მდე მოქალაქის საჭიროება გამოიკვლია და მათ სხვადასხვა სერვისს სთავაზობს.
ცენტრის შენობაში, ერთი დიდი ოთახი ტანსაცმლითაა სავსე, აქ უკრაინელებისთვის, როგორც ზრდასრულების, ისე ბავშვებისთვის სამოსს ერთმანეთს თავად ლტოლვილები უგროვებენ. ვისაც ორი პიჯაკი აქვს, ერთი აქ მოაქვს. ვის ბავშვსაც ტანსაცმელი უპატარავდება, აქ მოაქვს – სხვა პატარებისთვის.
ანა კარალიოვამაც აქ მოიტანა ყველაფერი, რაც აღარ სჭირდება და სხვას გამოადგება. ამბობს, რომ უკრაინიდან წამოსვლისას დაუფიქრებლად წამოიღო ბევრი ტანსაცმელი და აქ აღმოაჩინა, რომ ყველაფერი არ სჭირდება:
„გადავალაგე ჩემი ტანსაცმელი და მივხვდი, რომ ბევრი რაღაც საერთოდ არ მჭირდება. აქ მოვიტანე ყველაფერი. ჩემთვის კი ეს მშვენიერი მწვანე პიჯაკი ვიპოვე.
ანა კარალიოვა, ლტოლვილი უკრაინიდან
ძალიან მნიშვნელოვანია ეს ურთიერთგაცვლა ადამიანებთან – არამხოლოდ ნივთების, ზოგადად ენერგიის, ენერგია კი ყველგანაა, მათ შორის აქ გამოფენილ სამოსშიც.
რა კარგია, რომ არსებობს ასეთი ადგილი, სადაც მოიტან რამეს სხვა ადამიანებისთვის და შენც იპოვი, რაც გჭირდება. ეს ცენტრი ამ ენერგიების გაცვლის ადგილია ახლა“, – ამბობს ანა.
„ქართული ენის გაკვეთილების” პროექტი ნაწილია პროგრამისა: „ევროკავშირი გენდერული თანასწორობისთვის: ერთად გენდერული სტერეოტიპებისა და გენდერული ძალადობის დასაძლევად“.
პროექტი ერთობლივად ხორციელდება გაეროს ქალთა ორგანიზაციის (UN Women) და გაეროს მოსახლეობის ფონდის (UNFPA) მიერ, ევროკავშირის მხარდაჭერით.
