„გაუზიარე ველოსიპედით“ [share by bike] – ასე ჰქვია პროექტს, რომლის ფარგლებშიც მარტის დასაწყისში საქართველოში ბელგიელი ფლორეან გოფინი ჩამოვიდა. ის თავს მსოფლიო მოქალაქეს უწოდებს და აცხადებს, რომ „ქვეყანა“ მისთვის მხოლოდ სახელწოდებაა. საქართველო მეცხრე ქვეყანაა, სადაც ფლორეანი ველოსიპედით მოგზაურობს, ცდილობს ადამიანებს ესაუბროს გარემოსდაცვით პრობლემებზე და შესთავაზოს გამოსავალი, რომელსაც თანამოაზრეებთან ერთად პოულობს.
28 წლის ფლორეანს ხარისხი აქვს დაცული ენერგეტიკისა და გარემოს დაცვითი საკითხების კვლევებში. მან მოგზაურობა სკოლის დასრულებისთანავე დაიწყო. პირველი ქვეყანა ავსტრალია იყო, სადაც თავისი მანქანით მოგზაურობდა და თან მუშაობდა. შემდეგ ერთი წლის განმავლობაში სწავლობდა ინტერნეტტექნოლოგიებს და ბელგიაში თუ მის საზღვრებს გარეთ ამ პროფილით 6 წელი იმუშავა.
ფლორეანი ამბობს, რომ მისი ცხოვრება ორგანული საკვების შესახებ ერთი კონფერენციის შემდეგ შეიცვალა. ცნობისმოყვარეობის გამო დაესწრო ამ შეხვედრას, სადაც ორგანიზატორების გაცნობის შემდეგ, ცნობისმოყვარეობამ კიდევ უფრო შორს წაიყვანა და მათ საქმიანობაში ჩაერთო. ამ ქსელში [transition network] მოხალისეები არიან გაწევრიანებულები. ქსელის წევრები სწავლობენ თანამედროვე ტექნოლოგიების გამოყენებით, საწარმოებისა და ქარხნების მიერ მოხმარებული საწვავისა თუ სხვა ამოწურვადი ბუნებრივი წიაღისეულით, ტყეების გაჩეხვითა თუ დანაგვიანებით გამოწვეულ ნეგატიურ ზეგავლენას ეკოსისტემაზე/გარემოზე. ცდილობენ შექმნან ე.წ. „გარდამავალი სტილი“, ხელი შეუწყონ ამოწურვადი წიაღისეულის [ნავთობი, ქვანახშირი და ა.შ.] აღდგენადი ენერგიით ჩანაცვლებას და დანერგონ ჯანსაღი ცხოვრების სტილი; უარს ამბობენ ქიმიურ საკვებ პროდუქტებსა თუ წამლებზე.
ქსელი ახალისებს განახლებად ენერგიაზე [ქარის, მზის, წყლის] მომუშავე ტექნოლოგიების შექმნის ინიციატივებს. ქსელის წევრებისთვის ერთ-ერთი მთავარი მიმართულება თავიანთი დაკვირვებებისა და დასკვნების სხვებისთვის გაზიარებაა. სწორედ ამ ქსელში მოხვედრის შემდეგ შეცვალა ფლორეანმა ცხოვრების სტილი:
„ადრე ვამბობდი, რადგან წვიმს, მოდი მანქანით წავალ სამსახურში-მეთქი, ამის შემდეგ მივხვდი, რომ – არა! გადავწყვიტე საბოლოოდ მეთქვა უარი მანქანაზე, რითაც საწვავის გამოყენებას შევამცირებდი. ასევე ნელ-ნელა უარი ვთქვი არაჯანსაღ ე.წ. „სწრაფ კვებაზე“, ნახევარფაბრიკატებზე, გადამუშავებულ საკვებ-პროდუქტებზე, მინიმუმამდე დავიყვანე ალკოჰოლი, ადრე თუ ხშირად ვსვამდი და დიდ წვეულებებს ვაწყობდი, ახლა შეიძლება დავლიო ძალიან იშვიათად. ვიღებ მხოლოდ ორგანულ საკვებს. უარი ვთქვი ხორცზეც – სულაც არ არის რთული ვეგეტარიანული დიეტა“, – ყვება ფლორეანი.
ფლორეან გოფინი
ის იხსენებს, თუ როგორ შეაგროვა ფული მოგზაურობის დასაწყებად: ეს თანხა 8000 ევროს არ აღემატებოდა და გზად ხუთი თვის განმავლობაში 300 ევროზე მეტი არ დაუხარჯავს: „როცა ეს მოგზაურობა დავგეგმე, უამრავი რამ აღმომაჩნდა, რაც სინამდვილეში არ არის საჭირო და მათი გაყიდვა დავიწყე. კოქტეილების აუქციონიც კი მოვაწყვე, მეგობრებიც მეხმარებოდნენ. მინდოდა კარგი ველოსიპედი მეყიდა, რომ მოგზაურობისთვის ბოლომდე გაეძლო. დიდი თანხაც გადავიხადე. ვიყიდე კარავი, ზურგჩანთა და მზის ენერგიაზე მომუშავე ელემენტები. ასე დავიწყე მოგზაურობა“.
ველოსიპედით მოგზაურობა ბევრ სირთულესთან არის დაკავშირებული, მაგრამ ფლორეანი ამბობს, რომ თითქმის არ გამხდარა ავად, მსუბუქ სურდოს თუ არ ჩავთვლით, რასაც წამლების გარეშე უმკლავდება:
„გადავადგილდები ველოსიპედით, ვიცავ ძილის რეჟიმს, ვვარჯიშობ და რაც, მთავარია, ვცდილობ ვიფიქრო პოზიტიურად. ადამიანის გონებას პოზიტიური ფიქრების, ემოციებისა და განწყობების სახით უდიდესი ენერგია გააჩნია, რითაც სხეულსაც აჯანსაღებს, იცავს და შინაგანადაც აძლიერებს. ღიმილითაც შეიძლება ეს ენერგია იგრძნო. დაავადებათა თუ იმუნიტეტის დაქვეითების უმთავრესი მიზეზი სტრესი და ნეგატიური განწყობებია, რომელსაც დღევანდელ ეკონომიკურ სისტემაში გვერდს ვერ ავუვლით“.
ფლორეანის აზრით, დღევანდელ ეკონომიკურ სისტემაში ადამიანებს გვაქვს ილუზია, რომ თუ მეტს ვიმუშავებთ, მეტი მანქანა გვეყოლება, მეტ კრუიზში წავალთ, მეტ სასტუმროს ავაშენებთ, მეტად გავმდიდრებით და მეტს დავაგროვებთ. სინამდვილეში კი გვავიწყდება, რომ ამ ყველაფრისთვის ვიყენებთ ნავთობს, გაზს, ვჩეხავთ ტყეებს, ვაშრობთ ჭაობებსა თუ მდინარეებს, ვცვლით კლიმატსა და საბოლოო ჯამში ხელს ვუწყობთ ეკოსისტემის ნგრევას: „უნდა გვესმოდეს, რომ შვიდი მილიარდი ადამიანი თუ ასე გავაგრძელებთ, მალე არაფერი დაგვრჩება. უნდა დავიწყოთ საკუთარი თუ ჩვენ გარშემო მყოფი მიკროსაზოგადოებების ცხოვრების სტილის შეცვლა. თუ ჩვენ აღარ გამოვიყენებთ არაფერს ისეთს, რაც გარემოს ზიანს აყენებს, ამით დავეხმარებით საკუთარ თავს და შევქმნით უკეთეს მსოფლიოს“.
ფლორეანის მცდელობა, ბსუ-ში მოაწყოს მცირე კონფერენცია თავისი პროექტის შესახებ, ჯერჯერობით ვერ განხორციელდა. თუმცა იმედს იტოვებს, რომ ეს საქართველოში მასპინძელი ოჯახის პოვნასავით სულ განუხორციელებელი არ დარჩება. „საქართველოში შემექმნა მასპინძელი ოჯახის პოვნის პრობლემა, 15-მდე შეთავაზება გამოვგზავნე და ნაწილის პასუხიც კი არ დამბრუნებია. რაც დამიბრუნდა, ყველა პასუხი უარი იყო“, – იხსენებს ფლორეანი. იგი თითქმის ყოველდღე დადის უნივერსიტეტში, მუშაობს, ესაუბრება ადამიანებს და თან თავისი ვებგვერდის მომხმარებელს აცნობს მოგზაურობის დეტალებს.
ბათუმის შემდეგ მთებით აღმოსავლეთ საქართველოში, იქიდან კი სომხეთში გადასვლას გეგმავს. მანამდე კი სოფელ ჭარნალში, თურქი მეგობრის ხის კოტეჯშია დაბინავებული.
ფლორეანი ორი წლის მანძილზე გეგმავს მოგზაურობას „transition network“-ის მიერ რეკომენდებულ ქვეყნებში, მისი საბოლოო დანიშნულების პუნქტი კი კოსტარიკაა: „ყველას გვაქვს უფლება ავირჩიოთ ადგილი, სადაც გვინდა ვიცხოვროთ. მე კოსტარიკა მისი კლიმატის გამო ავარჩიე, თან მიყვარს ლათინური ამერიკა. იქ მინდა ჩემი დაპროექტებით სახლი ავაშენო, სადაც ყველაფრისთვის მზის ენერგიას გამოვიყენებ. მცირე მეურნეობაც მინდა წამოვიწყო და ირგვლივ ამ იდეების გარშემო ადამიანები შემოვიკრიბო, რომლებთან ერთადაც საზოგადოების იმ მოდელს შევქმნი, რომელიც დედამიწის შენარჩუნებაზე ზრუნავს“.
ფლორეან გოფინი
