ვალერია ნოვოდვორსკაია (1950-2014) – საბჭოთა დისიდენტი, რუსი პოლიტიკოსი, მწერალი და პუბლიცისტი. ის რუსეთის უკრაინაში შეჭრიდან რამდენიმე თვეში გარდაიცვალა, თუმცა მანამდე მოასწრო და ბევრი რამ იწინასწარმეტყველა, რაც შემდეგ წლებში მოხდა და ხდება დღესაც.
ანტიკომუნისტი ნოვოდვორსკაია ძალიან კარგად ხვდებოდა, რას ნიშნავდა „კაგებესა“ და „ჩეკას“ რესტავრაცია და რუსეთის სათავეში ვლადიმერ პუტინის მოსვლა. ყირიმის ანექსიის შემდეგ, მან უპირობოდ დაუჭირა მხარი უკრაინას და 2014 წლის აპრილში, სიკვდილამდე სამი თვით ადრე, ერთგულება შეჰფიცა.
„ნოვოდვორსკაია ყოველთვის ადეკვატური იყო. ის საკუთარ შეხედულებებს არ იცვლიდა იმისთვის, რომ პუბლიკისთვის თავი მოეწონებინა,“ – თქვა მისმა მეგობარმა კონსტანტინ ბოროვოიმ.
Новое Время-მ თავი მოუყარა ნოვოდვორსკაიას 15 გამონათქვამს პუტინზე, რუსეთსა და უკრაინაზე.
პუტინზე
- პუტინი – ჩეკისტი ნაძირალა, პოლიტიკური არარაობა და სტალინისტია, შურისმაძიებელი და სასტიკი. პუტინს ერთი კარგი რამეც კი არ გაუკეთებია, მას შეცდომებიც კი არ აქვს – მხოლოდ დანაშაულები, შეგნებულად ჩადენილი.
- ჩეკისტების ახლანდელი რეჟიმი – პტეროდაქტილები არიან და გაგიგიათ კი როდისმე, პტეროდაქტილებს რამე შეექმნათ? მათ მხოლოდ გაჯიჯგვნა შეუძლიათ.
- მე პუტინზე ვარ დაქორწინებული… ვიცი, რომ მომინელებს. ის ახალგაზრდაა და სპორტული, მე ბებერი და ავადმყოფი ვარ. და საშინელებაა, რომ ჩვენი გონებრივად განუვითარებელი უღმერთო შვილი, სახელად რუსეთი, მას დარჩება და აღარავინ იქნება, რომ ეს ობოლი შეიცოდოს მაინც…
- პუტინი ბევრად მშვიდად იცხოვრებდა, ხალხისთვის რომ დემოკრატია არ წაერთმია. რუსეთის ჯანდაცვა და დემოკრატები გაფრთხილებენ: ავტოკრატია და დიქტატურა საშიშია თქვენი ჯანმრთელობისთვის. ბუმერანგის კანონია.
რუსეთსა და რუსებზე
- ჩვენი ხომალდი – რუსეთი – მეკობრეებმა ჩაიგდეს ხელში… მხოლოდ ფანატიკოსები, საქონელი და „სოვოკები“ (საბჭოთა მენტალიტეტის ადამიანი) შეიძლება იყვნენ აქ ბედნიერი. მოაზროვნე ადამიანი რუსეთში ბედნიერი ვერ იქნება.
- რუსები არ ნებდებიან, თათებაწეული „სოვოკებისგან“ განსხვავებით. რუსეთში ხუთი პროცენტია რუსი, ვარიაგი, ვიკინგი, ევროპელი, სკანდინავიური ტრადიციის მატარებელი. დანარჩენები – რეპტილიები, ამებები და ინფუზორია-ქალამანები არიან.
- ამპარტავნობა და ფანატიზმი ყოველთვის იყო ჩვენი მთავარი უბედურება, მობილიზაცია პირველმა სწორედ ნიკოლოზ II-მ გამოაცხადა ბალკანეთში მორიგი სლავური ფანტაზიების, მოთხოვნების, პრეტენზიებისა და „ინტერესების“ გამო, ერთი სიტყვით იმპერიული ბოდვის გამო, ათობით მილიონი ადამიანის სიცოცხლის ფასად.
უკრაინაზე და ომზე
- უკრაინელი ჯარისკაცები იხოცებიან, რათა გადარჩეს მათი ქვეყანა, სახელად უკრაინა; რათა ჩვენი წყეული, საცოდავი, მონური, ბოროტი რუსეთისგან გათავისუფლდეს. მე უკვე როგორც ამ რუსეთის მცხოვრები გეუბნებით, მე ვიცი, რაც ხდება ჩვენთან.
- როგორც ჩანს, ყირიმული ანშლუსის ერთადერთი ამოცანა ლივადიაში ახალი ძეგლის დადგმაა: ზის სტალინი ჩიბუხით და აქეთ-იქით ორი ცარიელი სავარძელია. დიდი ბრიტანეთი და შეერთებული შტატები წავიდნენ და თან წაიღეს იმედი, თავისუფლება, პროგრესი და ცივილიზაცია. წავიდნენ და აღარ დაბრუნდებიან.
- ძვირფასო დონბასელო „ოპოლჩენცებო“. იგივე სეპარატისტებო და იგივე ტერორისტებო და კიდევ რას არ დაგარქმევენ ისტორიაში, თქვენ ჯერ წარმოდგენაც კი არ აქვთ. მე რუსი ვარ და კიევიდან კი არ გირეკავთ, გირეკავთ მოსკოვიდან. როგორც ჩანს, თქვენთვის ჯერ არავის უთქვამს სიმართლე იმაზე, როგორი ბედი გელით და როგორ დაგახურდავებთ მოსკოვი. ჩემო ძვირფასებო და კარგებო, რისთვის აპირებთ სიკვდილს? ჩვენ აქ არანაირად არ გვესმის, რისთვის იკლავთ თავს და ვისთვის. ნუთუ იმ რუსული ტელევიზიის გამო, რომლის ყურებაც ზედმეტი მოგივიდათ?
- თავისუფალი ადამიანების დღევანდელი პაროლია „დიდება უკრაინას!“ და პასუხი – „გმირებს დიდება!“. ძალიან გთხოვთ, გადაარჩინეთ უკრაინა, ეს ერთადერთია, რასაც რუსეთის გადარჩენა შეუძლია.
- ხედავთ, ვინ იცავს დემოკრატიას და თავისუფლებას – ქვეყნები, რომლებმაც თვითონ როგორღაც უნდა იცხოვრონ. ლატვია, ლიეტუვა, ესტონეთი, პოლონეთი, უკრაინა… მათ ჯერ კიდევ არ დავიწყებით, რას ნიშნავს უღელი, ამიტომაც არჩევენ კეთილსა და ბოროტს.
- საბჭოთა კავშირმა გაჭყლიტა და დაასახიჩრა აღმოსავლეთ უკრაინა, მაგრამ საერთო უკრაინული სულის შეცვლა მაინც ვერ შეძლო. და აი, ცივი ომიდან 23 წლის შემდეგ, ჩვენ კვლავაც ჩვენს მძიმე თათს ვადებთ. ის თავზარდაცემული გვხდება: საბრალო, სუფთა უკრაინა, არც ხელებზე აქვს ჩეჩნური სისხლი და არც გულში აქვს იმპერიული საწამლავი. ბლოკი მართალს ამბობდა: ჩვენ სკვითები ვართ. გამოვდებთ ქამანდს და მივათრევთ მიწაზე მონობისკენ, ტყვეობაში.
- ჩვენი დღევანდელი ბედი ისეთი სამარცხვინო და მძიმეა, რომ უკრაინელები მას შავი ჭირივით გაურბიან, ეძებენ და პოულობენ საკუთარ ფესვებს ზაპოროჟიელთა თავისუფლებაში, ჰეტმან მაზეპას აჯანყებაში, ნაციონალისტებისა და პარტიზანების თავდაცვაში, სტეპან ბანდერას პატრიოტიზმში.
- გაუფრთხილდით უკრაინას, ის – კაცობრიობის იმედია. უკრაინა – ეს ის სლავი ხალხია, რომელიც შინ დარჩა.
