„ლელოს“ ბათუმის საარჩევნო სიის ათეულში მხოლოდ სამი ქალია. მათგან ერთ-ერთი, შორენა ჩიქოვანი, ბათუმის საკრებულოში მოსახვედრად იყრის კენჭს. სიაში ის რიგით მეცხრეა.
შორენა ჩიქოვანი „ბათუმელებთან” თვითმმართველობებისა და ამხანაგობების ურთიერთობებზე, ქალაქის სამშენებლო პოლიტიკასა და სხვა საკითხებზე საუბრობს.
- რა ბიუროკრატიულ ხარვეზებს ხედავთ თვითმმართველობაში, რაც სისტემის მუშაობას აფერხებს?
მოდით, ამხანაგობების მიმართულებით ვისაუბრებ, რადგან ესაა ჩემი კომპეტენცია.
ინფორმირებულები უნდა იყვნენ კანონის თანახმად ამხანაგობების თავმჯდომარეები და გარკვეულად უნდა იცოდნენ ურთიერთობები, ასევე უფლებამოსილებები.
მხოლოდ ერთხელ გვქონდა ჩვენ პროექტი, როცა ვიზრუნეთ თავმჯდომარეებისთვის სისტემური ინფორმაციის მიწოდებაზე, ფსიქოლოგებმა ჩაატარეს ლექციები ადამიანური ურთიერთობების საკითხებზე, ადამიანთა ჯგუფებთან ურთიერთობების თავისებურებებზე.
სერიოზული პრობლემები ამხანაგობების თვალსაზრისით თავს იჩენს ძველ, 5 და 12-სართულიან სახლებში, ახალ კორპუსებში მცხოვრებლების მოქალაქეობრივი პოზიცია გაცილებით მაღალია და ურთიერთობაც თავმჯდომარეებთან გაცილებით უკეთესია.
ამხანაგობის ხელმძღვანელობა რთული და უმადური საქმეა დღეს. კარგი იქნება, თავმჯდომარისთვის მცირე თანხა მაინც იყოს გამოყოფილი ხელფასის სახით.
მიუხედავად თვითმმართველობისა და ამხანაგობების მრავალწლიანი თანამშრომლობისა, არცერთხელ ჩატარებულა გამოკითხვა, რა მოსწონთ და რა არ მოსწონთ ამ ურთიერთობაში ამხანაგობების წევრებს. აუცილებელია ვიცოდეთ, რამდენად გამართლებული, მოსაწონი და საჭიროა ამხანაგობებისთვის ის, რასაც მათთვის თვითმმართველობა აკეთებს.
პოსტსაბჭოთა ქვეყნებსა თუ გერმანიაში, ამხანაგობებს არსად არ აფინანსებს თვითმმართველობა. კანონი ამბობს, რომ ამხანაგობამ თავისი ხარჯებით უნდა მოუაროს თავის საკუთრებას.
მერია შეიძლება იყოს სახურავის გამოცვლის დროს ან ლიფტების შეცვლისას თანაგადამხდელი, მაგრამ სადარბაზოში ნათურის დაკიდება და ეზოს დალაგება მერიას არ ევალება.
- ვიცით, რომ მერია ავალდებულებს ამხანაგობების თავმჯდომარეებს ხშირად სამეზობლოში გარკვეული საკითხების მოგვარებას. წინასაარჩევნოდ ამხანაგობების თავმჯდომარეებს სთხოვენ, მაგალითად, საარჩევნო შეხვედრებისას ხალხის შეგროვებას, რამდენად არის ეს მიზანშეწონილი?
ეს არის საკითხი, რაზეც ხმამაღლა არავინ ლაპარაკობს. ჩემთან ამ საჩივრით, რომ მერიამ რომელიმე ამხანაგობის თავმჯდომარეს ასეთი დავალება მისცა, არავინ მოსულა.
ეს არც ხმაურდება. ალბათ ისეც ხდება, რომ თუ მხარს დაუჭერ არჩევნებში ხელისუფლებას, რაღაც სარგებელს ნახავს ამხანაგობა, მაგრამ კონკრეტულად ჩემთან არავინ მოსულა. ყველა პარტია ცდილობს ამხანაგობა მიიმხროს და ხმები მოიპოვოს, მერია ამ მხრივ არაა გამონაკლისი.
- თქვენი აზრით, როგორ უნდა ამოივსოს მუნიციპალურ ურთიერთობებში კორუფციის ხვრელები?
მე ამ საკითხებთან შეხება არ მქონია. ვერ გეტყვით კორუფციული ხვრელების ამოვსება როგორ შეიძლება. თუკი ასეთი რამ იქნება დაფიქსირებული, აღმოჩენილი და დადასტურებული, ჩემი საკრებულოში მოხვედრის შემთხვევაში, ცხადია მექნება რეაქცია და ჩაერევიან ამაში სამართალდამცავი ორგანოები.
- სადავო ამბებში ხშირად ჩნდება ამხანაგობების ოქმები, სადაც სამეზობლოს ხელმოწერებია, მაშინ როცა სინამდვილეში მეზობლებს ხელი არ მოუწერიათ. რა მოვლენაა ეს და რით შეიძლება ამ მავნე პრაქტიკის მოშლა?
სამეზობლო კრების ჩატარება რთულია და მეზობლებს არ უყვართ გამოსვლა კრებაზე. ამიტომ გაჩნდა წერილობითი თანხმობის ფორმა, რასაც კანონი არ ითვალისწინებს, მაგრამ ამ წერილს სასამართლო იღებს, როგორც რაღაცის დამადასტურებელ დოკუმენტს. ასეთ დროს ხელმომწერი უნდა იყოს აუცილებლად ფართობის მესაკუთრე. ძირითადად დარღვევა არის ის, რომ არ იყო სახლში ბინის მეპატრონე და მოაწერა ხელი ცოლმა, შვილმა ან ვინმე სხვამ. ეს გაყალბებად მიიჩნევა და მერე უკვირთ ფართობის რეალურ მეპატრონეებს, რომ ხელი მათ არ მოუწერიათ დოკუმენტზე.
თუ სამეზობლო არ შეედავა, შერჩება ეს ამხანაგობის თავმჯდომარეს, ან კიდევ სასამართლოში მიდის საქმეები.
- ვიცით, რომ კონკრეტული პროექტები ხორციელდება თანამონაწილეობით, ეს ეხება სახურავის გამოცვლას, ლიფტებს თუ სხვას. ამ დროს დაფინანსებაში კორპუსის წილი 30 პროცენტია, დანარჩენს აფინანსებს მერია და ხშირად გვსმენია, რომ ასეთი სამუშაოების უმეტესობა უხარისხოდ სრულდება, გაღებული თანხა კი წყალშია გადაყრილი, ასეა?
ტენდერების და შემსრულებელი ფირმების შერჩევის საკითხი ძალიან ბნელი საკითხია. იყო ერთი პერიოდი ერთი კომპანია თბილისიდან, სამჯერ გავარემონტებინეთ ლიფტი, სამჯერ გადავიხადეთ თანადაფინანსების თანხა და სამივეჯერ უხარისხო იყო მომსახურება. მეოთხედ სხვა კომპანია მოიყვანეს და იმან შედარებით უკეთ გააკეთა.
საქმე ისაა, რომ ამხანაგობას ერთადერთი გზა აქვს – მიიღოს იმ კომპანიის მომსახურება, რომელსაც მერია შეარჩევს ტენდერით.
უხარისხოდ შესრულებული სამუშაო საკმაოდ ბევრი იყო, ძირითადად სახურავების საკითხი მახსენდება.
სწორედ ამიტომ ვამბობ, რომ საჭიროა ყოველწლიურადაც კი გამოკითხვის ჩატარება, კმაყოფილი არიან თუ არა ამხანაგობები იმ გაწეული სამუშაოების, რისთვისაც ბათუმში მილიონები დაიხარჯა.
იყო შემთხვევები, როცა 6 და 8 მილიონი იყო დაფინანსება ამხანაგობის პროექტების, უნდა შესწავლილიყო რა გაკეთდა, როგორ და რა ხარისხით.
ამჯერად ყველაზე რთულად დგას ძველი ლიფტების შეცვლის საკითხი. საკმაოდ ძვირია ეს მომსახურება.
- რა არის თქვენი დაკვირვებით ბათუმში მთავარი პრობლემა, რასაც დაუყოვნებლივ სჭირდება ჩარევა?
პირველ რიგში, უნდა მოგვარდეს წყალგაყვანილობისა და კანალიზაციის პრობლემა. ბათუმში ყოველთვის გუბდებოდა წყალი ძლიერი წვიმის შემდეგ, მაგრამ ასე არასდროს ყოფილა. წყალი შეიძლება დაგუბდეს, მაგრამ მთავარია რამდენად სწრაფად გაიწოვება. ბათუმს ალბათ ტბორავს უაზრო მშენებლობები. სასწრაფოდ უნდა იყოს შესწავლილი ეს საკითხი.
მეორე პრობლემა მშენებლობებია. ტურისტი არ ჩამოვა ამ სიმახინჯეების, უზარმაზარი შენობების სანახავად. ბათუმის რაღაც ნაწილი მაინც ხომ უნდა გადარჩეს, რისთვისაც უღირს ადამიანს სხვა ქვეყნიდან ჩამოსვლა.
- რას შეცვლიდით ბათუმის სამშენებლო პოლიტიკაში?
მე თუ მკითხავთ, ბათუმი დაღუპული ქალაქია. ცოტა ხანში არავისთვის აღარ იქნება საინტერესო, თუ ეს მიდგომა არ შეიცვლება.
ბულვარის ნებისმიერ ზონაში „ამბასადორის“ მსგავსი მშენებლობების კატეგორიული წინააღმდეგი ვარ. ჩვენ ბრძოლა უნდა დაგვეწყო და ყურადღებით უნდა ვყოფილიყავით, როცა გაიყიდა ეს ტერიტორია. მაშინ უნდა გვებრძოლა. ახლა გვიანია. ინვესტორს ვერაფერს დააკლებ. ილუზია, რომ ინვესტორს ბათუმის ბულვარი შეეცოდება და იქ კორპუსებს არ ააშენებს, ზღაპარია.
უცხოელებმა გააშენეს ბულვარი ბათუმისთვის და ჩვენ ჩვენივე ხელით ვანადგურებთ. გამოდის, ჩვენზე მეტად მათ უყვარდათ ეს ქალაქი. ზუსტად იგივე მდგომარეობაა რივიერაზე. ბრძოლა უნდა დაწყებულიყო მაშინ, როცა გავიგეთ, რომ იყიდება. ახლა როცა გავიგეთ, რომ შემოღობილია, ჯოხის რახუნით ეს საქმე არ გადაწყდება, ყველაფერზე დროულად უნდა ვრეაგირებდეთ.
ღარიბაშვილმა დააანონსა, რომ გონიოში რაღაცების მშენებლობას აპირებენ. უკვე საფრთხე გონიოშია და ახლაა პროტესტი დასაწყები. რა კაზინოების ადგილი გონიოა? უკვე ვიღაცამ დაადო თითი, რომ შეისყიდოს და გაანადგუროს.
- აქამდე რატომ არ წახვედით პოლიტიკაში და რა ნიშნით აარჩიეთ პარტია „ლელო?“
ძალიან მომწონს „ლელოს“ მარშალის გეგმა. ხელისუფლებაში განათლებული ადამიანები უნდა იყვნენ. ჩვენთან რომ განათლებად ინგლისურის ცოდნა ითვლება, ასე არ არის. საფუძვლიანი უნდა იყოს განათლება და ხელისუფლებაში მოსულმა უნდა იცოდეს ქვეყნისთვის საინტერესო და სასარგებლო საქმის კეთება.
მჯერა, ის ხალხი, ვინც „ლელოს“ ჰყავს შემოკრებილი, სწორედ ასეთ სასარგებლო საქმეს გააკეთებს. უნდა დამთავრდეს საქართველოდან საზღვარგარეთ ახალგაზრდების გადინება.
მინდა სასიკეთო ძვრები დავინახო ქვეყნისა და ხალხისათვის.
