საღამო მშვიდობისა, ვლად.
საღამო მშვიდობისა.
21-ე საუკუნეში ძალიან დიდი პოპულარობით სარგებლობს სოციალური ქსელები. შენი აზრი მინდა მოვისმინო ამასთან დაკავშირებით, ადამიანის ხასიათის, აზროვნებისა და ცხოვრების რა ასპექტებზე მოქმედებს ეს ქსელები..
არ არის პრობლემა.
როგორ ფიქრობ ადამიანის ცხოვრების რა ასპექტებზე მოქმედებს სოციალური ქსელები?
მმმ, ადამიანები ორი მიზეზის გამო ჩნდებიან სოციალურ ქსელების მომხმარებლები და შესაბამისად ორ ტიპად იყოფიან. პირველი – ყველაფრით კმაყოფილნი, რომლებიც გამოდიან ქსელებში უბრალო ურთიერთობებისათვის მეგობრებთან, ნათესავებთან. მათ ცხოვრებაში ყველაფერი აქვთ – ვნება, სიყვარული, ურთიერთობა და, რაც მთავარია, ისინი არიან საკუთარი თავის პატრონი, ისინი არიან ისინი, ვინც სურთ რომ იყვნენ.
საინტერესონი არიან მეორე კატეგორიის ადამიანები, რომლებიც ჩნდებიან სოც. ქსელებში, წარმოდგებიან რა იმ იმიჯით, რომელიც მათ სურთ რომ ჰქონდეთ. ანუ ისინი რეალობაში არაფერს არ წარმოადგენენ და აქ, სოც. ქსელებში, ასე რომ ვთქვათ, საკუთარ ფანტაზიებს, ოცნებებსა და ილუზიებს აცოცხლებენ. აი აქედან, მათი ცხოვრება იქცევა ზღაპრად. ისინი ყველაფერს რეალურად განიცდიან, იგივე სიყვარულს, ვნებას, სიხარულს, ცრემლებს.. თითქოს ეს ყველაფერი რეალურად ხდებოდეს. ადამიანები, რომლების რეალურ გრძნობებს არიან მოკლებულნი, მიემართებიან ვირტუალობისაკენ, სადაც მათთვის იხსნება უამრავი შესაძლებლობების მქონე სამყარო და ისინი თითქოს თავიანთი, ვითომ რეალური ბედის მწერლები ხდებიან. იღებენ იმას რაც სურთ. ქალები, აჩვენებენ რა თავს მზეთუნახავებად, ეძებენ კაცებს, მათ ვირტუალურად ხვდებიან. ზოგი ისეთი გატაცებულია ამ სამყაროთი, რომ ვერც კი ამჩნევს, თუ როგორ იქცევა მათი რეალობა მითად, თუ როგორ კარგავენ საკუთარ თავს. ვიღაცას შეიძლება რაღაც მომენტში ეხმარებოდეს ეს სამყარო, მაგრამ უმეტესობისათვის ეს დამღუპველი ხდება.
როგორ ფიქრობ, არსებობს თუ არა იმის ალბათობა, რომ ადამიანი სამუდამოდ დაიკარგოს სოც. ქსელების ილუზიებში?
რა თქმა უნდა. ეს ალბათობა რეალურია, მაგრამ ეს ყველაფერი დამოკიდებულია, თუ რამდენადაა ადამიანი, უხეშად რომ ვთქვათ, „ჩათრეული“ რეალობაში. რაც უფრო ნაკლებ სასიცოცხლო ემოციებსა და გრძნობებს იღებს ადამიანი რეალობიდან, მით უფრო მეტად იხლართება ვირტუალური სამყაროს ქსელებში. ხშირ შემთხვევებში კი, ისინი კარგავენ რეალობის შეგრძნებას, აი ეს კი, ჩემი აზრით, ერთგვარი ფსოქოლოგიური ტრამვაა.
წარმოიდგინე, რომ ფსიქოლოგი ხარ. რა დიაგნოზს დაუსვამდი ასეთ ადამიანებს? რა სიმპტომებს გამოკვეთდი მათში? და როგორ განსხვავდებიან „რეალური“ადამიანები „ვირტუალებისაგან“?
ჰა, ჰა! მე რომ ფსოქოლოგი ვიყო? მმ, ნუ, რა თქმა უნდა, არის დიაგნოზი ასეთი. ეს ერთგვარი ნარკომანიაა, ოღონდ აქ წამალი, არა ნარკოტიკული საშუალებები, არამედ ადამიანებთან ურთიერთობაა, რომლებსაც არ იცნობ და ალბათ, ვერც ვერასოდეს გაიცნობ რეალურად. ასეთ ადამიანებს ემოციებისა და გრძნობების „ლომკა“ აქვთ, რის გამოთაც ჩნდებიან ქსელებში. ეს შემდეგ ითრევს მათ…და, კაპუტ, ბასტა! განკურნება – რეალობის დიდი პორციებია.
რაც შეეხება სიმპტომებს, იგივეა რაც ნარკომანებისათვისაც. ინტერნეტ „ლომკა“, უმიზეზოდ გაღიზიანება და გულზვიადობა; ასევე გამოიძინებულობა, იმიტომ რომ საათობით სხედან კომპიუტერთან, შესვენების გარეშე; შერყეული ფსიქიკური მდგომარეობა…ყველაფერი ეს მათთვისაა დამახასიათებელი. და განსხვავება მათ შორის სწორედაც რომ ესაა… რეალური ადამიანები, მათგან განსხვავებით, უფრო მხიარულები, გახსნილები, კეთილები, უფრო თავდაჯერებულები, რა თქმა უნდა, უფრო მტკიცე ფსიქიკით, რადგან მათ არაფერი ესაქმებათ იმ სამყაროში, რადგან რეალობაში არაფრის ნაკლებობას არ განიცდიან (ემოციებისა და გრძნობების, ცხოვრებილეუსლი ელემენტების ნაკლებობას).
როგორც შენ ახსენე, ადამიანები ხდებიან სოც. ნარკომანები, მაშინ როდესაც რაღაცის ნაკლებობას განოცდიან. ვთქვათ და მათ ნახეს ეს ყველაფერი რეალობაში, „განიკურნებიან“ კი ისინი?
რასაკვირველია. თუ ისინი იპოვიან იმას, რასაც მათ სოც. ქსელები აძლევენ, მაშინ ისინი მასზე ხელს აიღებენ. მაგრამ, ნარკომანი მაინც ნარკომანია. მიეცი მას, მაგალითად, სიყვარული რეალობაში და შეიძლება ეს მათთვის ცოტა იყოს და ისევ ვირტუალობას მიუბრუნდეს. რადგან იმ სამყაროში, რამოდენიმეს ერთად შეგიძლია „ეფლირტავო“, ხოლო რეალობაში ეს დამაბრკოლებელია. ვირტუალობა ბევრ რამეს პატიობს, იმიტომ რომ, თთქოს სინამდვილე არაა…მაგრამ, ვისთვის როგორ. ასე რომ, ყველაფერი ჩახლართულია და ძალზედ ინდივიდუალურია. ზოგი შეიძლება მოწყდეს ამ სამყაროს, ზოგიც კი ვერა ან არა.
რა შესაძლებლობებს აძლევს ეს ირეალური სამყარო და რას ართმევს?
რა შესაძლებლობებს აძლევს? ნუ, მე ვფიქრობ, ეს უნიკალური შესაძლებლობაა ფანტაზიის უნარის განვითარებისათვის, ასევე მგრძნობელობისათვის. ეს ყველაფერი კარგია, მაგრამ არ დაგვავიწყდეს მისი მეორე მხარეც. ის ამავდროულად, ბევრსაც იღებს. დავიწყოთ ყველაზე მთავარიდან…ის ართმევს ყველა იმ ზემოთხსენებული დადებითი თვისებების განვითარების შანს რეალობაში. სიხარული, შეხვედრები, ფანტაზია, ოცნების კოშკები – ეს ყველაფერი, რეალური მომენტების გაშვების ტოლფასია. ზოგჯერ კი არა, ხშირ შემთხვევაში, ეს მომენტები სანანებელი ხდება, რადგან ფუჭად იხარჯება ირეალობაზე. ამიტომ საჭიროა რეალობისაგან მივიღოთ ის, რასაც გვაძლევს ვირტუალობა.
რას ურჩევდი სოც. ნარკომანებს?
თავი ჩამოიხრჩონ! :) ხუმრობით, რა თქმა უნდა. რადგანაც მეც ერთ-ერთი სოც. ნარკომანი გახლავარ. რეალურად განტვირთვაა საჭირო. უნდა გადავერთოთ სინამდვილეში. თანდათანობით ჩვენი აზრი, მწყობრად უნდა გადავაერთოთ რეალობის სიხშირეზე… :) უნდა დავკავდეთ რაღაცით, უნდა ვიპოვოთ ის, რაც შეძლებს ვირტუალური სამყაროს კომპენსაციას, მაგრამ ეს დიდ ძალისხმევას მოითხოვს. პირველი ნაბიჯი კი ამისაკენ, ეს საჯდომის აწევაა კომპიუტერიდან და რეალობაში გასვლა! :D შემდეგ კი, გვეშველება.
ჩაწერილია ფეისბუქზე, ღამის 1:30 სთ-ზე.
მედიალაბორატორია. დავალება: ინტერვიუ.
მომზადებულია გაზეთ „ბათუმელების” მედიასკოლაში.
