„ხულოში სიყვარული ვისწავლე, ჩემთვის მთა ენერგიის წყაროა.
ხულოში არ ხარ განებივრებული ბავშვი, ყველა წვრილმანი გახარებს. შენ ცხოვრებაში დღესასწაულია ფეხბურთის ფორმას თუ გიყიდიან. რამდენიმე კვირა დადიხარ ამ ფორმით და სანამ ფერი არ გადაუვა, მანამდე ეს ფორმა გაცვია“ – გვითხრა გიორგი შავაძემ.
23 წლის გიორგი საკუთარ თავს არასტანდარტულ აჭარელსა და გამოუსწორებელ ოპტიმისტს უწოდებს.
გიორგიმ ბსუ-ში საერთაშორისო ურთიერთობები დაამთავრა და დღეს ავსტრიაში, ზალცბურგის უნივერსიტეტში, ინტეგრაციისა და მართვის სამაგისტრო პროგრამაზე სწავლობს.
გიორგი ხულოში, სოფელ ირემაძეებში ბავშვობაში ცხოვრობდა, შემდეგ მშობლებთან ერთად ბათუმში გადავიდა საცხოვრებლად, თუმცა დღემდე მისი საყვარელი ადგილი ხულოა და ხშირად სტუმრობს თავის სოფელსა და მეზობლებს ხულოში.
როცა მოსწავლე იყო, გიორგი აჭარულ დიალექტზე ლექსებს წერდა ხულოზე, იღებდა ვიდეოებს და თავის არხზე ტვირთავდა, იუთუბზე. ბევრმა ხულოელმა სწორედ ასე გაიცნო გიორგი.
„ლექსების წერამ და იუთუბზე არხის გაკეთებამ მომცა ცნობადობა და ურთიერთობები, რაც ფასდაუდებელია ჩემთვის. აღარ ვწერ და ვაქვეყნებ ლექსებს, მაგრამ ძალიან ბევრი ადამიანი მგულშემატკივრობს დღემდე, რაც ძალიან მახარებს“ – გვითხრა გიორგიმ.
„მგონია, რომ ხულოა ის ადგილი, სადაც გამიჩნდა ამბიციები. ხულოში ცხოვრება ძალიან შრომატევადია, რამდენსაც ხულოელი ადამიანი აკეთებს და უძლებს, რომ უყურებ, ფიქრობ, რომ ყველაფერს შეძლებ და მოტივაციით ივსები“ – ამბობს გიორგი და გვიყვება გზაზე, რომელიც ხულოდან ზალცბურგის უნივერსიტეტში მოხვედრამდე გაიარა.
„უნივერსიტეტში ჩაბარება იმიტომ მინდოდა, რომ ვიცოდი, ეს შესაძლებლობების კარს გამიხსნიდა. ბსუ-ში საერთაშორისო ურთიერთობებზე ჩავაბარე და ბაკალავრიატში სწავლისას ორჯერ, 2019-2020 წლის ზაფხულში „ერასმუსის“ სტიპენდიატი გავხდი, ორი სემესტრი ვისწავლე ზალცბურგში.
გავიგე, რომ გაცვლით პროგრამებზე მიღება ცხადდებოდა ზალცბურგის უნივერსიტეტში, რომელიც თავიდანვე ძალიან მინდოდა და დავიწყე მეცადინეობა პროგრამის მოთხოვნების დასაკმაყოფილებლად, თუმცა პირველივე გამოცდაზე ჩავიჭერი და მიმდინარე სემესტრის დამთავრებისთანავე აკადემიური შვებულება ავიღე.
ხალხს ისეთი წარმოდგენა აქვს, რომ თუ სწავლობ კარგ გზას ადგახარ. კარგად მახსოვს, როცა სტუდენტის სტატუსი შევიჩერე, თითქოს ხელიდან წავედი, ალმაცერად დამიწყო ყურება ყველამ.
Au-pair პროგრამაა, რომლითაც მიდიხარ გერმანულ ოჯახში და ოჯახის წევრებთან ერთად ცხოვრობ, ეხმარები სხვადასხვა საქმეებში, ეს შეიძლება იყოს ბავშვებისა და მოხუცის მოვლა, რაც საკმაოდ შრომატევადია, მაგრამ სამუშაო საათების შემდეგ გაქვს შესაძლებლობა იარო სკოლაში გერმანული ენის შესასწავლად.
სამი თვე ვცხოვრობდი მიუნხენში, გერმანულ ოჯახში, ვუვლიდი 87 წლის ქალბატონს და საღამოს Vaterstetten Volkshochschule-ის სკოლაში ვსწავლობდი გერმანულს.
ყოველთვის მახსოვდა, რომ გამოცდაში ჩავიჭერი, 2019 წელს ისევ გავედი გამოცდაზე და ჩავაბარე.
ახლაც ზალცბურგის უნივერსიტეტში ვსწავლობ, მაგისტრის საფეხურზე, სტიპენდიით“ – ამბობს გიორგი.
გიორგი შავაძე ზალცბურგის უნივერსიტეტში
გიორგიმ გვითხრა, რომ წელს, ზაფხულში, სტიპენდიიდან დაზოგილი ფულით ბათუმში ჰოსტელი „კალიფორნია“ გახსნა, რომლის გაფართოების სურვილი აქვს.
„ყოველთვის მინდოდა დაბალბიუჯეტიანი ტურისტული თავშესაფარი გამეკეთებინა, 2021 წელს გავხსენით ჰოსტელი და უკვე 30-მდე სხვადასხვა ქვეყნის ტურისტს ვუმასპინძლეთ“ – გვიყვება გიორგი.
გიორგის საქართველოში დაბრუნების შემდეგ აქტიურად გეგმავს ჩართვას საქართველოში მიმდინარე პოლიტიკურ, საზოგადოებრივ პროცესებში, მანამდე კი ქართული კერძები ენატრება:
„ჩამოსვლისთანავე ბორანოს და აჩმა ხაჭაპურს შევჭამ, ძალიან მომენატრა, მომენატრა ჰოსტელის ეზოში ნარდის თამაშიც.
ზალცბურგში ძირითადად ფელამუშს ვაკეთებ, რადგან კარგი ყურძნის წვენი აქვთ და ასე ვაცნობ აქაურებს ჩვენს სამზარეულოს. ხაჭაპურსაც ხშირად ვაცხობთ. აქ მცხოვრები ქართველები ხინკალსაც აკეთებენ ხოლმე და ამ ყველაფრის გაერთიანება პატარა საქართველოს მოცემულობას გვაძლევს.
სადაც მივდივარ ყველგან საქართველოს დროშები მიმაქვს და ყველას ვჩუქნი, ვისაც გავიცნობ“ – გვიყვება გიორგი.
