კვირის ამბები

ისაუზმეთ ტიფანისთან

03.05.2014 • 2391
ისაუზმეთ ტიფანისთან

 

რომ გკითხონ, ეს წიგნი რაზეა, სავარაუდოდ, ბევრს ვერაფერს უპასუხებთ. გაგახსენდებათ მხოლოდ ჰოლი გოლაითლი, თავისი კაბებით, სიგარეტებით, გიტარით, მოკლე თმით, ნაცრისფერი თვალებით, ახალგაზრდობით. გაგახსენდებათ მისი სილაღე, ვითომ ზერელე ხასიათი და ფარული, ჩუმი სევდა. და არა აქვს მნიშვნელობა, ქალი ხართ თუ კაცი – ჰოლი გოლაითლიზე ბოლო გვერდამდე ხართ შეყვარებული. მიუხედავად იმისა, რომ ის ზოგჯერ პატარა, უსინდისო გაიძვერაა. მიუხედავად იმისა, რომ ზოგჯერ წონაში იმატებს და სულაც აღარაა ლამაზი. მიუხედავად იმისა, რომ შეუძლია, განურჩევლად ყველასთან დაწვეს. ჰოლის სიყვარული სახადია, რომელსაც ყველა წიგნის გმირი იხდის და, მათთან ერთად, ყველა მკითხველიც.

 

„საუზმე ტიფანისთან“ ადამიანურ სურვილებზეა და ბედნიერებისკენ სწრაფვაზე. ჰოლი გოლაითლი ყველაფერ ადამიანურის განსახიერებაა – უბრალო, მშიერი, პუტკუნა ბავშვი, მახინჯი იხვის ჭუკი, რომელმაც მოახერხა და საკუთარი თავი მშვენიერ გედად გადააქცია. მაგრამ მთელი წიგნის განმავლობაში ჰოლი საკუთარ თავს ეძებს, ეძებს იმას, რაც სინამდვილეში უნდა და ვერაფრით ხვდება, რა შეიძლება იყოს ეს „რაღაც“. ის უარს ამბობს საოცრად მომხიბლავ წინადადებებზე, კარიერაზე, გათხოვებაზე და ცხოვრობს მხოლოდ ისე, როგორც იმ მომენტში სურს.

 

ჰოლიზე ამბობენ, დარტყმულიაო. მაგრამ, აბა, ყველამ საკუთარ გულში ჩაიხედოს – ნუთუ ზოგჯერ მაინც არ გვჭამს რაღაცის ძებნის სურვილი? რამდენჯერ გვიფიქრია, რომ მიუხედავად ჩვენი წარმატებებისა, ჩვენი ადგილი სულ სხვაგან არის. მაგრამ არასდროს გვყოფნის გამბედაობა, ყველაფერი მივატოვოთ. ჰოლი კი მამაცი, მაგარი გოგოა. ივლის, ივლის, მიაღწევს მწვერვალს, მერე უცებ თავში წამოუფრენს, რომ ახლა აფრიკაში უნდა იყოს, მიაფურთხებს ყველაფერს და სულ კინწისკვრით ეშვება იმ მწვერვალიდან, თავისი ლამაზი კაბების ფრიალით. 

 

 

 

 

გადაბეჭდვის წესი