პროკურორმა ქეთევან ადამიამ სასამართლო პროცესზე განმარტა, რომ ბრალდებისა და დაცვის მხარე მტკიცებულებებს სადავოდ არ ხდის, სწორედ ამიტომ მოსამართლემ სასამართლო პროცესზე მტკიცებულებები არ გამოაქვეყნა. საქმეში ინახება ბრალდებულის, დაზარალებულისა და თვითმხილველების ჩვენებები, ასევე ექსპერტიზის დასკვნა, რომელიც დაზარალებულს ჩაუტარდა.
როგორც პროკურორმა თქვა, ბათუმში, საცხოვრებელი სახლის ეზოში დაზარალებულსა და ბრალდებულს შორის სიტყვიერი დაპირისპირება ფიზიკურ შეურაცხყოფაში გადაიზარდა: “შელაპარაკების დროს ბრალდებული ხელებით თმებში წვდა დაზარალებულს და თავისა და სახის არეში გაარტყა, რასაც მოჰყვა ფიზიკური ტკივილი, თუმცა არ გამოუწვევია ჯანმრთელობის მოშლა”.
აღნიშნული ბრალდება სისხლის სამართლის კოდექსის 125-ე მუხლის პირველი ნაწილით ისჯება და ითვალისწინებს როგორც პატიმრობას, ასევე ჯარიმას ან საზოგადოებისთვის სასარგებლო შრომას. ეს ბრალდებულს მოსამართლემაც განუმარტა.
ბრალდებულმა სასამართლო პროცესზე თქვა, რომ თავს დამნაშავედ გრძნობს: “არც მას დაუკლია ცემა, მაგრამ მე პოლიციაში წასვლა არც მიფიქრია, მაგას არ ვიკადრებდი, მან კი, როცა სისხლი წამოუვიდა, მოისვა მთელ სახეზე. ყელიდან ჯვარი ჩამომგლიჯა, ცქერას ხომ არ დავუწყებდი?”.
საბოლოო სიტყვისთვის მოსამართლემ ბრალდებულს განუსაზღვრელი დრო მისცა, თუმცა ეს დრო ბრალდებულმა არ გამოიყენა: “არაფერი მაქვს სათქმელი”.
ადგილზე თათბირით მოსამართლემ ბრალდებული დამნაშავედ ცნო და 500-ლარიანი ჯარიმის გადახდა დააკისრა სახელმწიფოს სასარგებლოდ.
“მე ვერ გადავიხდი ამხელა ჯარიმას, კი ვმუშაობ, მაგრამ ახლა ბიულეტენზე ვიმყოფები. იქნებ მომისაჯოთ საზოგადოებისთვის სასარგებლო შრომა, ვიმუშავებ და ასე გამოვისყიდი“, – ითხოვა განაჩენის გამოქვეყნების შემდეგ ბრალდებულმა. მოსამართლემ მას განუმარტა, რომ ეს მისთვის დროულად, საბოლოო სიტყვის დროს უნდა ეთქვა. `ეს მინიმალური ჯარიმაა, რასაც კანონი ითვალისწინებს”, – უთხრა მოსამართლემ ბრალდებულს.
ბრალდებული ადრე ნასამართლევი არ არის. მუშაობს სანდასუფთავების სამსახურში. სასამართლო პროცესზე მას ადვოკატი არ ჰყოლია.