მარიუპოლის მცველი ვალერია, იგივე ნავა და უკრაინელი მესაზღვრე ანდრეი აზოვსტალში დაქორწინდნენ. თუმცა, ქორწინებიდან სამი დღის შემდეგ ანდრეი რუს სამხედროებთან ბრძოლის შედეგად დაიღუპა. ვალერია მათი სიყვარულის ამაღელვებელ ისტორიას ჰყვება ვიდეოში, რომელიც აზოვსტალშია ჩაწერილი.
ისინი პირველად მაშინ შეხვდნენ ერთმანეთს, როცა ვალერია (ნავა) სასაზღვრო რაზმში მსახურობდა. “დონეცკის სასაზღვრო რაზმში ვმსახურობდი. მაშინ მეთაურის თანაშემწე ვიყავი, პრესსამსახურის უფროსი. ჟურნალისტებთან ვმუშაობდი და რაღაც მომენტში ის გამოჩნდა“, – ამბობს ვალერია.
ზაფხულის დასაწყისი სამი წელი იქნება, რაც ერთად ვართ.
„ისეთი შეგრძნება მქონდა, რომ ეს ის ადამიანი იყო, ვისაც უნდა შევხვედროდი. არ ვიცი როგორ ავხსნა… მაშინვე შემოვიდა ჩემს ცხოვრებაში. მეჩვენებოდა, რომ ასეთი გრძნობები არ არსებობს… ერთად ვმსახურობდით, ერთად ვმუშაობდით, ყველგან ერთად ვიყავით. მართალი გითხრათ, ჩვენი ცხოვრება ცალკე არ მახსოვს. დიდი სიყვარული იყო, ამბობს ნავა.
ის იყო „ბედნიერების კაცი“, მაგრამ მე ასეთი არ ვარ, არ ვიცი, როგორ გავიხარო მის გარეშე…
ომის დაწყებამდე, როდესაც გაირკვა, რომ რაღაც ცუდი იწყებოდა, ანდრიმ სთხოვა ნავას, რომ ქალაქი დაეტოვებინა. უკვე 24 თებერვალს ნავამ გააცნობიერა, რომ ის სახლში არ მოვიდოდა – ის უკვე პოზიციაზე იდგა.
„როდესაც 24 თებერვალი დადგა, მე მობილიზებული ვიყავი აზოვის პოლკში და ისე მოხდა, რომ მე და ის ალყაში აღმოვჩნდით – მე ჩემს თანამოძმეებთან, ის თავის თანამოძმეებთან ერთად. ამავდროულად, ჩვენ ყველა ერთი ფოლადის ოჯახი ვიყავით“, – ჰყვება ვალერია.
ფოლგის ბეჭდები
ნავა ჰყვება, რომ ამ პერიოდში წყვილი იშვიათად კონტაქტობდა. ომის დაწყებიდან პირველად ერთმანეთს მაშინ შეხვდნენ, როცა ანდრეის ცეცხლი გაუხსნეს და დაიჭრა. „საავადმყოფოდან ღამით ჩემთან გამოიქცა და მკითხა, ცოლად გამომყვებიო… ქორწინებაზე დიდი ხნის წინ ვისაუბრეთ, მაგრამ ცოტა სხვანაირად უნდა გამოჩენილიყო. ძალიან მინდოდა ეს ბედნიერების მომენტი ყოფილიყო. მე გადავხედე სხვა ქორწილების ფოტოებს ფრონტიდან, მაგრამ ისინი ყველა განსხვავებული იყო: ღია ცა, ყვავილები. ჩვენ არ გვქონდა ასეთი შესაძლებლობა“, – იხსენებს ნავა.
შემდეგ შეხვედრაზე ანდრია ვალერიასთან მივიდა ფოლგისგან ხელით გაკეთებული ბეჭდებით.
ეს ბეჭედი ჩემს ცხოვრებაში ყველაზე ძვირფასი საჩუქარი გახდა. ისინი ზომაშიც კი ჯდებიან.
წყვილმა ერთმანეთი მესამედ საჰაერო თავდასხმის შემდეგ ნახა, ვალერია სასწაულებრივად გადარჩა, მისი თანამებრძოლებიდან ბევრი დაიღუპა.
შეყვარებულები დაბომბვისა და აფეთქებების ხმების ფონზე, უკვე „ნამდვილი“ ბეჭდებით იქორწინეს. „ჩვენ ძალიან გვინდოდა დაქორწინება 5 მაისს, აზოვის პოლკის დაბადების დღეს“, – ყვება ვალერია.
„გავაკეთეთ საქორწინო, ბუნკერის ფოტოები. მაგრამ მე ბედნიერი ვიყავი. სხვა არაფერი გჭირდებოდა. მის მშობლებს ვუთხარით ჩვენი ქორწინების შესახებ და ისინი ჯერ კიდევ გველოდებიან. ისინი იცდიან, თუმცა იციან, რომ ანდრი არ დაბრუნდება“.
დაპირებები
ახალგაზრდა ქალი ჰყვება, რომ უკვე 7 მაისს ანდრეი აღარ იყო. ნავა ამბობს, რომ მას სწორედ ამის ეშინოდა ყველაზე მეტად.
„მე დავპირდი გამოსვლას, ის კი დამპირდა, რომ – გადარჩებოდა. ყველაზე ცოტა, მისი სული მაინც გავიდა ამ დაწყევლილი ადგილიდან. მე კი ისევ აქ ვარ“ – ცრემლიანი თვალებით ამბობს ვალერია.
ნავას ნაამბობით, ალყაშემორტყმულ მარიუპოლში სიკვდილი ხშირად აშორებს წყვილებს. ჯერ ერთი იღუპება ოჯახიდან, რამდენიმე დღის შემდეგ კი – მეორე. „ხალხი ერთმანეთს მიჰყვება. მართალი გითხრათ, ძალიან მინდა მასთან“.
სოციალურ ქსელში ვალერია წერს, რომ ყველაფერი, რაც უკრაინელებს შეუძლიათ გააკეთონ მისი ქმრის ხსოვნისთვის არის ყველაფერი გააკეთონ აზოვსტალის ჯერ კიდევ ცოცხალი დამცველების გადასარჩენად.
