„გაზეთმა ბათუმელებმა“ 26 იანვარს, რედაქციაში სხვადასხვა საინფორმაციო საშუალების წარმომადგენელთა წინაშე თავიანთი პროტესტი, ბოლო დროს აჭარაში ჟურნალისტთა უფლებების დარღვევათა გამო, კიდევ ერთხელ დააფიქსირა, რედაქციის თანამშრომლებისდმი განხორციელებული ზეწოლის გამო.
იმავე დღეს, ავტონომიური რესპუბლიკის მეთაურის, ასლან აბაშიძის პრესცენტრის ხელმძღვანელმა თამარ გუდავამ, პრესკონფერენცია გამართა. როგორც გაირკვა, პრესკონფერენციის მოწვევის მიზეზი ჩვენი რედაქციის მიერ გაკეთებული მიმართვა გამხდარა. „გაზეთი ბათუმელები“ მიესალმებოდა კიდეც აღნიშნულ ფაქტს, რომ არა ერთი გარემოება. ნაცვლად იმისა, რომ პრესცენტრის ხელმძღვანელს, დაეგმო ჟურნალისტების წინააღმდეგ გაჩაღებული კამპანია და კონკრეტული განცხადება გაეკეთებინა ამასთან დაკავშირებით, მან მთელი „პრესკონფერენცია“ ჩვენი მიმართვის „განხილვას“ დაუთმო. უფრო მეტიც, ჟურნალისტები არაობიექტურობასა და მიკერძოებაში დაადანაშაულა და განაცხადა, რომ ავტონომიური რესპუბლიკის ხელისუფლება, იმაზე, რაც დღეს ხდება, პასუხისმგებლობას ვერ, უფრო სწორად, არ აიღებს.
პრესცენტრის ხელმძღვანელი ჟურნალისტების უფლებების დარღვევაზე უფრო, რატომღაც, მიტანილ ხმებს(!) გაუღიზიანებია. „მე მითხრეს, რომ „რუსთავი 2“-ის კორესპონდენტს „გაზეთ ბათუმელების“ რედაქტორისთვის უთქვამს, რაც შეიძლება მკაცრი განცხადება გააკეთე, თუნდაც ტყუილიც თქვი, თორემ ისე, ჩემს მასალას ეთერში არ გაუშვებენო“, – განაცხადა თამარ გუდავამ.
ჩვენ იძულებული ვართ შევახსენოთ ქალბატონ თამარ გუდავას, რომ იმაზე მეტი, რაც მიმართვაში ჩამოვაყალიბეთ, არანაირი განცხადება, მითუმეტეს ტყუილი, „გაზეთ ბათუმელებში“ და სხვათა შორის, არც „რუსთავი-2“-ის ეთერში არ გასულა. ის კი, რომ თამარ გუდავა „გაზეთ ბათუმელების“ მიმართვას მთლიანად ტყუილს უწოდებს – მისი პრობლემაა.
თამარ გუდავას მიაჩნია, რომ ის ადამიანები, რომლებიც განსხვავებული აზრის გამო არბევენ მშვიდობიან მომიტინგეებს, ფიზიკურად უსწორდებიან მათ, არ ინდობენ არავის, მათ შორის ჟურნალისტებსაც კი, აჭარის ხელისუფლების მხარდამჭერები არიან და თავიანთ პოზიციას თურმე ასეთი ფორმით გამოხატავენ. გუდავას თქმით, ესეც თავისუფალი სიტყვის ერთგვარი გამოხატულება ყოფილა და აქ, რაიმე დაჯგუფებაზე, ე.წ. „სპეცრაზმზე“ თუ „შავრაზმელებზე“ საუბარი ზედმეტია. „მე რომ შავი ტანსაცმელი ჩავიცვა, რა, შავრაზმელი ვიქნები?“ – ისე კითხულობს გუდავა.
„ის ადამიანები რომ შეიკრიბონ, რომლებიც თქვენს პოზიციას არ იზიარებენ და დაგარბიონ, ხელისუფლება რა შუაშია? მათაც აქვთ თავიანთი სიტყვის უფლება“, – გვმოძღვრავს გუდავა, უფრო კი, ალბათ გვაფრთხილებს – უარესს ელოდეთ და მერე თქვენს თავს დააბრალეთო.
