კვირის ამბები,მთავარი,სიახლეები

ვინ ავრცელებს ბეჭდურ პრესას ბათუმში

07.02.2018 •
ვინ ავრცელებს ბეჭდურ პრესას ბათუმში

პრესა, ძირითადად, წიგნის მაღაზიებსა და ჯიხურებში იყიდება, თუმცა წვიმაში, ქარსა და თოვლში, ღია ცის ქვეშ გამოფენილი ჟურნალ-გაზეთების დახლებსაც ხშირად წააწყდებით ქუჩაში.
ლელა სოსელიას პრესის დახლი ბათუმში, დემეტრე თავდადებულისა და გორგილაძის ქუჩების კვეთაშია, ვარდების ბაღთან ახლოს. 14 წელია ამ ადგილზე დგას და გაზეთებს ყიდის. ახალ ამბებს ლელას გაზეთებიდან ისინი იგებენ, ვინც ჯერ ინტერნეტს კარგად ვერ „დაუმეგობრდა“ და ჩვევად ისევ აქვს გაზეთის ყიდვა.

ლელა ამბობს, რომ გაზეთების მყიდველთა რიცხვი ნელ-ნელა იკლებს, მცირდება ბეჭდური გამოცემების რაოდენობაც და პერიოდულად ძვირდება პრესა, რომელიც ბეჭდური სახით ჯერ ისევ გამოდის.

„ინტერნეტი აზარალებს ჩემსავით გარეთ, ქუჩაში მდგარ პრესის გამყიდველებს, ყველა ეკრანშია შემძვრალი და ნელ-ნელა ჩემი კლიენტებიც ქრებიან. რას იზამ, ცხოვრება წინ მიდის, ჩემ თვალწინ იზრდება ჟურნალ-გაზეთების ფასიც, ერთადერთი, რაც არ იზრდება, ჩემი ხელფასია – 100 ლარი, რაც კომუნალური გადასახადებისთვისაც არ მეყოფოდა, და რომ არ მყავდეს და არ მეხმარებოდეს,“ – ამბობს ლელა.


საქმიანობა მემკვიდრეობით გააგრძელა, თავიდან ლელას დედა ყიდდა გაზეთებს – პენსიაში გასულს არ სურდა შინ უსაქმოდ მჯდარიყო. მერე, როცა დედა გარდაიცვალა, იგივე საქმე ლელამ გააგრძელა: თავიდან „ომეგას“ ჯიხურში მუშაობდა, სადაც 500 ლარს უხდიდნენ და კმაყოფილი იყო, მას შემდეგ კი, რაც ეს ჯიხურები დაიხურა, ღია ცის ქვეშ უწევს დგომა სამუშაო დღეებში.

„მე თვითონ არ მიწევს სიარული. ჩვენს ოფისში დიდი მანქანით ჩამოაქვთ პრესა თბილისიდან, მერე პატარა მანქანით ქალაქში ჩემნაირ დახლებთან მდგომებს გვინაწილებენ და ვყიდით მთელი კვირა. რაც არ იყიდება, იმ გაზეთებს ყოველ ორშაბათს უკან ვაბარებთ,“ – გვიყვება პრესის გამყიდველი.
ყოველდღიურად ერთსა და იმავე ადამიანებთან უწევს ძირითადად ურთიერთობა, კლიენტებს კარგად იცნობს და ზეპირად იცის, ვინ რომელ დღეს ან რომელი გამოცემის საყიდლად მოდის. მეგობრებიც, როგორც ლელა ამბობს, კლიენტებს შორის ჰყავს. 14-წლიანი შეჩვეული სამუშაო გარემოს შეცვლა არ სურს, ეს გარემო ქუჩისგან, ქალაქის ხმებისგან, უცნობი გამვლელებისა და ნაცნობი კლიენტებისგან შედგება, რომელთა რაოდენობაც სულ უფრო და უფრო მცირდება, მაგრამ ლელას სხვა საქმის კეთება ვერ წარმოუდგენია და მიაჩნია, რომ 50 წლის ასაკში რამის შეცვლა რთულია.

ბათუმში ახლა ისევ თბილა, მაგრამ მას შემდეგ, რაც ტემპერატურა დაიწევს, ლელას ქუჩაში დგომა გაურთულდება. გაიჭირვებს და შემორჩენილ, ნაცნობ კლიენტებს მაინც დაელოდება შეჩვეულ ადგილზე, ვარდების ბაღთან ახლოს, ზუსტად ავტობუსის გაჩერების გვერდით.

 

გადაბეჭდვის წესი